تاریخچه قمه زنی

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"

تاریخچه قمه زنی : قمه زنی مراسمی است که در بعضی از شهرستانها و بلاد شیعی و توسط برخی از عزاداران امام حسین برپا می شود و در تاسی به مجروح و شهید شدن سید الشهداء و شهیدان کربلا و به عنوان اظهار آمادگی برای خون دادن و سر باختن در راه امام حسین (ع) انجام می گیرد .شرکت کنندگان در این مراسم صتح زود در روز عاشورا ،با پوشیدن لباس سفید و بلندی هچون کفن ،بصورت دسته جمعی قمه بر سر می زنند و خون ،از سر بر صورت و لباس سفید جاری می شود .بعضی هم برای قمه زنی نذر می کنند ،برخی چنین نذری را درباره کودکان خردسال انجام می دهند و بر سر آنان تیغ می زنند ،تا از محل آن خون جاری شود . اکنون به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم .

« روز عاشورا در بیشتر شهرها و روستاهای عراق ،روز حزن و اندوه و سوگ است .دیدگان اشکبار و رنگ سیاه پرچم ها و چهره خاک آلود ،در همه جا به چشم می خورد ؛تنها کفن های قمه زنان به رنگ سفید و با لکه هایی از خون دیده می شود .مردانی که شعار فدائیان حسین بر کفن ها نگاشته ،قمه ،شمشیر و یا خنجری بر دستان گرفته و بر سرهای تراشیده خود زخم هایی گاه بسیار عمیق و شدید وارد می آورند .دسته بیضوی شکل آنها با عبور از خیابان اصلی کاظمین به حرم وارد می شود ... عزاداران با رسیدن به حرم کاظمین ،با حماسه بسیار فریاد حیدر ... حیدر سر میدهند و با هر ضربه طبل و نوای شیپور ،ضربه ای بر فرق سر می زنند.گاه این ضربه ها چنان شدید است که فرق سر را شکافته خون بسیاری از آن جاری می شود .در برخی موارد نیز افرا از هوش رفته و بر زمین می افتند و یا از شدت ضربه جان می دهند .خون با نخستین ضربه فوران می کند ؛ اما گاه برخی آنچنان به شور و هیجان می آیند که ضربه های محکمی بر سر فرود آورده و خون بیشتری از سر خود جاری می سازند .برخی نیز با سطح قمه بر سر ضربه می زنند تا خطر کمتری بر ایشان داشته باشد .قمه زنان بال فاصله پس از پایان مراسم به حمام عمومی رفته و پس از مداوای زخم هایشان به شیوه سنتی ،خود را شسته و بهبود می یابند .آماد ه سازی قمه ها و کفن ها و گروهها ی موزیک و دیگر لوازم مورد نیاز،بر عهده هیئت های عزاداری است .جمع آوری کمک های مردمی و دادن مبلغی به شاعر ،نوحه خوان ،سخنران و دیگر مخارج بر عهده هیئت هاست .( به نقل از تراژدی کربلا ،ابراهیم حیدری ،ترجمه علی معموری ) .


تاریخچه و پیدایش قمه زنی : آنچه قابل اثبات است اینکه تیغ زنی از جانب آذبایجانیها به فارس ها و اعراب منتقل شده است . نویسنده عراقی الاصل کتاب تراژدی کربلا بر این عقیده است که مراسم قمه زنی تا قرن نوزدهم اصلا در عراق نبوده است و ریشه عربی ندارد . امروزه شاهد مراسم های مختلف عزاداری در مناطق گوناگون هستیم مثلا : در شهرستانهای غربی کشور در روز عاشورا مراسم گل زنی به سر انجام می شود و کسانی که از غرب کشور ساکن مناطق دیگر شده اند این رسم را به همراه خود به آنجا سرایت داده اند برای نمونه در بعضی مناطق کرج و ... می توان رسم گل گذاشتن در روز عاشورا را دید .همچنین در مناطق جنوبی نواختن سنج یا چیزی شبیه به آن متداول است که در دیگر جاها چنین دیده نمی شود . درباره قمه زنی ،شیخ کاظم دجیلی در کتاب عاشورا فی النجف و کربلا آورده است : این اعمال [ قمه زنی ] در ابتدا در میان ترکهای عراق ،فرق صوفیه و کردهای غرب ایران مرسوم بود . گزارش یک مقام انگلیسی درباره عاشورای سال 1919 در نجف حاکی است که گروهی صد نفره از شیعیان ترک در آن سال به قمه زنی پرداخته اند . حاج حمید راضی که 110 سال عمر کرد و اهل کربلا بود در خاطرات خود درباره قمه زنی می گوید در ایام جوانی او در شهر نجف و کربلا قمه زنی رسم نبوده است ،او در سال 1935 از دنیا رفت .


