مَن صامَ یَوما مِن رَمَضانَ فَسَلِمَ مِن ثَلاثَةٍ ، ضَمِنتُ لَهُ الجَنَّةَ عَلى ما فیهِ سِوَى الثَّلاثِ: لِسانِهِ و بَطنِهِ و فَرجِهِ
هر کس یک روز از (ماه) رمضان را روزه بدارد و از سه چیز سالم باشد، بهشت را با هر چه در آن باشد
براى او تضمین مىکنم. زبان، شکم و شهوتش.(1)
قال رسول الله صلى الله علیه وآله :
ما مِن عَبدٍ یُصبِحُ صائِما فَیُشتَمُ فَیَقولُ: إنّی صائِمٌ سَلامٌ عَلَیکَ، إلاّ قالَ الرَّبُّ ـ تَبارَکَ و تَعالى ـ لِمَلائِکَتِهِ:
اِستَجارَ عَبدی بِالصَّومِ مِن عَبدی، أجیروهُ مِن ناری، وأدخِلوهُ جَنَّتی
هیچ بنده اى نیست که روزه باشد و دشنامش دهند و او بگوید: «سلام بر تو! من روزهدارم»، مگر آن که
پروردگار متعال به فرشتگانش گوید: بندهام از بنده دیگرم به روزه پناه جست. پس، او را از آتش من
پناه دهید و او را وارد بهشت من کنید.(2)
فِی الحِکَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ
لَیسَ الصَّومُ الإِمساکَ عَنِ المَأکَلِ وَالمَشرَبِ ؛ الصَّومُ الإِمساکُ عَن کُلِّ ما یَکرَهُهُ اللهُ سُبحانَهُ
روزه، تنها نخوردن و نیاشامیدن نیست. روزه، پرهیز از هر چیزى است که خداوند، آن را خوش نمى دارد.(3)
قال رسول الله صلى الله علیه وآله :
الصِّیامُ جُنَّةٌ، إذا کانَ أحَدُکُم صائِما فَلا یَرفَث ولا یَجهَل، فَإِنِ امرُؤٌ قاتَلَهُ أو شاتَمَهُ، فَلیَقُل: إنّی صائِمٌ، إنّی صائِمٌ
روزه، سپر است. هر گاه یکى از شما روزه بود، پس دشنام ندهد و نابخردى نکند و نیز اگر کسى با او به جنگ
برخاست و یا دشنامش داد، بگوید: «من روزهام، من روزهام.(4)
علَیکُم بالصَّومِ ؛ فإنّهُ مَحسَمَةٌ للعُرُوقِ ومَذهَبَةٌ للأشَرِ .
بر شما باد به روزه گرفتن ، که آن رگها(ى شهوت) را مىبُرد و سرمستى را مى بَرد(5)
-----------------------
1:کنز العمّال: 8/481/23728، الدرّ المنثور: 1/ 454
2: ثواب الأعمال: 76/1، الأمالی للصدوق: 682/933، المحاسن: 1/150/216،
3:شرح نهج البلاغه:20/299/ 417
4:سنن أبی داود: 2/307/2363، صحیح البخاری: 2/670/1795
5:بخش 32 از کتاب منتخب میزان الحکمه
