دلتنگی ها یت در محرم....
- نویسنده موضوع نورا
- تاریخ شروع
پاسخ : دلتنگی ها یت در محرم....
بابا نبودی ببینی پر معجرم سوخت
بابا نبودی ببینی پرم سوخت
بابا نبودی ببینی که موی سرم سوخت
بابا نبودی ، ببینی ........
خرابه چراغونه امشب ، قناری غزل خونه امشب ،موهام فرش مهمونه امشب ،دلم خونه امشب
بابا نبودی ببینی دلم را شکستند
یا حسین
پاسخ : دلتنگی ها یت در محرم....
ابر مستی تیره گون شد باز بی حد گریه کرد
با غمت گاهی نباید ساخت، باید گریه کرد
امتحان کردم ببینم سنگ می فهمد تو را
از تو گفتم با دلم، کوتاه آمد، گریه کرد
ای که از بوی طعام خانه ها خوابت نبرد
مادرم نذر تو را هر وقت "هم زد" گریه کرد
با تمام این اسیران فرق داری، قصه چیست؟
هر کسی آمد به احوالت بخندد، گریه کرد
از سر ایمان به داغت گاه می گویم به خویش
شاید آن شب "زجر" هم وقتی تو را زد، گریه کرد
وقت غسلت هم به زخم تو نمک پاشیده شد
آن زن غساله هم اشکش در آمد، گریه کرد
کاظم بهمنی
ابر مستی تیره گون شد باز بی حد گریه کرد
با غمت گاهی نباید ساخت، باید گریه کرد
امتحان کردم ببینم سنگ می فهمد تو را
از تو گفتم با دلم، کوتاه آمد، گریه کرد
ای که از بوی طعام خانه ها خوابت نبرد
مادرم نذر تو را هر وقت "هم زد" گریه کرد
با تمام این اسیران فرق داری، قصه چیست؟
هر کسی آمد به احوالت بخندد، گریه کرد
از سر ایمان به داغت گاه می گویم به خویش
شاید آن شب "زجر" هم وقتی تو را زد، گریه کرد
وقت غسلت هم به زخم تو نمک پاشیده شد
آن زن غساله هم اشکش در آمد، گریه کرد
کاظم بهمنی
پاسخ : دلتنگی ها یت در محرم....
باذن حضرت رقیه (سلام الله علیها)
توراآورده ام اینجا که مهمان خودم باشی
شب آخرروي زلف پریشان خودم باشی
من ازتاریکی شب هاي این ویرانه می ترسم
توراآورده ام خورشید تابان خودم باشی
فراقت گرچه نابینام کرده بازمی ارزد
که یوسف باشی ودرراه کنعان خودم باشی
پدرنزدیک بودامشب کنیزخانه اي باشم
به توحق می دهم پاره گریبان خودم باشی
اگرچه عمه دلتنگ است اماعمه هم راضی ست
که تواین چندساعت رابه دامان خودم باشی
ازاین پنجاه سال توسه سالش قسمت ما شد
یک امشب رانمیخواهی پدرجان خودم باشی
سرت افتادودستی ازمحاسن ها بلندت کرد
بیاخب میهمان کنج ویران خودم باشی
سرت را وقت قرآن خواندنت برطشت کوبیدند
توبایدبعدازاین قاري قرآن خودم باشی
کنارتوکه ازانگشتروخلخال صحبت کرد
فقط می خواستم امشب پریشان خودم باشی
اگرچه این لبی که ریخته بوسیدنش سخت است
تقلامی کنم یک بوسه مهمان خودم باشی
علی اکبر لطیفیان
باذن حضرت رقیه (سلام الله علیها)
توراآورده ام اینجا که مهمان خودم باشی
شب آخرروي زلف پریشان خودم باشی
من ازتاریکی شب هاي این ویرانه می ترسم
توراآورده ام خورشید تابان خودم باشی
فراقت گرچه نابینام کرده بازمی ارزد
که یوسف باشی ودرراه کنعان خودم باشی
پدرنزدیک بودامشب کنیزخانه اي باشم
به توحق می دهم پاره گریبان خودم باشی
اگرچه عمه دلتنگ است اماعمه هم راضی ست
که تواین چندساعت رابه دامان خودم باشی
ازاین پنجاه سال توسه سالش قسمت ما شد
یک امشب رانمیخواهی پدرجان خودم باشی
سرت افتادودستی ازمحاسن ها بلندت کرد
بیاخب میهمان کنج ویران خودم باشی
سرت را وقت قرآن خواندنت برطشت کوبیدند
توبایدبعدازاین قاري قرآن خودم باشی
کنارتوکه ازانگشتروخلخال صحبت کرد
فقط می خواستم امشب پریشان خودم باشی
اگرچه این لبی که ریخته بوسیدنش سخت است
تقلامی کنم یک بوسه مهمان خودم باشی
علی اکبر لطیفیان
پاسخ : دلتنگی ها یت در محرم....
