عصر ظهور در پرتو آیات و روایات
برخی نگرش های سفیهانه و نسنجیده معتقدند در عصر ظهور، همین تکنولوژی و مناسبات، حاکم است. امّا مبتنی بر نگاه حاکم بر مباحث گذشته، وجهه غالب این تمدن و بلد خبیثه، چیزی جز تجسد روح اولیاء طاغوت نیست. آیا آثار و پیامدهای ظهور و حضور این تمدن در زندگی بشر جز اخلاق مادی و بهره وری هر چه بیشتر از ماده بوده است؟ آیا این تمدن فضایی جز برای تحریک شهوات درست کرده است؟ آیا روح این تمدن چیزی جز مبارزه با توحید و بندگی است آیا سندهای اساسی که سردمداران این تمدن برای ادارهی بشر و پیشرفت زندگی او نوشته اند؛ نامی از خداوند برده اند؟ آیا اصلاً عدالت و اخلاق و حقوق بدون خداوند متعال قابل تعریف است؟ آیا بدون خداوند متعال سخن گفتن از حق و باطل معنا دارد؟ چرا اکثریت، حق است؛ اصولاً تعریف حق بدون خداوند متعال معنایی جز بلورالیسم و چند خدایی دارد؟
بدون کم ترین تردید اینها دنبال این هستند که واقعاً خداوند را از حیات بشر حذف کنند. «انّ الشرک لظلم عظیم» اینها دنبال اشاعۀ این ظلم عظیم هستند. معنای سکولاریزم چیزی جز این نیست که می خواهد بی خدایی را در عالم بسط دهد و البته آشکارا بر این سودای باطل تأکید می کنند. بله، در حوزهی خصوصی به عنوان خرده فرهنگ می پذیرند که هر کس خواست می تواند چوب را بپرستد یا خدا را؛ نماز بخواند یا میگساری کند؛ مسجد و بتکده و کنیسه و غیره یکسانند! این معنایش این است که توحید چیزی جز بت پرستی نیست! آیا چنین تمدنی اصلاً اسلامی شدنی است؟! با تکیه بر چه شواهدی برخی مدعی مدرنیته اسلامی در عصر ظهور شده اند؟ آیا این تمدن مگر خالی از اخلاق و ارزشهای مادی است که اخلاق و ارزشهای الهی را در آن بدمیم؟
آنچه حضرت در عصر ظهور دنبال می کند، حذف رگه های پنهانی بت پرستی و ولایت اولیاء طاغوت و مناسک دنیاپرستی است. همان چیزی که تار و پود این تمدن را تشکیل داده است.
عصر ظهور، عصر امت نبوی است؛ جامعه حول روح نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بیت طاهرین
است. عصری است که غیب عالم که همان اسرار نبی اکرم است از طریق امام زمان علیه السلام تجلی می کند. «و اللیل اذا یغشی و النّهار اذا تجلّی». «لیل» جمع می شود و «روز» تجلی می کند. «والشمس والضحیها و القمر اذا تلیها، والنهار اذا جلیها»؛ این روز وجود مقدس امام زمان علیه السلام است که آن شمس را تجلّی می دهد که همان وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است. غیب نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به واسطه امام زمان در عالم تجلّی می کند. لذا همۀ مناسبات عالم به هم می خورد.
عصر ظهور مرتبه نشئه دیگری است. این همان «لطلب الاصلاح فی امت جدّی» است که در عصر ظهور به دست مبارک امام زمان علیه السلام محقق خواهد شد.
منبع: رجانیوز