خدا جبران می کند یعنی چه؟
- نویسنده موضوع نورا
- تاریخ شروع
[/h]
پاسخ : خدا جبران می کند یعنی چه؟
یکی از اسامی خدا جابر به معنای جبران کننده است
اما این جبران به معنای عرفی ما نیست
ما گاهی به کسی یا دوستی، زحمتی میدهیم و بهش میگیم حتما بعدا جبران میکنم
یا اینکه ممکن است ما خطایی نسبت به کسی کرده باشیم و پس از معذرت خواهی بهش قول میدیم حتما جبران اشتباهمونو میکنیم
یقینا این معنی نمیتواند در خدا جریان داشته باشد چون خدا حایز جمیع کمالاته و عقلا محاله خطایی یا اشتباهی یا ظلمی در حق کسی بکنه
اما جبران خدا پس باید به چه معنا باشد
معنی جبران برای خدا قطعا بستگی به مورد وارد شده داره
اما به طور کل میتوان در 2 جا برای خدا معنی جبران را تصور کرد:
1-زمانی که بنده توبه ی واقعی میکند و به اغوش خدا باز میگردد
در این حالت خدای مهربان تمام گناهان و خطاها، نواقص فرد توبه کننده را میبخشد
و جبران گذشته ی گناه الود وی را میکند
در دعای ابوحمزه ی ثمالی هم امده است :
یا جابر العظم الکسیر
ای خدایی که جبران استخوان شکسته را میکند ( و انرا بهبودی میدهد)
وقتی فرد گناهکار در اثر انواع گناهان دست و پایش را شکسته میبیند این خداست که با قبول توبه ی وی تمام شکستگی های وی را جبران میکند
برای این معنا میتوانیم از قران بهترین شاهد را برای جبران فوق العاده ی الهی ( اعتقاد به اموزه ی تکفیر اعمال) بدانیم
در تکفیر اعمال خدا علاوه بر اینکه تمام گناهان توبه کننده را میبخشد، انها را تبدیل به حسنه هم میکند.
قران کریم در سوره ی سوره ی محمد، آیه ی2 می فرماید:
و الذین آمنوا و عملوا الصالحات و آمنوا بما نزل على محمد و هو الحق من ربهم کفر عنهم سیئاتهم و أصلح بالهم"
"و کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، و به آنچه بر محمد ص نازل شده که حق است و از سوى پروردگار است نیز ایمان آوردند خداوند گناهانشان را مى بخشد و کارشان را در دنیا و آخرت اصلاح مى کند.
انصافا این بهترین جبران برای فردیست که عمری در خسران و ضرر بوده است
یکی از اسامی خدا جابر به معنای جبران کننده است
اما این جبران به معنای عرفی ما نیست
ما گاهی به کسی یا دوستی، زحمتی میدهیم و بهش میگیم حتما بعدا جبران میکنم
یا اینکه ممکن است ما خطایی نسبت به کسی کرده باشیم و پس از معذرت خواهی بهش قول میدیم حتما جبران اشتباهمونو میکنیم
یقینا این معنی نمیتواند در خدا جریان داشته باشد چون خدا حایز جمیع کمالاته و عقلا محاله خطایی یا اشتباهی یا ظلمی در حق کسی بکنه
اما جبران خدا پس باید به چه معنا باشد
معنی جبران برای خدا قطعا بستگی به مورد وارد شده داره
اما به طور کل میتوان در 2 جا برای خدا معنی جبران را تصور کرد:
1-زمانی که بنده توبه ی واقعی میکند و به اغوش خدا باز میگردد
در این حالت خدای مهربان تمام گناهان و خطاها، نواقص فرد توبه کننده را میبخشد
و جبران گذشته ی گناه الود وی را میکند
در دعای ابوحمزه ی ثمالی هم امده است :
یا جابر العظم الکسیر
ای خدایی که جبران استخوان شکسته را میکند ( و انرا بهبودی میدهد)
وقتی فرد گناهکار در اثر انواع گناهان دست و پایش را شکسته میبیند این خداست که با قبول توبه ی وی تمام شکستگی های وی را جبران میکند
برای این معنا میتوانیم از قران بهترین شاهد را برای جبران فوق العاده ی الهی ( اعتقاد به اموزه ی تکفیر اعمال) بدانیم
در تکفیر اعمال خدا علاوه بر اینکه تمام گناهان توبه کننده را میبخشد، انها را تبدیل به حسنه هم میکند.
