♦♦♦♦♦♦♦♦اعمال ام داوود♦♦♦♦♦♦♦♦

[*مریم*]

روز نيمه رجب​

اين روز، روز مباركي است و اعمال عبادي آن عبارتند از:
1- غسل.
2- زيارت امام حسين(ع).
3- ده ركعت نماز سلمان فارسي(رض)، بدين گونه كه در هر ركعت، پس از حمد، سه بار سوره توحيد (قل هو الله احد) و سه بار سوره كافرون (قل يا ايها الكافرون) را قرائت كند و پس از هر سلام نماز، دست هاي خويش را بلند و بگويد: لا اله الا الله وحده لا شريك له، له الملك و له الحمد، يحيي و يميت و هو حي لا يموت بيده الخير و هو علي كل شي قدير، الها احدا، فردا، صمدا، لم يتخذ صاحبه و لا ولدا.


4- چهار ركعت نماز بخواند و پس از سلام نماز، دست ها را پهن كند و بگويد:
اللهم يا مذل كل جبار و يا معز المومنين انت كهفي …




5- عمل "ام داوود" كه مهمترين اعمال اين روز شريف است.​

 

[*مریم*]

هر كسي كه مي خواهد آن را انجام دهد، روزهاي سيزده، چهارده و پانزدهم رجب را روزه بگيرد و در روز پانزدهم در نزديكي ظهر، غسل كند و به هنگام ظهر، نماز ظهر و عصر را به جاي آورد و نمازش را در جايي خلوت به جاي آورده و كسي و يا چيزي وي را به خود مشغول نسازد و ركوع و سجود نماز را به نيكويي انجام دهد.




سپس به سوي قبله بنشيند و سوره حمد را صد بار، سوره توحيد (قل هو الله احد) را صد بار،
آيه الكرسي (لا اله الا هو الحي القيوم) ده بار و آن گاه سوره هاي ذيل را يكبار به طور كامل بخواند:
سوره انعام، سوره بني اسرائيل، سوره كهف، سوره لقمان، سوره يس، سوره صافات، سوره فصلت (حم)، سوره شوري (حم، عسق)، سوره دخان (حم)، سوره فتح (انا فتحناك لك)، سوره واقعه، سوره ملك (تبارك الذي)، سوره قلم (ن و القلم)، سوره انشقاق (اذا السماء انشقت) و ما بعدش تا آخر قرآن كريم را بخواند و چون از خواندن آيات قرآن، فراغت حاصل كرد،
در حالي كه به سمت قبله است، اين دعا را بخواند:
صدق الله العظيم، الذي لا اله الا هو الحي …

 

[*مریم*]

هرگاه شب نيمه رجب فرار رسد، خداوند سبحان به خزانه داران و كاتبان اعمال بندگان دستوري مي دهد و به آنان مي فرمايد: در دفتر اعمال بندگان من نگاه كنيد، هر گناه و بدي در آن ديديد، در اين شب آن ها را محو كرده و تبديل به حسنات نماييد.


پس از دعا، بر زمين سجده كند و دو طرف صورت خود را بر خاك گذارد و بگويد: اللهم لك سجدت و بك آمنت، فارحم ذُلّي و فاقتي و اجتهادي و تضرّعي و مَسكنتي و فقري اليك يا ربّ.


در اين حال، كوشش نما كه اشكي از چشمانت جاري شود، اگر چه اندك باشد و اين علامت استجابت مي باشد.

 

[*مریم*]

گفتني است كه عمل "ام داوود" را امام صادق(ع) به "ام خالد بربريه" مادر رضاعي خود و مادر داوود بن حسن مثني بن امام حسن مجتبي(ع) آموخت و آن زن صالحه اين عمل را در نيمه رجب انجام داد و از خداوند متعال مسئلت كرد، كه فرزندش داوود بن حسن مثني را از حبس و شكنجه منصور دوانقي (دومين خليفه عباسي) رهايي بخشد.


چيزي نگذشت كه فرزندش از حبس منصور در عراق رهايي يافت و در نزد مادرش در مدينه حاضر گشت.


