تفسیر آیه 164 سوره انعام « هیچ کس بار گناه دیگرى را به دوش نخواهد کشید» و آیه 58 سوره بقره از امام رضا علیه السلام
1- هر کس از کارى راضى باشد مثل کسى است که آن را انجام داده
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِیَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا تَقُولُ فِی حَدِیثٍ رُوِیَ عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ ع قَتَلَ ذَرَارِیَّ قَتَلَةِ الْحُسَیْنِ ع بِفِعَالِ آبَائِهِمْ فَقَالَ ع هُوَ کَذَلِکَ فَقُلْتُ وَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى مَا مَعْنَاهُ قَالَ صَدَقَ اللَّهُ فِی جَمِیعِ أَقْوَالِهِ وَ لَکِنْ ذَرَارِیُّ قَتَلَةِ الْحُسَیْنِ ع یَرْضَوْنَ بِأَفْعَالِ آبَائِهِمْ وَ یَفْتَخِرُونَ بِهَا وَ مَنْ رَضِیَ شَیْئاً کَانَ کَمَنْ أَتَاهُ وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا قُتِلَ بِالْمَشْرِقِ فَرَضِیَ بِقَتْلِهِ رَجُلٌ فِی الْمَغْرِبِ لَکَانَ الرَّاضِی عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ شَرِیکَ الْقَاتِلِ وَ إِنَّمَا یَقْتُلُهُمُ الْقَائِمُ ع إِذَا خَرَجَ لِرِضَاهُمْ بِفِعْلِ آبَائِهِمْ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ بِأَیِّ شَیْءٍ یَبْدَأُ الْقَائِمُ ع مِنْکُمْ إِذَا قَامَ قَالَ یَبْدَأُ بِبَنِی شَیْبَةَ فَیُقَاطِعُ أَیْدِیَهُمْ لِأَنَّهُمْ سُرَّاقُ بَیْتِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. (عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص: 273 ح 5).
عبد السّلام بن صالح هروىّ گوید: به حضرت رضا علیه السّلام عرض کردم:
نظرتان در باره این حدیث که از امام صادق علیه السّلام روایت شده است، چیست، که حضرت فرموده اند: زمانى که قائم علیه السّلام قیام کند فرزندان قاتلان حسین علیه السّلام را بخاطر کردار پدرانشان خواهد کشت؟ حضرت فرمودند: همین طور است، عرض کردم پس معناى این آیه چیست: «وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى/ هیچ کس بار گناه دیگرى را به دوش نخواهد کشید» (انعام/ 164) فرمودند: خداوند در تمام گفتارهایش درست گفته است، لکن فرزندان قاتلان حسین علیه السّلام از کردار پدرانشان راضى هستند و به آن افتخار مى کنند و هر کس از کارى راضى باشد مثل کسى است که آن را انجام داده، و اگر کسى در مشرق کشته شود و دیگرى در مغرب از این قتل راضى باشد، نزد خدا با قاتل شریک خواهد بود، و قائم علیه السّلام در هنگام قیام خود، بخاطر رضایتشان از کردار پدران، ایشان را خواهد کشت، عرض کردم: وقتى قائم شما علیه السّلام قیام کند، از چه کارى شروع مىکند؟ فرمودند: در آغاز دستان بنى شیبه را قطع مى نماید زیرا آنان دزدان خانه خدا هستند.
2- آمرزش گناهان
أَبِی ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ قَالَ مَنِ اجْتَنَبَ مَا أَوْعَدَ اللَّهُ عَلَیْهِ النَّارَ إِذَا کَانَ مُؤْمِناً کَفَّرَ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال النص 130 باب ثواب من اجتنب الکبائر).
محمد بن فضیل مى گوید که: امام رضا علیه السّلام در تفسیر آیه «إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ/ اگر از گناهان کبیره که از آن نهى شده اید اجتناب کنید گناهان صغیره شما را خواهیم بخشید» (نساء/ 31) فرمود: کسى که از آن گناهانى که خداوند (به کیفر آن) وعده آتش جهنّم داده است دورى کند، اگر مؤمن باشد (و به امامت و ولایت ائمه اطهار علیه السّلام معتقد باشد) خداوند از گناهان دیگر او درگذرد.
3- واسطه آمرزش گناهانعن سلیمان الجعفری قال: سمعت أبا الحسن الرضا ع فی قول الله «وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ» قال: فقال أبو جعفر ع نحن باب حطتکم. (تفسیر عیاشی ج1 ص 45 تفسیر سوره بقره آیه 58).
سلیمان جعفرى گفت از حضرت رضا علیه السّلام در مورد آیه «وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ/ و بگوئید: خداوندا گناهان ما را بریز تا ما شما را بیامرزیم» (بقره/ 58) شنیدم، فرمود که ابو جعفر گفت: ما باب حطه(ریزش گناهان) شما هستیم.