قران کریم در سوره ی سوره ی محمد، آیه ی2 می فرماید:
و الذین آمنوا و عملوا الصالحات و آمنوا بما نزل على محمد و هو الحق من ربهم کفر عنهم سیئاتهم و أصلح بالهم"
"و کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، و به آنچه بر محمد ص نازل شده که حق است و از سوى پروردگار است نیز ایمان آوردند خداوند گناهانشان را مى بخشد و کارشان را در دنیا و آخرت اصلاح مى کند.
انصافا این بهترین جبران برای فردیست که عمری در خسران و ضرر بوده است
پاسخ : خدا جبران می کند یعنی چه؟
-2 انجا که بنده ایمان به خدا می اورد
و در برابر شیرینیهای دنیا و جذابیتهای ان صبر در عبادت خدا می کند
و خدا و عبادت انرا بر همه ی ان لذتها ترجیح دادند
خدا نیز در هر فرصتی کمک به این افراد میکند و کم و کاستی های انها را جبران میکند
قران میفرماید:
«وَ كانَ حَقًّا عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ»
حق وظیفه است بر ما که مومنین را نصرت کنیم
بیشترین کارکرد این جبران در قیامت و دنیای اخرت است
به عنوان مثال در قران و سوره ی صافات ایات 43 تا 49 پاداشهای عظیمی برای بهشتیان به تصویر کشیده شده است:
في جَنَّاتِ النَّعيمِ (43)عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلينَ (44) يُطافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعينٍ (45) بَيْضاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ (46)لا فيها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها يُنْزَفُونَ (47)
وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ عينٌ (48)
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ (49)
در باغهاى پر نعمت بهشت؛ (43)
در حالى كه بر تختها رو به روى يكديگر تكيه زدهاند، (44)
و گرداگردشان قدحهاى لبريز از شراب طهور را مىگردانند؛ (45)
شرابى سفيد و درخشنده، و لذّتبخش براى نوشندگان؛ (46)
شرابى كه نه در آن مايه تباهى عقل است و نه از آن مست مىشوند! (47)
و نزد آنها همسرانى زيبا چشم است كه جز به شوهران خود عشق نمىورزند. (48)
گويى از (لطافت و سفيدى) همچون تخممرغهايى هستند كه (در زير بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانى هرگز آن را لمس نكرده است)! (49)
یا اینکه در مورد فقرا که در دنیا از نعمتهای مادی بی نصیب بوده اند در روایت داریم
فقرا قبل از اغنیا وارد بهشت میشوند:
ان فقراء المسلمين يتقلبون فى رياض الجنة قبل اغنيائهم باربعين خريفا (اصول کافي، حديث اول، ج 3، ص359.)
و این به جهت صبوری انها در برابر نداشتن نعمتهای دنیویست
که خدا میخواهد با دادن این مقام به انها به نوعی از ایمان انها تشکر و قدردانی کند
در روایتی دیگر محمد بن حسين بن كثير خزاز نقل مي کند:
قَالَ لِي أَ مَا تَدْخُلُ السُّوقَ أَ مَا تَرَى الْفَاكِهَةَ تُبَاعُ وَ الشَّيْءَ مِمَّا تَشْتَهِيهِ فَقُلْتُ بَلَى فَقَالَ أَمَا إِنَّ لَكَ بِكُلِّ مَا تَرَاهُ فَلَا تَقْدِرُ عَلَى شِرَائِهِ حَسَنَة
امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: ببازار نميروى؟ ميوههائى كه بفروش ميرسد و چيزهاى ديگرى را كه دلت ميخواهد نمىبينى؟
گفتم: چرا.
