●●● ابیات ناب شروع شده با حرف م ●●●

[زهرا]

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم

مامور برای خدمت زهرائیم

روزی که تمام خلق حیران هستند

ما منتظر شفاعت زهرائیم
​

 

[زهرا]

ما زاده عشقيم و فزاينده درديم
با مدّعيِ عاکفِ مسجد، به نبرديم
با مدّعيان، در طلبش عهد نبستيم
با بي‏خبران، سازش بيهوده نکرديم
در آتش عشق تو، خليلانه خزيديم
در مسلخ عشّاق تو، فرزانه و فرديم

 

[زهرا]

مه من نقاب بگشا ز جمال کبريايي

که بتان فرو گذارند اساس خودنمايي

شده انتظارم از حد، چه شود ز در درآيي

ز دو ديده خون فشانم ز غمت شب جدايي

 

[زهرا]

مکن کاری که بر پا سنگت آیه

جهان با این فراخی تنگت آیه

چو فردا نامه خوانان نامه خوانند

تو را از نامه خواندن ننگت آیه

 

[زهرا]

منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن
منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن
حافظ

​

 

[زهرا]

ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
او به مقصد ها رسید و ما هنوز آواره ایم

 

[زهرا]

موي سپيد را فلکم آسان نداد اين رشته را به نقد جواني داده ام
رهي معيري

مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود
خليل ذکاوت

مي رود عمر عزيز ما، دريغا چاره چيست
دي برفت و ميرود امروز و فردا، چاره چيست

مي روي و گريه مي آيد مرا ساعتي بنشين که باران بگذرد
امير خسرو دهلوي

مي يابم از خود حسرتي باز از فراق کيست اين
آماده ي صد گريه ام از اشتياق کيست اين
وحشي بافقي​

 

[زهرا]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

حافظ

 

[زهرا]

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

مولانا

 

[زهرا]

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته ی خویش آمد و هنگام درو

حافظ