آن گاه، داوود به همراه مادرش ام خالد بربريه، جهت عرض تقدير و تشكر به محضر امام صادق(ع) حضور يافتند و امام صادق(ع) به وي فرمود: منصور دوانقي شبي ]همان شبي كه ام داوود دعا كرد[ اميرمؤمنان علي(ع) را در خواب ديد و آن حضرت به منصور فرمود: فرزندم را آزاد گردان و الا تو را در آتش مي اندازم. منصور، پايين پايش را نگه كرد و ديد پر از آتش فروزان است. از خواب بيدار شد و بدنش به لرزه درآمد و در همان حال دستور آزادي تو را صادر كرد.

 

[*مریم*]

پاورقي

(1) شب سيزدهم


بدانكه مستحبّ است در هريك از ماه رجب وشعبان ورمضان آنكه در شب سيزدهم دو ركعت نماز بگذارند درهر ركعت حمد يك مرتبه و يس و تَبارَكَ المُلْكُ و توحيد بخوانند .


در شب چهاردهم چهار ركعت به دو سلام به همين كيفيّت .


درشب پانزدهم شش ركعت به سه سلام به همين كيفيّت از حضرت صادق عليه السلام مرويست كه هر كه چنين كند جميع فضيلت اين سه ماه را دريابد و جميع گناهانش غير از شرك آمرزيده شود.

 

[*مریم*]

اعمال روز نيمه رجب


روز مباركى است و در آن چند عمل است .


اوّل : غسل


دوّم : زيارت حضرت امام حسين عليه السلام از ابن ابى بصير منقول است كه گفت سؤ ال كردم از حضرت امام رضاعليه السلام كه در چه ماه زيارت كنيم امام حسين عليه السلام را فرمود در نيمه رجب و نيمه شعبان .


سيّم : نماز سلمان به نحويكه در روز اوّل گذشت .


چهارم : چهار ركعت نماز بخواند و بعد از سلام دست خود را پهن كند و بگويد :

اَللّهُمَّ يا مُذِلَّ كُلِّ جَبّارٍ

خدايا اى خواركننده هر ستمكار سركش

وَيا مُعِزَّ الْمُؤْمِنينَ اَنْتَ كَهْفى حينَ تُعْيينِى الْمَذاهِبُ وَاَنْتَ بارِئُ

و اى عزت بخش مؤ منان تويى پناهگاه من در آن هنگام كه از راهها وامانده شوم و تويى كه از روى مهرى

خَلْقى رَحْمَةً بى وَقَدْ كُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِيّاً وَلَوْ لا رَحْمَتُكَ لَكُنْتُ

كه به من داشتى به خلقت من دست زدى در صورتى كه از خلقتم بى نياز بودى و اگر مهر تو نبود بطور مسلم من

مِنَ الْهالِكينَ وَاَنْتَ مُؤَيِّدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْداَّئى وَلَوْ لا نَصْرُكَ

در زمره نابودان بودم و تويى كه مرا بوسيله يارى دادن بر دشمنانم كمك دهى و اگر يارى تو نبود

اِيّاىَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحينَ يا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعادِنِها

بطور حتم من از رسوايان بودم اى فرستنده رحمت از معدنهاى آن

وَمُنْشِئَ الْبَرَكَةِ مِنْ مَواضِعِها يا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ

و اى پديد آرنده بركت از جاهاى آن اى كه مخصوص داشت خود را به بلندى مقام

وَالرِّفْعَةِ فَاَوْلِياَّؤُهُ بِعِزِّهِ يَتَعَزَّزُونَ وَيا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نيرَ

و رفعت و از اينرو دوستانش به عزت او عزيز گردند و اى كه پادشاهان طوق مذلت را براى او

الْمَذَلَّةِ عَلى اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خاَّئِفُونَ اَسئَلُكَ بِكَيْنُونِيَّتِكَ

بر گردن نهاده اند و از سطوتهاى او ترسانند از تو خواهم به حق بود كردنت

الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ كِبْرِياَّئِكَ وَاَسئَلُكَ بِكِبْرِياَّئِكَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ

كه آنرا از كبرياى خود جدايش كردى و از تو خواهم به حق كبريايت كه آن را از عزتت

عِزَّتِكَ وَاَسئَلُكَ بِعِزَّتِكَ الَّتِى اسْتَوَيْتَ بِها عَلى عَرْشِكَ فَخَلَقْتَ بِها

برگرفتى و از تو خواهم به حق عزتت كه بوسيله آن بر عرش مستولى گشتى و بدان سبب

جَميعَ خَلْقِكَ فَهُمْ لَكَ مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِهِ

