پیوند نا گسستنی منجی دوازدهم(عج)و سید الشهداء(ع)

[montazer]

در رواياتي چند، به مطالب و سخنان نخستينِ امام زمان (ع) اشاره شده است؛ از جمله آنها روايتي است که محدث بزرگوار شيخ علي يزدي حائري (ره) نقل کرده است. او مي‏گويد: «زماني که قائم آل محمد ظهور کند، ما بين رکن و مقام مي‏ايستد و پنج ندا مي‏دهد:
1. «الا يا اهل العالم انا الامام القائم؛ آگاه باشيد اي جهانيان که منم امام قائم»؛
2. «الا يا اهل العالم انا الصمصام المنتقم؛ آگاه باشيد اي اهل عالم که منم شمشير انتقام گيرنده»؛
3. «الا يا اهل العالم ان جدّي الحسين قتلوه عطشانا؛ بيدار باشيد اي اهل عالم که جدّ من حسين را تشنه کام کشتند»؛
4. «الا يا اهل العالم ان جدّي الحسين طرحوه عريانا؛ بيدار باشيد اي اهل عالم که جدّ من حسين را عريان روي‏خاک افکندند»؛
5. «الا يا اهل العالم ان جدي الحسين سحقوه عدوانا؛ آگاه باشيد اي جهانيان که جدّ من حسين را از روي کينه توزي پايمال کردند».

امام زمان (عج) ابتدا خود را چنين به جهانيان معرفي مي‏کند: که قائم و شمشير انتقام منم؛ قيام نمودم تا انتقام خون جدم حسين (ع) - که او را تشنه لب شهيد کرده، بدن مطهرش را عريان روي خاک افکندند و پايمال کردند - بگيرم.
آري اولين کلام حضرت مهدي (عج)، ياد امام حسين (ع) است که همواره ياد او، در دل هر انسان آزاد مرد و طالب حقي زنده است و اين مصيبت عظمي‏، جز با ظهور فرزندش تسلّي نمي‏يابد.

 

[montazer]

حضرت مهدي(عج)،ويرانگر مساجد چهار گانه‏
امام عصر (عج) از بين برنده و محو کننده تمام آثار شرک و نفاق است؛ از اين رو عاشقان هر صبح آدينه، زمزمه «اين هادم ابنية الشرک و النفاق» را سر مي‏دهند و منتظرند تا حضرت ظهور کند و کاخ ظلم و ستم، استبداد و بناهاي نفاق را نابود سازد. به همين جهت او مساجدي را که به شکرانه کشتن امام حسين (ع) بنا شده است، ويران خواهد کرد.
امام محمد باقر (ع) درباره اين مساجد مي‏فرمايد: «در کوفه به دليل شادي از کشتن، حسين (ع)، چهار مسجد ساخته شد: مسجد اشعث، جرير، سمّاک و شبَث بن رِبعي» 1 ابو بصير مي‏گويد: امام محمد باقر (ع) فرمود: «هنگامي که قائم ما قيام کند، چهار مسجد را در کوفه ويران مي‏سازد...». 2اين مساجد اگر چه هم اکنون موجود نيست؛ ولي ممکن است بعدها گروهي از روي دشمني با اهل بيت (ع)، آنها را دوباره بسازند.3

 

[montazer]

شعار سپاه حضرت مهدي(عج)

در شعارهاي لشکر آن حضرت - که برگرفته از شعور عميق آنان است - به روشني مي‏توان ياد و خاطره امام حسين (ع) را مشاهده کرد.
در يکي از «زيارات جامعه» در قسمت سلام به حضرت مهدي (عج) آمده است: «السلام علي الامام الغائب عن الابصار و الحاضر في الامصار و الغائب عن العيون و الحاضر في الافکار، بقية الاخيار، وارث ذي الفقار، الذي يظهر في بيت الله الحرام ذي الاستار و ينادي بشعار يا لثارات الحسين، انا الطالب بالاوتار، انا قاصم کلّ جبار؛4 سلام و درود بر امامي که از ديده‏ها پنهان است و در شهرها حاضر؛ آن که از ديده‏ها، نهان است و در دلها حاضر؛ باقي مانده اخيار و خوبان؛ و وارث شمشير ذوالفقار؛ آن بزرگواري که در بيت الله الحرام - که داراي پرده‏ها است - ظاهر مي‏شود و به شعار »يا لثارات الحسين« ندا مي‏کند و مي‏فرمايد: منم مطالبه کننده خون هاي به ناحق ريخته؛ منم شکننده هر ستمگر جفا پيشه».
و ياران حضرت مهدي (عج) نيز به پيروي از امامشان، شعار يا لثارات الحسين سر مي‏دهند. محدث بزرگ مرحوم حاجي نوري (ره) از کتاب غيبت فضل بن شاذان نقل کرده: «ان شعار اصحاب المهدي (عج) يا لثارات الحسين (ع)؛ به درستي که شعار ياوران مهدي (عج) يا لثارات الحسين است». 5 امام صادق (ع) هم مي‏فرمايد: «شعار ياران حضرت مهدي يا لثارات الحسين (اي خونخواهان حسين (ع))است».6

