[h=1]
[/h]
[/h]
در «کافی» از أبی المغرا روایت کرده است که او گفت: یعقوب أحمر برای من حدیث کرد و گفت که ما بر حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وارد شدیم که آن حضرت را بر رحلت فرزندش إسمعیل تعزیت و تسلیت گوئیم. حضرت برای إسمعیل طلب رحمت کرد و پس از آن گفت: پروردگار تبارک و تعالی خبر مرگ پیغمبرش را به او داد،
و گفت:
«إِنکَ مَیتٌ وَ إِنهُم مَیتُونَ ؛ قطعا تو خواهی مرد و آنها (نیز) خواهند مرد» (آیه ۳۰ از سوره زمر).
و نیز فرمود:
«کُل نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ ؛ هر کسی مرگ را می چشد» (آیه ۱۸۵ از آل عمران و آیه ۳۵ از سوره انبیاء و آیه ۵۷ از سوره عنکبوت).
و سپس حضرت شروع به سخنانی نمود و فرمود: تمام اهل زمین می میرند بطوریکه یک تن در روی زمین باقی نمی ماند. و اهل آسمان می میرند حتی یک نفر از آنها باقی نمی ماند مگر ملکُ الموت و حَمَلة عرش و جبرائیل و میکائیل.
و گفت:
«إِنکَ مَیتٌ وَ إِنهُم مَیتُونَ ؛ قطعا تو خواهی مرد و آنها (نیز) خواهند مرد» (آیه ۳۰ از سوره زمر).
و نیز فرمود:
«کُل نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ ؛ هر کسی مرگ را می چشد» (آیه ۱۸۵ از آل عمران و آیه ۳۵ از سوره انبیاء و آیه ۵۷ از سوره عنکبوت).
و سپس حضرت شروع به سخنانی نمود و فرمود: تمام اهل زمین می میرند بطوریکه یک تن در روی زمین باقی نمی ماند. و اهل آسمان می میرند حتی یک نفر از آنها باقی نمی ماند مگر ملکُ الموت و حَمَلة عرش و جبرائیل و میکائیل.