فرمود: بدان كه در برابر هر چه مىبينى و نميتوانى بخرى برايت حسنهئى است.(الكافي ، ج2، ص264 )
به طور خلاصه در این معنا خدا میخواهد با دادن نعمات بیشمار به بهشتیان از رنجهای انها را از بابت دوری از نعمات دنیوی از بین ببرد.
-2 انجا که بنده ایمان به خدا می اورد
و در برابر شیرینیهای دنیا و جذابیتهای ان صبر در عبادت خدا می کند
و خدا و عبادت انرا بر همه ی ان لذتها ترجیح دادند
خدا نیز در هر فرصتی کمک به این افراد میکند و کم و کاستی های انها را جبران میکند
قران میفرماید:
«وَ كانَ حَقًّا عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ»
حق وظیفه است بر ما که مومنین را نصرت کنیم
بیشترین کارکرد این جبران در قیامت و دنیای اخرت است
به عنوان مثال در قران و سوره ی صافات ایات 43 تا 49 پاداشهای عظیمی برای بهشتیان به تصویر کشیده شده است:
في جَنَّاتِ النَّعيمِ (43)عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلينَ (44) يُطافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعينٍ (45) بَيْضاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ (46)لا فيها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها يُنْزَفُونَ (47)
وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ عينٌ (48)
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ (49)
در باغهاى پر نعمت بهشت؛ (43)
در حالى كه بر تختها رو به روى يكديگر تكيه زدهاند، (44)
و گرداگردشان قدحهاى لبريز از شراب طهور را مىگردانند؛ (45)
شرابى سفيد و درخشنده، و لذّتبخش براى نوشندگان؛ (46)
شرابى كه نه در آن مايه تباهى عقل است و نه از آن مست مىشوند! (47)
و نزد آنها همسرانى زيبا چشم است كه جز به شوهران خود عشق نمىورزند. (48)
گويى از (لطافت و سفيدى) همچون تخممرغهايى هستند كه (در زير بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانى هرگز آن را لمس نكرده است)! (49)
یا اینکه در مورد فقرا که در دنیا از نعمتهای مادی بی نصیب بوده اند در روایت داریم
فقرا قبل از اغنیا وارد بهشت میشوند:
ان فقراء المسلمين يتقلبون فى رياض الجنة قبل اغنيائهم باربعين خريفا (اصول کافي، حديث اول، ج 3، ص359.)
و این به جهت صبوری انها در برابر نداشتن نعمتهای دنیویست
که خدا میخواهد با دادن این مقام به انها به نوعی از ایمان انها تشکر و قدردانی کند
در روایتی دیگر محمد بن حسين بن كثير خزاز نقل مي کند:
قَالَ لِي أَ مَا تَدْخُلُ السُّوقَ أَ مَا تَرَى الْفَاكِهَةَ تُبَاعُ وَ الشَّيْءَ مِمَّا تَشْتَهِيهِ فَقُلْتُ بَلَى فَقَالَ أَمَا إِنَّ لَكَ بِكُلِّ مَا تَرَاهُ فَلَا تَقْدِرُ عَلَى شِرَائِهِ حَسَنَة
امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: ببازار نميروى؟ ميوههائى كه بفروش ميرسد و چيزهاى ديگرى را كه دلت ميخواهد نمىبينى؟
گفتم: چرا.
فرمود: بدان كه در برابر هر چه مىبينى و نميتوانى بخرى برايت حسنهئى است.(الكافي ، ج2، ص264 )
به طور خلاصه در این معنا خدا میخواهد با دادن نعمات بیشمار به بهشتیان از رنجهای انها را از بابت دوری از نعمات دنیوی از بین ببرد.