 

[montazer]

دولت حضرت مهدي (عج)و رجعت امام حسين(ع)

«رجعت» مسأله‏اي است که در زمان ظهور نمود پيدا مي‏کند و حضرت ولي عصر (ع) صاحب رجعت است. اولين امامي که در دولت کريمه رجعت مي‏کند، امام‏ حسين (ع) است و بعداز امام زمان، حضرت سيد الشهدا، حاکم و امام حکومت مي‏باشد.



رجعت امام حسين(ع)

بعد از حضرت حجت (ع) اولين شخصي که رجعت مي‏کند و بر سراسر گيتي حکومت مي‏کند، امام حسين (ع) است و در اين قسمت به پاره‏اي از روايات در اين‏باره، اشاره مي‏شود:
1. امام صادق (ع) فرمود: «اولين کسي که زمين بر رويش شکافته مي‏شود و به دنيا بر مي‏گردد، حسين بن علي است».7
آن حضرت هم چنين فرمود: اولين کساني که به دنيا بر مي‏گردند، حسين بن علي (ع) و يارانش و يزيد بن معاويه و يارانش هستند که همه آنها را از اول تا آخر مي‏کُشد«. سپس امام صادق (ع) اين آيه شريفه را تلاوت فرمود: »ثم رددنالکم الکرّة عليهم و امددناکم باموال و بنين و جعلناکم اکثر نفيراً؛ 8 پس شما را بار ديگر بر آنها مسلّط کنيم و با مال و فرزندان ياري رسانيم و تعدادتان را افزون‏تر کنيم«.9
و امام محمد باقر (ع) مي‏فرمايند: امام حسين (ع) شب عاشورا به اصحابش فرمود:«... فابشروا بالجنة، فوالله انما نمکث ماشاء الله تعالي بعد ما يجري علينا، ثم يخرجنا الله و ايّاکم حين يظهر قائمنا فينتقم من الظالمين، و انا و انتم نشاهدهم في السلاسل و الاغلال و انواع العذاب و النکال...؛ بشارت باد شما را به بهشت، به خدا قسم که بعد از آنچه بر ما جاري شود، مکث خواهيم کرد آن قدر که خداي تعالي خواسته باشد، پس بيرون مي‏آورد ما و شما را در آن هنگامي که قائم ما ظاهر شود، پس انتقام خواهد کشيد از ظالمان، و ما و شما مشاهده خواهيم کرد ايشان را در سلاسل و اغلال و گرفتار به انواع عذاب و نکال...»10
و امام حسين (ع) در روز عاشورا، دوباره از «رجعت» خود سخن گفته، مي‏فرمايد: «من اولين کسي خواهم بود که زمين شکافته مي‏شود و رجعت مي‏کنم».11
و در زيارت حضرت ابوالفضل (ع) مي‏خوانيم: «جئتک يابن اميرالمؤمنين وافداً اليکم و قلبي مسلم لکم... فمعکم معکم لامع عدوکم اني بکم و بايابکم من المؤمنين و بمن خالفکم و قتلکم من الکافرين؛ اي پسر اميرمؤمنان! من به محضر شما شرفياب شدم؛ در حالي که دلم تسليم شما و ياريم آماده براي شما است... من با شمايم، با شمايم، نه با دشمنان شما. من نسبت به شما و بازگشت شما از ايمان آورندگان و نسبت به آنان که شما را کشتند، از کافرانم».12
بر اساس رواياتي که درباره رجعت وارد شده، امام حسين (ع) در اواخر حکومت ولي عصر، با اصحاب باوفايش رجعت مي‏کند و براي همه مردمان معرفي مي‏شود، تا کسي در مورد آن حضرت دچار ترديد نگردد. هنگامي که همه مردم او را شناختند، اجل حضرت بقية الله فرا رسيده، چشم از جهان فرو مي‏بندد. آن‏گاه امام حسين (ع) متصدي و متولي امر غسل، کفن، حنوط و دفن ايشان مي‏گردد.
امام صادق (ع) درباره آيه شريفه «ثم رددنا لکم الکرة عليهم»13 مي‏فرمايد: «مقصود زنده شدن دوباره امام حسين (ع) و هفتاد تن از اصحابش در عصر امام زمان است؛ در حالي که کلاه‏خودهايي طلايي بر سر دارند و به مردم، رجعت و زنده شدن دوباره حضرت حسين (ع) را اطلاع مي‏دهند تا مؤمنان به شک و شبهه نيفتند». اين در حالي است که حضرت حجت در ميان مردم است؛ چون معرفت و ايمان به حضرتش در دل‏هاي مردم استقرار يافت، مرگ او فرا مي‏رسد. پس امام حسين (ع) متولي غسل، کفن، حنوط و دفن ايشان مي‏شود و هرگزغير از وصي، وصي را تجهيز و خاک سپاري نمي کند«.14
امام صادق (ع) مي‏فرمايد: «حسين (ع) با اصحابش مي‏آيند و هفتاد پيامبر آنان را همراهي مي‏کنند؛ چنان که همراه موسي (ع) هفتاد نفر فرستاده شدند. آن‏گاه حضرت قائم (ع) انگشتر را به وي مي‏سپارد و امام حسين (ع) غسل و کفن، حنوط و دفن حضرت قائم را بر عهده مي‏گيرد».15
«اللهم بحق الحسين اشف صدر الحسين بظهوره الحجة»