همه خلق خود را آفريدى و همه به خدائيت اعتراف دارند كه درود فرستى بر محمد و خاندانش

روايت است كه هر صاحب غمى اين دعا را بخواند حقّ تعالى او را از اندوه و غم آسايش بخشد

 

[*مریم*]

عمل امّ داوود​

پنجم : عمل امّ داوود كه عمده اعمال اين روز است و براى برآمدن حاجات و كشف كُرُبات و دفع ظلم ظالمان مؤ ثّر است و كيفيّت آن بنا بر آنچه در مصباح شيخ است آنست كه چون خواهد اين عمل را بجا آورد روزه بگيرد روز سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم را پس در روز پانزدهم نزد زوال غسل كند و چون وقت زوال داخل شود نماز ظهر و عصر را بجا آورد در حالتيكه ركوع و سجودشان را نيكو كند و در موضع خلوتى باشد كه چيزى او را مشغول نسازد و انسانى با او تكلّم ننمايد پس چون از نماز فارغ شود رو به قبله كند و بخواند حمد را صد مرتبه و سوره اخلاص را صد مرتبه و آية الكرسى را ده مرتبه و بعد از اينها بخواند سوره انعام و بنى اسرائيل و كهف و لقمان و يَّس و صافّات و حَّم سجده و حَّمعَّسَّق و حَّم دخان و فتح و واقعه و مُلْك و نَّ وَ اِذَا السَّماَّءُ انْشَقَّتْ و ما بعدش را تا آخر قرآن و چون از اينها فارغ شود بگويد در حالتى كه رو به قبله باشد:

 

[*مریم*]

