چوپانی که جواب سلام از امام حسین(ع) می گرفت

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
[SUP]حجت الاسلام مسعود عالی[/SUP]

چهار اتفاقی که به خاطر عنایت اهل بیت برای انسان می افتد


طبق همین جمله زیارت جامعه کبیره، وقتی دست ولایت اهل بیت بر سر ما (شیعیان) می آید، چهار اتفاق می افتد؛

اول این که ذات ما پاک می شود، قبل از این دنیا عوالمی هست، زمانی که طینت ما شکل می گرفته است، بعضی از ما به تعبیر عامیانه خرده شیشه داریم و هرچند نور ولایت و شیعه بودن به ما رسیده است؛ اما بازهم خرده شیشه هایی داریم که با این دست کشیدن، از بین می رود.


دوم این که نفوس ما طاهر و پاک می شود؛ چرا که به منبع طهارت وصل شده است.

سوم اینکه تزکیه می شویم

و چهارم هم گناهانمان جبران می شود؛ البته معنی اش این نیست که ما هرچه می خواهیم گناه کنیم، نه! منظور گناهی است که خودمان هم از انجام آن ناراضی و پشیمانیم.


ظاهر صلوات
اهل بیت خودشان این صلوات را که این خاصیت ها را دارد، تفسیر کرده اند.
صلوات ظاهر و باطنی دارد، ظاهر همین لفظی دارد که به زبان می آوریم و خیلی هم تاثیر گذار است. از پیامبر در وسایل الشیعه روایت است که ایشان می فرمایند اگر کسی یک بار بر من صلوات بفرستد، خدا در هزار صف از ملائکه بر او، هزار صلوات می فرستد و چیزی در عالم وجود ندارد که به احترام خدا و ملائکه صلوات نفرستد.


چوپانی که جواب سلام از امام حسین(ع) می گرفت

یک اهل معرفتی که نمی خواهم اسمش رو بیاورم، می گفت: در قدیم از سمت کرمانشاه و مهران پیاده به کربلا می رفتم، به منطقه ای غیر شیعه و به چوپانی رسیدم که هیکل بزرگی داشت، از من پرسید که کجا می روم، جواب دادم که به زیارت کربلا می روم. از من پرسید می روی که چه بشود؟ من ترسیدم که در این منطقه غیر شیعه چه جوابی بدهم، گفتم می روم به حسین(ع) سلامی بکنم.

این چوپان ازمن پرسید: سلام بکنی، جواب هم می گیری؟ من اگر جواب ندهند، سلام نمی کنم. گفتم تو سلام کن، ببین جواب می گیری یا نه. چوپان سلام کرد و ناگهان صدایی از عالم رسید که فضا را معنوی کرد و جواب او را داد.

چوپان که گویا اهل دل بود به من گفت: تو هم سلام کن. من هم در دل به امام حسین (ع) گفتم آبروی مرا بخر، هرچند ناچیزم. سلام کردم و جوابی شنیدم؛ البته نه به کیفیت صدای جواب سلام چوپان.

عطری که به خاطر صلوات بر پیامبر(ص) نصیب انسان می شود

ملا آخوند معصومی همدانی از هم شاگردی های امام (ره) بود، در ایام مذهبی، در خانه اش مراسم می گرفت. او (ملاآخوند ) می گفت که در میان مردم یک نفر بود که بوی عطر غیر دنیایی داشت. یک بار از این فرد پرسیدم چه عطری می زنی، جواب داد من اصلا عطر نمی زنم. فهمید که من مسئله اش را فهمیدم.

این فرد معطر تعریف کرد که من بسیارصلوات می فرستم، یک بار در خواب دیدم در جمعی پیامبر(ص) هستند که ایشان پرسید، هرکسی بیشترین صلوات را بر من می فرستد بلند شود، این مسئله را سه بار گفتند؛ اما کسی بلند نشد. تا این که خودشان به سراغ من آمدند و مرا بوسیدند و این عطر از بوسیدن پیامبر(ص) است.

سه دلیلی که ابراهیم خلیل الله شد

بنابراین این صلوات ها لفظی کم چیزی نیست. در کتاب علل شرایع برای خلیل الله بودن حضرت ابراهیم(ع) دلایلی می آورد؛ اول این که ابراهیم(ع) هیچ سائلی را رد نمی کرد و همیشه مهمان دار و سفره دار بود. دومین دلیل این است که از غیر خدا چیزی نمی خواست، نمونه اش هم زمانی که او را به آتش می انداختند، است. آنجا که جبرئیل از ایشان پرسید که حاجتی ندارید، حضرت ابراهیم(ع) پاسخ داد، حاجت بسیار دارم؛ اما از خدا می خواهم و او از همه آنچه در دلم است، خبر دارد.

سومین دلیل خلیل شدن ابراهیم، کثرت صلواتش بر محمد و آل محمد(ص) بود. انبیاء با توسل به اهل بیت جلو رفته اند.
خدا در این دنیا، خلیل الله، کلیم الله و روح الله دارد؛ اما فقط یک حبیب الله دارد و آن وجود مقدس پیامبر(ص) است. اگر کسی به اهل بیت نزدیک شود، محبوب خدا می شود. صلوات انسان را به خدا نزدیک می کند. این ظاهر صلوات است.

باطن صلوات، تسلیم شدن در برابر پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) است

امام صادق(ع) برای باطن صلوات آیه صلوات را می گوید: «یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و صلموا تسلیما» .
ظاهر همان «صلوا» است و باطن « صلموا و تسلیما». اگر تسلیم بودیم، دست ولایی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) بر سر ما می آید و ما را نورانی می کند؛ در حالی که بعضی از ما در دین، کارهای را می کنیم که می دانیم اهل بیت (ع) راضی نیستند.

حضرت معصومه (س) گوشه ای از عصمت اهل بیت را دارند، این لقب معصومه (س)را هم حضرت رضا(ع) خودشان به ایشان دادند. شفاعت حضرت معصومه (س) عالم را می گیرد، شفاعت امام رضا (ع) که دیگر قابل تصور نیست.
اگر دلتان سنگین بود، امام رضا(ع) را به فرزندش، جواد الائمه و خواهرش ایشان معصومه (س) قسم بدهید.

منبع: خبرگزاري دانشجو
 
بالا