از دوره صفوی آداب و رسوم نوینی در سلک آیین های عزاداری در آمد ؛آدابی چون « سنگ زنی » ،« قفل زنی » ،« قمه زنی » .
استاد یوسفی غروی می گوید از نظر تاریخی ظاهرا قمه زنی از دوره صفویه قمه زنی پدید آمد و قبلا نبوده است .
روال حکومتها این است که این موارد را از یکدیگر می آموزند عثمانی ها گروه فدائیان داشتند ،صفویه هم یک گروه فدائیان درست کرده بود و مانند آل بویه که در قرن چهارم در بغداد عمدتا دسته های اولیه عزاداریشان ،دسته های نظامی شان بود ، به ارتش دستور داده بودند که به طور منظم و دسته بندی شده دسته عزاداری راه بیاندازند .خلاصه اینکه فدائیان صفویه در روز عاشورا شمشیر به دست بیرون می آمدند و تصورشان این بودکه نوعی همدردی با اصحاب امام حسین داشته باشند .آنان می گفتند در چنین روزی که اصحاب امام حسین د خود امام ،و بنی هاشم تیر می خورند ،پس ما هم این حالت را برای خودمان ایجاد می کنیم ؛یعنی نشان می دهیم که ما در راه امام حسین فدایی هستیم و حاضریم سرمان بریده شود و این شروع قمه زنی شد .در دوره قاجار قمه زنی رواج داشته طوری که سفیر کبیر آمریکا در سفر نامه اش می نویسد : « سال 1884 در تهرن اقامت داشتم . دسته هایی در خیابان حرکت می کردند و احساسات تند و بی سابقه ای از خود نشان میدادند ... در این میان ناگهان جمعی سفید پوش که کاردهایی در دست داشتند ،پدیدار شدند که با هیجان زیاد کاردها را بالا برده و به سر خود می زدند و خون از سر آنها و از کاردهایی که در دست داشتند فواره می زد و سر تا پایشان را سرخ کرده بود » .

اگر چه بعضی ها آخوند ملا آقا بن عابد شیروانی معروف به فاضل دربندی را با کتاش که اکسیر العبادات باشد را در خرافه گرایی مردم مقصر میدانند اما علماء دیگری مانند علامه سید محسن امین قمه زین را شیطان غیر شرعی و شیطان پسند می دانست .عده ای معتقند قمه زنی را انگلیسی ها از هند به ایران و عراق آوردند .و تا گذشته های نه چندان دور سفارت انگلیس هیئت های عزادارری که به صورت زشت و زننده ظاهر می شدند را تامین می کرد . اخیرا کتابی به نام « نقشه ای برای جدایی کاتب الهی » در آمریکا انتشار یافته که در آن گفتگوی مفصلی با دکتر مایکل برانت یکی از معاونان سابق سیا انجام شده است . در آنجا آمده است : « ما تصمیم گرفتیم با حمایت های مالی از برخی سخنرانان و مداحان و برگزار کنندگان اصلی مراسم محرم که افراد سود جو و شهرت طلب هستند ،عقاید و بنیان های شیعه و فرهنگ شهادت طلبی را سست و متزلزل کنیم ...تا شیعیان را به دست خود شیعیان نابود کنیم ».