صَدَقَ اللّهُ الْعَظيمُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ ذُو
درست فرمود خداى بزرگى كه معبودى جز او نيست زنده و پاينده و صاحب
الْجَلالِ وَالاِْكْرامِ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ الْحَليمُ الْكَريمُ الَّذى لَيْسَ كَمِثْلِهِ
جلالت و بزرگوارى است بخشاينده و مهربان بردبار و كريم است آنكه مانندش
شَىْءٌ وَهُوَ السَّميعُ الْعَليمُ الْبَصيرُ الْخَبيرُ شَهِدَ اللّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ
چيزى نيست و او شنوا و دانا و بينا و آگاه است ، گواه است خدا كه معبودى جز او نيست
وَالْمَلاَّئِكَةُ وَاُولوُا الْعِلْمِ ق اَّئِماً بِالْقِسْطِ لا اِل- هَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ
و فرشتگان و دانشوران گواهى داده اند كه خدايى جز او نيست كه عدالت بدو پايدار است و او عزيز و حكيم است
وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْكِرامُ وَاَنَا عَلى ذلِكَ مِنَ الشّاهِدينَ اَللّهُمَّ لَكَ
و پيمبران بزرگوارش نيز آنرا به مردم رساندند و من بر اين مطلب گواهى دهم خدايا از آن تو است
الْحَمْدُ وَلَكَ الْمَجْدُ وَلَكَ الْعِزُّ وَلَكَ الْفَخْرُ وَلَكَ الْقَهْرُ وَلَكَ النِّعْمَةُ
ستايش و از آن تو است مجد و براى تو است عزت و خاص تو است افتخار و شايسته تو است قهر و سطوت و مخصوص تو است نعمت
وَلَكَ الْعَظَمَةُ وَلَكَ الرَّحْمَةُ وَلَكَ الْمَهابَةُ وَلَكَ السُّلْطانُ وَلَكَ الْبَهاَّءُ
وازآن تواست عظمت و مخصوص تو است رحمت و براى تو است شكوه و خاص تو است سلطنت و از آن تو است درخشندگى
وَلَكَ الاِْمْتِنانُ وَلَكَ التَّسْبيحُ وَلَكَ التَّقْديسُ وَلَكَ التَّهْليلُ وَلَكَ
و مخصوص تو است نعمت بخشى و براى تو است پاكى و از آن تو است پاكيزگى و براى تو است يكتايى و مخصوص تو است
التَّكْبيرُ وَلَكَ ما يُرى وَلَكَ ما لا يُرى وَلَكَ ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلى
بزرگى و ملك تو است آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود و از تو است آنچه بالاى آسمانهاى بلند است
وَ لَكَ ما تَحْتَ الثَّرى وَلَكَ الاْرَضُونَ السُّفْلى وَلَكَ الاْ خِرَةُ
و از تو است آنچه زير زمين است و از تو است زمينهاى زيرين و از آن تو است دنيا و آخرت
وَالاُْولى وَلَكَ ما تَرْضى بِهِ مِنَ الثَّناَّءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّكرِ وَ النَّعْماَّءِ
و مخصوص تو است آن و حمد و ثنا و شكرى كه تو بپسندى و آنچه نعمت است نيز از تو است
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى جَبْرَئيلَ اَمينِكَ عَلى وَحْيِكَ وَالْقَوِىِّ عَلى اَمْرِكَ
خدايا درود فرست بر جبرئيل امين بر وحى تو و نيرومند در كار تو و آنكس
وَالْمُطاعِ فى سَمواتِكَ وَمَحالِّ كَراماتِكَ الْمُتَحَمِّلِ لِكَلِماتِكَ
كه در آسمانها و جايگاههاى كرامتهايت فرمانش برند آن كس كه سخنان تو را برساند
النّاصِرِ لاَِنْبِياَّئِكَ الْمُدَمِّرِ لاِعْداَّئِكَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى ميكائيلَ مَلَكِ
ياور پيمبرانت و سرنگون كننده دشمنانت خدايا درود فرست بر ميكائيل فرشته
رَحْمَتِكَ وَالْمَخْلُوقِ لِرَاءْفَتِكَ وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعينِ لاِهْلِ طاعَتِكَ
رحمتت و آفريده شده براى بردن مهرت و آمرزش خواه و كمك كار فرمانبرانت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اِسْرافيلَ حامِلِ عَرْشِكَ وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ
خدايا درود فرست بر اسرافيل حمل كننده عرشت و صاحب صور آنكه چشم به راه
لاِمْرِكَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خيفَتِكَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى حَمَلَةِ الْعَرْشِ
دستور تو است و نگران و بيمناك است از ترس تو خدايا درود فرست بر حاملين پاكيزه عرش
الطّاهِرينَ وَعَلىَ السَّفَرَةِ الْكِرامِ الْبَرَرَةِ الطَّيِّبينَ وَعَلى مَلاَّئِكَتِكَ
