خازن قطعه ای الکترونیکی است که می تواند بار الکتیریکی را به صورت الکترون در خود ذخیره کند یا به عبارتی از خازن برای ذخیره ی ولتاژ استفاده میشود.
ساختمان خازن:
خازن از دو صفحه ی فلزی موازی تشکیل شده است و بین آن دو صفحه لایه ی عایقی دارد که آنرا دی الکتیریک می نامند.
ظرفیت خازن:
توانایی خازن را در ذخیره ی بار الکتیریکی را ظرفیت آن می گویند.بنابراین هر چند ظرفیت خازن بیشتر باشد،می تواند بار الکتیریکی بیشتری را در خود ذخیره کند.
هرچند سطح مشترک صفحات خازن بیشتر و ضخامت دی الکتیریک آن نازک باشد ظرفیت خان بیشتر است.
واحد ظرفیت خازن:
واحد ظرفیت خازن فاراد است که با F نشان می دهند که به علت بزرگ بودن فاراد از واحد های کوچک تر مانند میکرو فاراد(مو یعنی یک چیزی شبیه به M و F) و پیکو فاراد(PF) و نانو فاراد(NF) استفاده میشود.
مثال:میکرو فاراد1F=1000000
انواع خازن ها:
1- خازن های ثابت: به خازن هایی گفته میشود که دارای ظرفیتی ثابت هستند مانند خازن های عدسی،سرامیکی و...
شکل ظاهری خازن ثابت:
خازن های الکترولیتی:
خازن های الکترولیتی همان خازن های ثابت هستد که معمولا با ظرفیت بالا ساخته می شوند خازن های الکترولیتی قطبی شده هستند یعنی هنگام اتصال آنها به مدار باید قطب مثبت و منفی آن رعایت شود.
شکل ظاهری یک نمونه خازن الکترولیتی رایج:
روش محاسبه ی خازن های عدسی:
ابتدا از سمت چپ عدد اول را می نویسیم و سپس عدد دوم را نیز می نویسیم و به تعداد رقم سوم 0 مگذاریم.عدد به دست آمده پیکو فاراد می باشد برای تبدیل پیکو فاراد به نانو فاراد عدد پیکو فاراد را تقسیم بر 1000 میکنیم و برای بدست آوردن میکرو فاراد عدد نانو فاراد را تقسیم بر 1000 می کنیم.
2-خازن های متغیر:
اساس کار خازن متغیر برمبنای تغییر سطح مشترک صفحات خازن یا تغییر ضخامت دی الکتریک است ، ظرفیت یک خازن نسبت مستقیم با سطح مشترک دو صفحه ی خازن دارد . خاز های متغیر عموما ازنوع عایق هوا یا پلاستیک هستند . در شکل زیر دو نوع خازن متغیر را به همراه علایم اختصاری آن ها مشاهده می کنید . نوعی که به وسیله دسته ی متحرک (محور) عمل تغییر ظرفیت انجام می شود "واریابل" نامند و در نوع دیگر این عمل به وسیله پیچ گوشتی صورت می گیرد که به آن "تریمر" گویند. محدوده ی ظرفیت خازن های واریابل 10 تا 400 پیکو فاراد و در خازن های تریمر از 5 تا 30 پیکو فاراد است . از این خازن ها در گیرنده های رادیویی برای تنظیم فرکانس ایستگاه رادیویی استفاده می شود .
ساختمان خازن:
خازن از دو صفحه ی فلزی موازی تشکیل شده است و بین آن دو صفحه لایه ی عایقی دارد که آنرا دی الکتیریک می نامند.
ظرفیت خازن:
توانایی خازن را در ذخیره ی بار الکتیریکی را ظرفیت آن می گویند.بنابراین هر چند ظرفیت خازن بیشتر باشد،می تواند بار الکتیریکی بیشتری را در خود ذخیره کند.
هرچند سطح مشترک صفحات خازن بیشتر و ضخامت دی الکتیریک آن نازک باشد ظرفیت خان بیشتر است.
واحد ظرفیت خازن:
واحد ظرفیت خازن فاراد است که با F نشان می دهند که به علت بزرگ بودن فاراد از واحد های کوچک تر مانند میکرو فاراد(مو یعنی یک چیزی شبیه به M و F) و پیکو فاراد(PF) و نانو فاراد(NF) استفاده میشود.
مثال:میکرو فاراد1F=1000000
انواع خازن ها:
1- خازن های ثابت: به خازن هایی گفته میشود که دارای ظرفیتی ثابت هستند مانند خازن های عدسی،سرامیکی و...
شکل ظاهری خازن ثابت:
خازن های الکترولیتی:
خازن های الکترولیتی همان خازن های ثابت هستد که معمولا با ظرفیت بالا ساخته می شوند خازن های الکترولیتی قطبی شده هستند یعنی هنگام اتصال آنها به مدار باید قطب مثبت و منفی آن رعایت شود.
شکل ظاهری یک نمونه خازن الکترولیتی رایج:
روش محاسبه ی خازن های عدسی:
ابتدا از سمت چپ عدد اول را می نویسیم و سپس عدد دوم را نیز می نویسیم و به تعداد رقم سوم 0 مگذاریم.عدد به دست آمده پیکو فاراد می باشد برای تبدیل پیکو فاراد به نانو فاراد عدد پیکو فاراد را تقسیم بر 1000 میکنیم و برای بدست آوردن میکرو فاراد عدد نانو فاراد را تقسیم بر 1000 می کنیم.
2-خازن های متغیر:
اساس کار خازن متغیر برمبنای تغییر سطح مشترک صفحات خازن یا تغییر ضخامت دی الکتریک است ، ظرفیت یک خازن نسبت مستقیم با سطح مشترک دو صفحه ی خازن دارد . خاز های متغیر عموما ازنوع عایق هوا یا پلاستیک هستند . در شکل زیر دو نوع خازن متغیر را به همراه علایم اختصاری آن ها مشاهده می کنید . نوعی که به وسیله دسته ی متحرک (محور) عمل تغییر ظرفیت انجام می شود "واریابل" نامند و در نوع دیگر این عمل به وسیله پیچ گوشتی صورت می گیرد که به آن "تریمر" گویند. محدوده ی ظرفیت خازن های واریابل 10 تا 400 پیکو فاراد و در خازن های تریمر از 5 تا 30 پیکو فاراد است . از این خازن ها در گیرنده های رادیویی برای تنظیم فرکانس ایستگاه رادیویی استفاده می شود .