منبع مطالعاتی : کتاب دست پنهان
 

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : تاریخچه قمه زنی

[FONT=&quot] قمه زنی از مراسمى است كه در بعضى شهرستانها و بلاد شيعى و توسط برخى از عزاداران امام‏حسين‏«ع‏»اجرا مى‏شود و در تاسى به مجروح و شهيد شدن سيد الشهدا«ع‏»و شهيدان‏كربلا و بعنوان اظهار آمادگى براى خون دادن و سر باختن در راه امام حسين‏«ع‏»انجام‏مى‏دهند. [/FONT][FONT=&quot]صبح زود عاشورا،با پوشيدن لباس سفيد و بلندى همچون كفن،بصورت دسته‏جمعى قمه بر سر مى‏زنند و خون از سر بر صورت و لباس سفيد جارى مى‏شود.بعضى‏هم براى قمه زنى نذر مى‏كنند،برخى هم چنين نذرى را در باره كودكان خردسال انجام‏مى‏دهند و بر سر آنان تيغ مى‏زنند،در حدى كه از محل آن خون جارى گردد. [/FONT]
[FONT=&quot]
www.ashoora.ir_images_stories_article_pictures_ashoora_azadari_59.jpg
[/FONT]​
[FONT=&quot]قمه زنى نيز،مثل زنجير زنى و شبيه خوانى و...از دير باز مورد اختلاف نظر علما و پيروان و مقلدين آنان بوده و به استفتا و افتاء مبنى بر جواز يا عدم جواز آن مى‏پرداخته‏اند. [/FONT][FONT=&quot]اين مراسم،از نظر شرعى پايه و مبناى دينى ندارد و صرفا روى علاقه شيعيان به ابا عبد الله‏الحسين‏«ع‏»انجام مى‏گيرد. فقها نيز آن را در صورتى كه ضررى نداشته باشد،مجازمى‏دانند.برخى از فقها نيز به خاطر تاثير نامطلوب آن بر افكار ديگران و موجب وهن ‏مذهب بودن،آن را ممنوع دانسته‏اند.[/FONT]
[FONT=&quot]البته شرايط زمانى در اين مساله بى‏تاثير نيست.

امام‏خمينى‏«ره‏»در پاسخ به استفتايى كه در سالهاى اول پيروزى انقلاب اسلامى در اين زمينه‏از ايشان شده بود،فرمودند: «در وضع موجود،قمه نزنند...»

آية الله خامنه‏ اى نيز در ديداربا روحانيون،در آستانه ايام عاشورا(سال 1373 شمسى)در ضمن بيانات مبسوطى درخرافه زدايى از عزادارى سيد الشهدا«ع‏»فرمودند:«قمه زدن هم از آن كارهاى خلاف‏است...اين يك كار غلطى است كه عده اى قمه‏ ها را بگيرند و بر سر خود بزنند و خون ‏بريزند...كجاى اين كار،حركت عزادارى است؟ اين جعلى است.اينها چيزهايى است كه‏از دين نيست...».آن را بدعت،خلاف و خرافه دانستند.و در پاسخ به نامه امام جمعه‏اردبيل،نوشتند:امروز اين ضرر بسيار بزرگ و شكننده است و لذا قمه زدن علنى و همراه ‏با تظاهر،حرام و ممنوع است.[SUP] (1) [/SUP]علماى ديگر نيز در تاييد موضع و سخن رهبر انقلاب،آن راموجب وهن مذهب و نامشروع دانستند.[SUP] (2)[/SUP][/FONT]
[SUP][FONT=&quot] [/FONT][/SUP][FONT=&quot]البته اين احساس مذهبى و عواطف دينى كه سبب مى‏شود به عشق حسين‏«ع‏»چنين‏كارهايى كنند،بايد در مسير صحيح هدايت‏شود و مورد بهره‏بردارى قرار گيرد تا شور وانگيزه جهاد و شهادت بيافريند.بعلاوه،آنان كه به خاطر حسين‏«ع‏»حاضرند خون بدهند،چه بهتر كه خون خويش را به درمانگاهها و مراكز انتقال خون اهدا كنند يا با تاسيس بانك‏خون،از فداكاران و ايثارگران داوطلب،در روز عاشورا خون گرفته شود و نگهدارى‏گردد،تا از اين طريق،جان انسانهاى بسيارى كه نيازمند خونند،نجات يابد.[/FONT][FONT=&quot]گر چه اين‏كار،شايد مثل قمه زنى،تامين كننده احساس عاطفى فرد نباشد،ولى قطعا رضايت‏خداوند و پسند سيد الشهدا«ع‏»را بيشتر در پى دارد.كاش روزى صدقه دادن خون نيز،مثل صدقه ‏و كمك مالى و لباس و غذا و... مرسوم گردد و با قصد قربت انجام گيرد. [/FONT]
[FONT=&quot]كى گفت‏ حسين،بر سر خويش بزن؟ با تيغ، به فرق خويشتن نيش بزن [/FONT]
[FONT=&quot]تيغى كه زنى بر سر خود،اى غافل بر فرق ستمگران بد كيش بزن [/FONT]
[FONT=&quot]پی نوشتها :[/FONT][FONT=&quot]1- [/FONT][FONT=&quot]در تاريخ 7 محرم 1415،22 خرداد 1373. [/FONT][FONT=&quot]2- [/FONT][FONT=&quot]مجموعه سخنان ايشان و استفتاها و جوابها در جزوه‏اى به نام‏«پيرامون عزادارى عاشورا»در 71 صفحه در محرم‏1415 از سوى دفتر تبليغات اسلامى چاپ شد. [/FONT]
 