و بر سفيران گرامى و آن نيكان پاك و بر فرشتگان
الْكِرامِ الْكاتِبينَ وَ عَلى مَلاَّئِكَةِ الْجِنانِ وَخَزَنَةِ النّير انِ وَمَلَكِ
بزرگوار نويسنده و بر فرشتگان بهشت و نگهبانان دوزخ و فرشته
الْمَوْتِ وَالاْعْوانِ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اَبينا آدَمَ
مرگ و كمك كارانش اى صاحب جلالت و بزرگوارى خدايا درود فرست بر پدر ما آدم
بَديعِ فِطْرَتِكَ الَّذى كَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلاَّئِكَتِكَ وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَكَ اَللّهُمَّ
پديده خلقت كه گراميش داشتى به سجده كردن فرشتگانت و مباح كردى بر او بهشتت را خدايا
صَلِّ عَلى اُمِّنا حَوّاَّءَ الْمُطَهَّرَةِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفّاتِ مِنَ الدَّنَسِ
درود فرست بر مادر ما حواء كه از پليدى پاك و از چركى و آلودگى مصفا گشت و از ميان آدميان
الْمُفَضَّلَةِ مِنَ الاِْنْسِ الْمُتَرَدِّدَةِ بَيْنَ مَحالِّ الْقُدُْسِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى
برترى داشت و در ميان جايگاههاى قدسيان رفت و آمد كرده خدايا درود فرست بر
هابيلَ وَشَيْثٍ وَاِدْريسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ اِبْراهيمَ وَاِسْماعيلَ
هابيل و شيث و ادريس و نوح و هود و صالح و ابراهيم و اسماعيل
وَاِسْحقَ وَيَعْقُوبَ وَيُوسُفَ وَالاْسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَيْبٍ وَاَيُّوبَ
و اسحاق و يعقوب و يوسف و اسباط (يعقوب ) و لوط و شعيب و ايوب
وَمُوسى وَهارُونَ وَيُوشَعَ وَميشا وَالْخِضْرِ وَذِى الْقَرْنَيْنِ وَيُونُسَ
و موسى و هارون و يوشع و ميشا و خضر و ذى القرنين و يونس
وَاِلْياسَ وَالْيَسَعَ وَذِى الْكِفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَيْمانَ وَزَكَرِيّا
و الياس و اليسع و ذا الكفل و طالوت و داود و سليمان و زكريا
وَشَعْيا وَيَحْيى وَتُورَخَ وَمَتّى وَاِرْمِيا وَحَيْقُوقَ وَدانِيالَ وَعُزَيْرٍ
و شعيا و يحيى و تورخ و متى و ارميا و حيقوق و دانيال و عزير
وَعيسى وَشَمْعُونَ وَجِرْجيسَ وَالْحَوارِيّينَ وَالاْتْباعِ وَخالِدٍ
و عيسى و شمعون و جرجيس و حواريين عيسى و پيروانشان و خالد
وَحَنْظَلَةَ وَلُقْمانَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ
و حنظله و لقمان خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر
مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ وَبارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ
بر محمد و آل محمد و بركت فرست بر محمد و آل محمد چنانچه درود فرستادى
وَرَحِمْتَ وَبارَكْتَ عَلى اِبْرهيمَ وَآلِ اِبْرهيمَ اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ اَللّهُمَّ
و رحمت و بركت فرستادى بر ابراهيم و آل ابراهيم كه براستى تويى ستوده و بزرگوار خدايا
صَلِّ عَلَى الاْوْصِياَّءِ وَالسُّعَداَّءِ وَالشُّهَداَّءِ وَاَئِمَّةِ الْهُدى اَللّهُمَّ صَلِّ
درود فرست بر اوصياء و اهل سعادت و شهيدان و امامان راهنما خدايا درود فرست
عَلَى الاْبْدالِ وَالاْوْتادِ وَالسُّيّاحِ وَالْعُبّادِ وَالْمُخْلِصينَ وَالزُّهّادِ
بر ابدال (دسته اى از صلحاء) و اوتاد و سياحان و پرستش كنندگان و مخلصان و پارسايان
وَاَهْلِ الجِدِّ وَالاِْجْتِهادِ وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَيْتِهِ بِاَفْضَلِ
و اهل جديت و كوشش و مخصوص گردان محمد و خاندانش را به بهترين
صَلَواتِكَ وَاَجْزَلِ كَراماتِكَ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنّى تَحِيَّةً وَسَلاماً
درودهايت و فراوانترين كرامتهايت و به روح و جسدش از جانب من تحيت و سلامى برسان
وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَكَرَماً حَتّى تُبَلِّغَهُ اَعْلى دَرَجاتِ اَهْلِ
و فضل و شرافت و بزرگواريش را فزون كن به حدى كه او را به اعلى درجه اهل
الشَّرَفِ مِنَ النَّبِيّينَ وَالْمُرْسَلينَ وَالاْفاضِلِ الْمُقَرَّبينَ اَللّهُمَّ وَصَلِّ
