منظورمن ازتأثیرتصاویرذهنی بررفتاراین نیست که اگرصرفاًتصاویردلخواه خودرادرذهن ترسیم کنید،زندگیتان دگرگون میشودبلکه براین باورم که برای هرگونه تغییری نخست بایدازتصاویرذهنی شروع کنید.زیرااین تصاویردرضمیرباطن به عنوان یک تجربۀ به حقیقت پیوسته تلقی میشودودررفتارواعمال شما ناخوداگاه براساس این تصاویرشکل میگیرد.به همین دلیل وقتی منفی ومضطرب وهراسان هستیم،مردم ورویدادها وشرایطی رابه سوی خودفرامیخوانیم که میخواهیم ازانها بگریزیم.قوه تخیل باورهاراتحقق میبخشد،زیراهرزمان که چیزی رادرذهن خودتجسم میکنید،انتظاربه ثمررسیدنش راداریدودرنتیجه باتوجه به ان تصویرتصمیم میگیریدوعمل میکنید.ایا میدانیدتفکرات مابرمبنای تصاویری شکل میگیرندکه درذهن مجسم میکنیم وکلمات دران نقشی ندارند؟مثال:وقتی میگوییم گل سرخ، حروف گ-ل-س-ر-خ به ذهن شمانمیاید،بلکه تصویری ازگل سرخ درذهن ایجاد میشود.بزرگترین خدمتی که روانشناسان درقرن کنونی به بشریت کرده اند کشف این حقیقت است،که تصویرذهنی مانندیک تجربه به مغزسپرده میشودوظمیرباطن حصول ان راقطعی تلقی میکندوباان مانندتجربه ای مواجه میشودکه پیشاپیش انجام پذیرفته./همه توانایهای شمابه این بستگی داردکه چگونه خودرادرذهنیت خودببینید.بسیاری ازافرادبه خاطر شرایط نامساعدتربیتی وعدم اراده خودشان،تصویری ضعیف ازخوددرذهن دارند.گفتن عباراتی مانند:من عصبی هستم،کمرووخجالتی ام،اصولا دست وپاچلفتیمو.....نمایانگراین است که شخص دایرۀ فعالیت خودرادرذهنش محدودترسیم کرده.فراموش نکنیدشمامسئول باورهای خودهستید.ذهنتان رابرای پذیرفتن واقعیت وچیزهای خوب ودرست اماده کنید.نه چیزی که مافکرمیکنیم درسته،چیزی که واقعاًدرست باشه.