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : تاریخچه قمه زنی



515.jpg







قمه زنی عده ای از شیعیان عراقی در بصره در روز عاشورا. بسیاری از مراجع تقلید شیعه اقدام خرافی قمه زنی را موجب وهن اسلام و تشیع می دانند



124005_619.jpg



513.jpg




عکسهای موجود در مورد قمه زنی بسیار دلخراش و ناراحت کننده بود به همین دو عکس اکتفا میکنم
 

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : تاریخچه قمه زنی

عاشورا...
روز حماسه...
عاشورا...
عظیم ترین فرهنگ عالم...
روزی که مادران مهری که خداوند در دلهاشان نهاده بود هاجروار به منصه ی ظهور گذاشتند.
روزی که شمشیرها
برای خدا از نیام خارج شد و سینه ی شیاطین را درید.
و حسین...
ظهر عاشورا...
آن هنگام که جز اصغر یاوری نداشت،
رو کرد به من...
به تو...
به تاریخ...
به انسانیت...
و فریاد برآورد: هل من ناصر ینصرنی!!
و من امروز...
به نام حسین...
تیشه میزنم به ریشه ی خشکیده ی انسانیت در قرن حاضر!
در دنیایی که ظلم بیداد میکند و مظلوم فریاد!!!
شمشیر بر خود کشیده ام.
و فرق خود را نشانه رفته ام!!!
بماند که از یادنامه ی شهدای کربلا
که بهانه ای برای به پاخواستن آزادگان تاریخ است در برابر جور ستمگران
عزاخانه ای ساخته ام و جز نشستن و اشک ریختن ٬مسئولیتی شانه هایم را سنگین نمیکند!
از تو میپرسم.
از تو که شیعه ای و حتی تحمل نگاه کردن به عکس بالا را نداری
عکسهایی که فقط ملعبه ی دست دشمنان است برای مخدوش ساختن چهره ی محبین حسین!
از تو میپرسم
چگونه می خواهی به فریاد مظلومیت حسین لبیک بگویی؟؟
عاشورا...
نفس نفس به من و تو نزدیک میشود.
گوش کن!!
صدایش را میشنوی؟؟
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : تاریخچه قمه زنی

سلام

اگر اشتباه نکنم حضرت آیت الله گلپایگانی ره جاری کردن خون از بدن برای عزای حضرت اباعبدالله رو

جایز دونسته اند و فرموده بودند اولین کسی که خون خون جاری کردند در غم اباعبدالله عزیز حضرت