 

[montazer]

• 1. بحار الانوار، ج 45، ص 189
• 2. من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 53 و 232؛ بحارالانوار، ج 52، ص 333؛ اثبات الهداة ج 3، ص 517، 566؛ الشيعه و الرجعة، ج 2، ص 400؛ ارشاد، ص 365؛ روضة الواعظين، ج 2، ص 246؛ چشم انداز، ص 157
• 3. مهدي موعود)عج(، ص 941؛ چشم انداز، ص 157
• 4. النجم الثاقب، ص 469
• 5. همان
• 6. مستدرک الوسائل ج 11، ص 14 ب 47، ج 7: )فضيل بن يسار عن ابي عبدالله)ع( قال: »و هم من خشية الله مشفقون، يدعون بالشهادة و يتمنون ان يقتلوا في سبيل الله، شعارهم يا لثارات الحسين)ع( اذا ساروا يسير الرعب امامهم مسيرة شهر«.
• 7. بحار الانوار، ج 53، ص 39؛ الزام الناصب، ج 2، ص 360؛ تفسير برهان، ج 2، ص 408؛ ايقاظ،ص 360
• 8. سوره اسراء، آيه 6
• 9. بحارالانوار، ج 53، ص 76؛ تفسير صافي، ج 3، 179؛ تفسير عياشي، ج 2ص 282؛ نورالثقلين ج 3، ص 140؛ تفسير برهان، ج 2، ص 408
• 10. گزيده کفاية المهتدي، ص 105 و 106، ح 19
• 11. بحار الانوار ج 53، ص 62؛ ايقاظ، ص 352؛ فوز اکبر، ص 36
• 12. بحار الانوار، 22، ص 173؛ شيعه و رجعت، ص 217 و 218
• 13. سوره اسراء، آيه 6
• 14. کافي ج 8، ص 206؛ تأويل الأيات الظاهرة، ج 1، ص 278 و ج 2، ص 762؛ مختصر البصائر ص 48؛ تفسير برهان ج 2، ص 401، بحار الانوار، ج‏53، ص 13 و ص 51 ص 56؛ تفسير عياشي، ج 2، ص 281؛ نور الثقلين ج 3، ص 138؛ المحجة ص 121؛ الايقاظ ص 309
• 15. ايقاظ، ص 368