کتاب شرح اسم،
که پژوهشی است در زندگي حضرت آيت الله سيدعلي حسيني خامنه اي رهبر معظم انقلاب از تبار و تولد تا سالهاي كودكي و نوجواني؛ و كارنامه اي است مختصر از آغازين كنشهاي سياسي اجتماعي ايشان تا پيروزي انقلاب اسلامي از سوی موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی منتشر شد.
عبدالله فربود اين مقالات را گردآوري كرده و مي نويسد:«اين كتاب سرشار از حکايتهايي خواندني از منش ايشان در تعامل با نحلههاي فکري گوناگون و صلابت انقلابي در برابر مستبدين است. از جمله اين روايت ها، نحوه تعامل ايشان با دو هم سلولي خود در زندانهاي شاه است. بدون هيچ مقدمه اضافهاي دو خاطره به نقل از کتاب «شرح اسم» تقديمتان ميکنيم:زندانيان سياسي کميته مشترک ضد خرابکاري، بر مبناي اصول تعيين شده اي هم سلول نميشدند، اما مسئولان زندان گاه براي ايذاء، تحقير و يا يک دست نشدن زندانيهاي همفکر در يک سلول، در همسلول شدن زندانيان رنگارنگ تعمد داشتند.
شايد بر اساس همين نيتها بود که آقاي خامنه اي تجربه زنداني بودن با دو کمونيست را در يک سلول به دست آورد.نخستين آنها جواني بود که وقتي وارد سلول شد، چهار نفر شدند. اين نفر چهارم نگفت چه عقيده اي دارد. رفتارش نشان ميداد که براي ماندن نيامده؛ مانند کسي بود که ميخواهد برود. وقتي آقاي خامنه اي سر گفتوگو را باز کرد، پاسخ روشني نشنيد و آنچه گفت به حاشيه ها و کناره ها ميرسيد، نه متن و محتوا.با وجود اين، احساس خوبي به او داشت و در همراهي با او کم نميگذاشت. «روزي به او گفتم: در وجودت تمايل به معنويات ميبينم.» زمان زيادي در آن سلول نماند و به مکان نامعلومي منتقل شد.اندکي پيش از انقلاب با آقاي خامنه اي تماس گرفت و گفت در فلان نشريه مشغول کار است. شواهد نشان ميداد که عضو حزب توده است. يادي از زمان زندان و جمله اي که آنجا از آقاي خامنه اي شنيده بود، کرد.پس از پيروزي انقلاب، زماني که اعضاي حزب توده دستگير شدند، او نيز در ميان بازداشت شدگان بود. همان زمان همسرش نامه اي به آقاي خامنه اي نوشت و خواستار آزادي اش شد، و باز همان جمله اي که شوهرش در زندان شنيده بود يادآوري کرد. مدتي را در بازداشت گذراند و آزاد شد و وقتي سند عضويت او در ساواک به دست آمد، روشن شد که او يک متظاهر به افکار کمونيستي بوده است. »
بخشی از کتاب شرح اسم ...
که پژوهشی است در زندگي حضرت آيت الله سيدعلي حسيني خامنه اي رهبر معظم انقلاب از تبار و تولد تا سالهاي كودكي و نوجواني؛ و كارنامه اي است مختصر از آغازين كنشهاي سياسي اجتماعي ايشان تا پيروزي انقلاب اسلامي از سوی موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی منتشر شد.
عبدالله فربود اين مقالات را گردآوري كرده و مي نويسد:«اين كتاب سرشار از حکايتهايي خواندني از منش ايشان در تعامل با نحلههاي فکري گوناگون و صلابت انقلابي در برابر مستبدين است. از جمله اين روايت ها، نحوه تعامل ايشان با دو هم سلولي خود در زندانهاي شاه است. بدون هيچ مقدمه اضافهاي دو خاطره به نقل از کتاب «شرح اسم» تقديمتان ميکنيم:زندانيان سياسي کميته مشترک ضد خرابکاري، بر مبناي اصول تعيين شده اي هم سلول نميشدند، اما مسئولان زندان گاه براي ايذاء، تحقير و يا يک دست نشدن زندانيهاي همفکر در يک سلول، در همسلول شدن زندانيان رنگارنگ تعمد داشتند.
شايد بر اساس همين نيتها بود که آقاي خامنه اي تجربه زنداني بودن با دو کمونيست را در يک سلول به دست آورد.نخستين آنها جواني بود که وقتي وارد سلول شد، چهار نفر شدند. اين نفر چهارم نگفت چه عقيده اي دارد. رفتارش نشان ميداد که براي ماندن نيامده؛ مانند کسي بود که ميخواهد برود. وقتي آقاي خامنه اي سر گفتوگو را باز کرد، پاسخ روشني نشنيد و آنچه گفت به حاشيه ها و کناره ها ميرسيد، نه متن و محتوا.با وجود اين، احساس خوبي به او داشت و در همراهي با او کم نميگذاشت. «روزي به او گفتم: در وجودت تمايل به معنويات ميبينم.» زمان زيادي در آن سلول نماند و به مکان نامعلومي منتقل شد.اندکي پيش از انقلاب با آقاي خامنه اي تماس گرفت و گفت در فلان نشريه مشغول کار است. شواهد نشان ميداد که عضو حزب توده است. يادي از زمان زندان و جمله اي که آنجا از آقاي خامنه اي شنيده بود، کرد.پس از پيروزي انقلاب، زماني که اعضاي حزب توده دستگير شدند، او نيز در ميان بازداشت شدگان بود. همان زمان همسرش نامه اي به آقاي خامنه اي نوشت و خواستار آزادي اش شد، و باز همان جمله اي که شوهرش در زندان شنيده بود يادآوري کرد. مدتي را در بازداشت گذراند و آزاد شد و وقتي سند عضويت او در ساواک به دست آمد، روشن شد که او يک متظاهر به افکار کمونيستي بوده است. »
بخشی از کتاب شرح اسم ...