زینب سلام الله علیها بودند که سر بر چوبه محمل زدند و همینطور

امام زمان عزیزمون هم فرمودند صبح تا شب خون گریه می کنند در این غم که اون هم

از موارد جاری کردن خون در عزای اباعبدالله هست... پس قمه زنی می تونه شمه ای از

نزدیک شدن به کار اون بزرگان باشه

یا علی :53:
 

ادمیرال

دوست خوب همه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : تاریخچه قمه زنی

امروز ضربت ها خوری وز رفته حسرت ها خوری/ زان اعتقاد سرسری زان دین سست بی سکون

من به در گفتم ولیکن بشنوند/ نکته ها را مو به مو دیوار ها
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : تاریخچه قمه زنی

سلام دوستان

دعوت می کنم ازتون در این تاپیک http://forum.zaman-aj.ir/thread4232.html#post24224

نشانی این تاپیک برای دوستان میهمان http://forum.zaman-aj.ir/thread4232.html#post24224

نظراتتون رو در این رابطه عنوان کنید

:53:
 

BarOoN

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : تاریخچه قمه زنی

نقل شده كه« فردي به نام مسلم جصاص(گچكار) كه گويا ايراني هم بوده بهمراهي بناها و كارگران مشغول كار بازسازي و تعمير دروازه اصلي شهركوفه بوده هياهوئي مي شنود و به محل ازدحام جمعيت حركت كرده. اسراي واقعه كربلا را مي بيند كه مردم كوفه از بام و در نان و خرما بر ايشان بخشش كرده و كودكان گرفته به دهان مي بردند.ام كلثوم نان پاره ها و جوز و خرما از دست ودهان كودكان مي گرفت و دور مي انداخت و بر اهل كوفه بانگ ميزد كه صدقه بر ما اهليت روا نيست،بالجمله زنان كوفه با اطلاع شدند و بر ايشان گريستند. سپس فرمود اي مردم كوفه مردان ما را مي كشيد و زنان شما بر ما مي گريند همانا حاكم در ميان ما و شما روز قيامت خداوند است،هنوز اين سخن را در دهان داشت كه سر مبارك حسين(ع)را باز نمودند( به نيزه زدند) در اين حال زينب(س) با مشاهده سر بريده برادرش سر خود را از فرط ناراحتي به چوب محمل مي كوبد چنانكه خون از زير مقنعه اش جاري مي شود و با چشم گريان شعر زير را مي خواند. ياهلالاً لمّااستتم كمالاً غاله خسفه فأبداً غروباً
(اي ماه آسمانها كه كامل شدي و بدر تمام گشتي) (چرا ناگهان در پس پرده مرگ غروب كردي.)
بعضي نوشته اند كه واقعه فوق در شهر حلب اتفاق افتاده چون مردم حلب به سر بريده امام حسين بي احترامي كردند ، حضرت زينب از فرط ناراحتي« ضربت راسها علي خشب المحمل ضرباً شديداً يحيث جرمي الدم من تحت مقنعتها»

(سر مبارك را بر چوب محمل چنان بزدكه خون از زير مقنعه اش جاري شد)[SUP]1[/SUP]


به نظراهل خبره مورد فوق جوازی شده است برای قمه زنی و زنجیرزنی و شیون کردن و سرشکستن و جاری ساختن خون از سر به تأسی از حضرت زینب(س) قمه زنان در جواب کسانی که این کار را فعل حرام می دانند می پرسند اگر شکافتن سر در عزای حسین(ع) جایز نیست پس چرا حضرت زینب سرش را به چوب محمل کوبید و سر و صورت خود را به خون آغشته ساخت و اگر این عمل ناروا بود پس چرا حضرت سجاد که همراه قافله بود و این عمل را شاهد بود چرا سکوت اختیار کرد و این خود دلیلی بر تأیید اقدام حضرت زینب است .البته بعضی از روحانیون نیز عمل قمه زنی را مباح می دانند و آن را پیروی از امام می دانند.[SUP]2[/SUP]

1- ناسخ التواریخ- سپهر ص 305-208 2- شعائر حسینیه- سید حسن شیرازی- ص28-26
 
بالا