ویک نگاه منتظر به شیشه ها
از آسمان شنیده ام
که از کنار آفتاب
پرنده ای به سوی سرزمین عشق میرود...
نشسته ام کنار در
وجود من پر است از صدای غم
و بسته ام دو چشم خود
که شاید از میان سایه های سرد این قفس
صدای گرم یک نفس
بهار مرده مرا کند پر از بهشت و نور
دوباره ذهن من ترانه نسیم را مرور یکند
که یک زمان
و در نگاه سرد شب
کسی ظهور میکند
کسی ظهور میکند...