منبع : دارالقرآن رضوی
1- هر کس از کارى راضى باشد مثل کسى است که آن را انجام داده
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِیَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا تَقُولُ فِی حَدِیثٍ رُوِیَ عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ ع قَتَلَ ذَرَارِیَّ قَتَلَةِ الْحُسَیْنِ ع بِفِعَالِ آبَائِهِمْ فَقَالَ ع هُوَ کَذَلِکَ فَقُلْتُ وَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى مَا مَعْنَاهُ قَالَ صَدَقَ اللَّهُ فِی جَمِیعِ أَقْوَالِهِ وَ لَکِنْ ذَرَارِیُّ قَتَلَةِ الْحُسَیْنِ ع یَرْضَوْنَ بِأَفْعَالِ آبَائِهِمْ وَ یَفْتَخِرُونَ بِهَا وَ مَنْ رَضِیَ شَیْئاً کَانَ کَمَنْ أَتَاهُ وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا قُتِلَ بِالْمَشْرِقِ فَرَضِیَ بِقَتْلِهِ رَجُلٌ فِی الْمَغْرِبِ لَکَانَ الرَّاضِی عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ شَرِیکَ الْقَاتِلِ وَ إِنَّمَا یَقْتُلُهُمُ الْقَائِمُ ع إِذَا خَرَجَ لِرِضَاهُمْ بِفِعْلِ آبَائِهِمْ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ بِأَیِّ شَیْءٍ یَبْدَأُ الْقَائِمُ ع مِنْکُمْ إِذَا قَامَ قَالَ یَبْدَأُ بِبَنِی شَیْبَةَ فَیُقَاطِعُ أَیْدِیَهُمْ لِأَنَّهُمْ سُرَّاقُ بَیْتِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. (عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص: 273 ح 5).
عبد السّلام بن صالح هروىّ گوید: به حضرت رضا علیه السّلام عرض کردم:
نظرتان در باره این حدیث که از امام صادق علیه السّلام روایت شده است، چیست، که حضرت فرموده اند: زمانى که قائم علیه السّلام قیام کند فرزندان قاتلان حسین علیه السّلام را بخاطر کردار پدرانشان خواهد کشت؟ حضرت فرمودند: همین طور است، عرض کردم پس معناى این آیه چیست: «وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى/ هیچ کس بار گناه دیگرى را به دوش نخواهد کشید» (انعام/ 164) فرمودند: خداوند در تمام گفتارهایش درست گفته است، لکن فرزندان قاتلان حسین علیه السّلام از کردار پدرانشان راضى هستند و به آن افتخار مى کنند و هر کس از کارى راضى باشد مثل کسى است که آن را انجام داده، و اگر کسى در مشرق کشته شود و دیگرى در مغرب از این قتل راضى باشد، نزد خدا با قاتل شریک خواهد بود، و قائم علیه السّلام در هنگام قیام خود، بخاطر رضایتشان از کردار پدران، ایشان را خواهد کشت، عرض کردم: وقتى قائم شما علیه السّلام قیام کند، از چه کارى شروع مىکند؟ فرمودند: در آغاز دستان بنى شیبه را قطع مى نماید زیرا آنان دزدان خانه خدا هستند.
2- آمرزش گناهان
أَبِی ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ قَالَ مَنِ اجْتَنَبَ مَا أَوْعَدَ اللَّهُ عَلَیْهِ النَّارَ إِذَا کَانَ مُؤْمِناً کَفَّرَ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال النص 130 باب ثواب من اجتنب الکبائر).
محمد بن فضیل مى گوید که: امام رضا علیه السّلام در تفسیر آیه «إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ/ اگر از گناهان کبیره که از آن نهى شده اید اجتناب کنید گناهان صغیره شما را خواهیم بخشید» (نساء/ 31) فرمود: کسى که از آن گناهانى که خداوند (به کیفر آن) وعده آتش جهنّم داده است دورى کند، اگر مؤمن باشد (و به امامت و ولایت ائمه اطهار علیه السّلام معتقد باشد) خداوند از گناهان دیگر او درگذرد.
3- واسطه آمرزش گناهانعن سلیمان الجعفری قال: سمعت أبا الحسن الرضا ع فی قول الله «وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ» قال: فقال أبو جعفر ع نحن باب حطتکم. (تفسیر عیاشی ج1 ص 45 تفسیر سوره بقره آیه 58).
سلیمان جعفرى گفت از حضرت رضا علیه السّلام در مورد آیه «وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ/ و بگوئید: خداوندا گناهان ما را بریز تا ما شما را بیامرزیم» (بقره/ 58) شنیدم، فرمود که ابو جعفر گفت: ما باب حطه(ریزش گناهان) شما هستیم.
منبع : دارالقرآن رضوی