دو بیتی های محرم

[نورا]

بعد جنگی بس نمایان ای دلیر
باز گرد و از پدر قوت بگیر
"تشنه ام بابا! کمی آبم بده
با بیان گرم خود تابم بده
العطش بابا ببین بس تشنه ام"
گفت بابا: "جان جان شرمنده ام"
​

 

[ایرانی اسلامی]

خنده به لب می زند ارامش جان رباب,ارامش جان رباب
لالایی مادرش پرستوی مادر بخواب پرستوی مادر بخواب

 

[ضحا]

باز محرم رسید، این من و گریه‎هایم

رفع عطش می‎کند، فرات اشک‎هایم

باز محرم رسید، دلم چه ماتمزده
کسی میان این دل، خیمه ماتم زده
​

​

 

[ضحا]

باز محرم رسید، این من و گریه‎هایم

رفع عطش می‎کند، فرات اشک‎هایم


باز محرم رسید، دلم چه ماتمزده
کسی میان این دل، خیمه ماتم زده​

​

 

[ضحا]

باز محرم رسید، شدم چه حیران و مست

از این همه عاشقی، دوباره‎ام مست مست


باز محرم رسید، شهر سیه‎پوش توست
دل، نگران رنج خواهر مظلوم توست​

​

 

[ضحا]

بی حسین بن علی احساس پیری می کنم
نی که پیری بلکه احساس حقیری می کنم

گفت سائل از چه رو محکم به سینه می زنی؟

گفتم از آینه ی دل گردگیری می کنم
​

 

[ضحا]

محرم آمد و بی تاب شد دل

محرم آمد و بی خواب شد دل


ز درد تشنگان آب در دست

وجودش ذره ذره آب شد دل​

 

[ضحا]

دوباره نابسامان شد دل من

غم و دردش فراوان شد دل من

محرم شد محرم شد محرم

پریشان شد پریشان شد دل من

​

 

[ضحا]

تو اهل گریه و زاری نبودی


دل من! اهل غمخواری نبودی



عزاداری عزادار ابوالفضل (ع)


تو که اهل وفاداری نبودی



​

 

[ضحا]

قبیله صد پسر از دست داده


پسر یک سو ، در از دست داده


عجب شام غریبانی است ؛ گویا

بنی هاشم قمر از دست داده​