...مي گفت چشمهاي ترش درد مي كند
قدش خميده و كمرش درد مي كند
از بسكه سوخت دامن معصوم خيمه ها
حتي نگاه شعله ورش درد مي كند
طوفان تازيانه و باران سنگها !
بيخود كه نيست بال و پرش درد مي كند
مي سوخت غرقِ حسرت خورشيد نيزه ها
خُب پس بگو چرا جگرش درد مي كند
از لطف دستهاي نوازشگري كه بود
ديگر تمام موي سرش درد مي كند
آرام قلب خسته اش از دست رفته بود
چشم به خون نشسته اش از دست رفته بود
یوسف رحیمی
...مي گفت چشمهاي ترش درد مي كند
قدش خميده و كمرش درد مي كند
از بسكه سوخت دامن معصوم خيمه ها
حتي نگاه شعله ورش درد مي كند
طوفان تازيانه و باران سنگها !
بيخود كه نيست بال و پرش درد مي كند
مي سوخت غرقِ حسرت خورشيد نيزه ها
خُب پس بگو چرا جگرش درد مي كند
از لطف دستهاي نوازشگري كه بود
ديگر تمام موي سرش درد مي كند
آرام قلب خسته اش از دست رفته بود
چشم به خون نشسته اش از دست رفته بود
یوسف رحیمی
پاسخ : دلتنگی ها یت در محرم....
حسین از غم تو حال زار دارم من
دلی شکسته و قلبی فکار دارم من
من وفراق حریم تو ای شه خوبان
از این فراق غم بیشمار دارم من
دلی شکسته و قلبی فکار دارم من
من وفراق حریم تو ای شه خوبان
از این فراق غم بیشمار دارم من
چه می شود که بگویند بعد مرگ من
به خاک کرببلایت مزار دارم من
به خواب هم نکنم آرزوی رضوان را
میان بزم عزایت قرار دارم من
منی که گریه کن روضه های تو هستم
بگو دگر چه هراسی زنار دارم من
هماره گفتم و تا آخرین نفس گویم
حسینی هستم و بس افتخار دارم من
من آن گلم که به بزم عزات روییدم
میان فصل خزان هم بهار دارم من
حسن جواهري
به خاک کرببلایت مزار دارم من
به خواب هم نکنم آرزوی رضوان را
میان بزم عزایت قرار دارم من
منی که گریه کن روضه های تو هستم
بگو دگر چه هراسی زنار دارم من
هماره گفتم و تا آخرین نفس گویم
حسینی هستم و بس افتخار دارم من
من آن گلم که به بزم عزات روییدم
میان فصل خزان هم بهار دارم من
حسن جواهري
پاسخ : دلتنگی ها یت در محرم....
بحر طویل بسیار زیبای حمید برقعی در رابطه با عاشورا در خطاب به امام زمان(عج):
گریه کن،گریه وخون گریه کن آری که هر آن مرثیه را خلق شنیده است شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه ز مقتل بنویسم، و خودت نیز مدد کن که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشود چون تپش موج مصیبات بلند است، به گستردگی ساحل نیل است، و این بحر طویل است وببخشید که این مخمل خون بر تن تب دار حروف است که این روضه ی مکشوف لهوف است، عطش بر لب عطشان لغات است و صدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است، و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است ولی حیف که ارباب «قتیل العبرات» است، ولی حیف که ارباب«اسیر الکربات» است، ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین ابن علی تشنه ی یار است و زنی محو تماشاست زبالای بلندی، الف قامت او دال و همه هستی او در کف گودال و سپس آه که«الشّمرُ ...»خدایا چه بگویم «که شکستند سبو را وبریدند ...» دلت تاب ندارد به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی...، تو خودت کربو بلایی...، قسمت می دهم آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی، تو کجایی... تو کجایی...
بحر طویل بسیار زیبای حمید برقعی در رابطه با عاشورا در خطاب به امام زمان(عج):
گریه کن،گریه وخون گریه کن آری که هر آن مرثیه را خلق شنیده است شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه ز مقتل بنویسم، و خودت نیز مدد کن که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشود چون تپش موج مصیبات بلند است، به گستردگی ساحل نیل است، و این بحر طویل است وببخشید که این مخمل خون بر تن تب دار حروف است که این روضه ی مکشوف لهوف است، عطش بر لب عطشان لغات است و صدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است، و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است ولی حیف که ارباب «قتیل العبرات» است، ولی حیف که ارباب«اسیر الکربات» است، ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین ابن علی تشنه ی یار است و زنی محو تماشاست زبالای بلندی، الف قامت او دال و همه هستی او در کف گودال و سپس آه که«الشّمرُ ...»خدایا چه بگویم «که شکستند سبو را وبریدند ...» دلت تاب ندارد به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی...، تو خودت کربو بلایی...، قسمت می دهم آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی، تو کجایی... تو کجایی...