شرافت از پيمبران و رسولان و فاضلان مقربت برسانى خدايا درود فرست
عَلى مَنْ سَمَّيْتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلاَّئِكَتِكَ وَاَنْبِي اَّئِكَ وَرُسُلِكَ
بر هركس كه من نام بردم و هركه از فرشتگان و پيمبران و رسولان
وَاَهْلِ طاعَتِكَ وَاَوْصِلْ صَلَواتى اِلَيْهِمْ وَاِلى اَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ
و فرمانبردارانت را كه من نام نبردم و درودهاى مرا بر ايشان و بر ارواحشان برسان و آنان را
اِخْوانى فيكَ وَاَعْوانى عَلى دُعاَّئِكَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَشْفِعُ بِكَ اِلَيْكَ
برادران من در دين و كمك كارانم در دعاى به درگاهت قرار ده خدايا من شفيع گردانم تو را پيش خودت
وَبِكَرَمِكَ اِلى كَرَمِكَ وَبِجُودِكَ اِلى جُودِكَ وَبِرَحْمَتِكَ اِلى رَحْمَتِكَ
و كرمت را پيش كرمت و جودت را پيش جودت و رحمتت را پيش رحمتت
وَبِاَهْلِ طاعَتِكَ اِلَيْكَ وَاَسئَلُكَ الّلهُمَّ بِكُلِّ ما سَئَلَكَ بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ مِنْ
و اهل طاعتت را پيش درگاهت و از تو خواهم خدايا به هرچه يكى از آنها بوسيله آن تو را
مَسْئَلَةٍ شَريفَةٍ غَيْرِ مَرْدُودَةٍ وَبِما دَعَوْكَ بِهِ مِنْ دَعْوَةٍ مُجابَةٍ غَيْرِ مُخَيَّبَةٍ
خواسته از سؤ الهاى شريفى كه برنگشته و به آنچه تو را خوانده اند از دعاى پذيرفته شده اى كه به نوميدى نكشيده
يااَللّهُ يارَحْمنُ يا رَحيمُ يا حَليمُ يا كَريمُ يا عَظيمُ يا جَليلُ يامُنيلُ يا
اى خدا اى بخشاينده اى مهربان اى بردبار اى كريم اى بزرگ اى با جلالت اى بخشنده اى
جَميلُ يا كَفيلُ يا وَكيلُ يا مُقيلُ يا مُجيرُ يا خَبيرُ يا مُنيرُ يا مُبيرُ يا
زيبا اى سرپرست اى وكيل اى ناديده گير اى پناه ده اى آگاه اى روشنى ده اى نابود كن اى
مَنيعُ يا مُديلُ يا مُحيلُ يا كَبيرُ يا قَديرُ يا بَصيرُ يا شَكُورُ يا بَرُّ يا
والامقام اى چرخاننده اى جابجا كننده اى بزرگ اى توانا اى بينا اى شكرپذير اى نيكوكار اى
طُهْرُ يا طاهِرُ يا قاهِرُ يا ظاهِرُ يا باطِنُ يا ساتِرُ يا مُحيطُ يا مُقْتَدِرُ
پاك اى پاكيزه اى قاهر اى پيدا اى پنهان اى پرده پوش اى احاطه دار اى با اقتدار
يا حَفيظُ يا مُتَجَبِّرُ يا قَريبُ يا وَدُودُ يا حَميدُ يا مَجيدُ يا مُبْدِئُ يا
اى نگهبان اى داراى بزرگى اى نزديك اى محبوب همه اى ستوده اى بزرگوار اى پديدآرنده اى
مُعيدُ يا شَهيدُ يا مُحْسِنُ يا مُجْمِلُ يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ يا قابِضُ يا
بازگرداننده اى گواه اى احسان بخش اى نيكوبخش اى نعمت بخش اى زياده بخش اى گيرنده
باسِطُ يا هادى يا مُرْسِلُ يا مُرْشِدُ يا مُسَدِّدُ يا مُعْطى يا مانِعُ يا
اى گشايش ده اى راهنما اى فرستنده اى رهنمون اى محكم كننده اى دهنده اى منع كننده اى
دافِعُ يا رافِعُ يا باقى يا واقى يا خَلاّقُ يا وَهّابُ يا تَوّابُ يا فَتّاحُ
جلوگيرنده اى بلند كننده اى باقى اى نگهدار اى آفريننده اى بخشش پيشه اى توبه پذير اى گشاينده
يا نَفّاحُ يا مُرْتاحُ يا مَنْ بِيَدِهِ كُلُّ مِفْتاحٍ يا نَفّاعُ يا رَؤُفُ يا عَطُوفُ
اى زياده بخش اى رحمت بخش اى كه بدست او است هر كليد اى سودرسان اى مهربان اى باعطوفت
يا كافى يا شافى يا مُعافى يا مُكافى يا وَفِىُّ يا مُهَيْمِنُ يا عَزيزُ يا
اى كفايت كننده اى درمان بخش اى بهبودى بخش اى پاداش دهنده اى باوفا اى نگهبان خلق اى با عزت اى
جَبّارُ يا مُتَكَبِّرُ يا سَلامُ يا مُؤْمِنُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا نُورُ يا مُدَبِّرُ يا
جبار اى بزرگوار اى سلامت بخش اى ايمنى بخش اى يكتا اى بى نياز اى نور اى مدبر كارها اى
فَرْدُ يا وِتْرُ يا قُدُّوسُ يا ناصِرُ يا مُونِسُ يا باعِثُ يا وارِثُ يا عالِمُ
يگانه اى تنها اى پاكيزه اى ياور اى همدم اى برانگيزنده اى ارث برنده اى دانا
يا حاكِمُ يا بادى يا مُتَعالى يا مُصَوِّرُ يا مُسَلِّمُ يا مُتَحَبِّبُ يا قاَّئِمُ يا
اى حكم كننده اى آغاز كننده اى برتر اى صورت بخش اى سلامت بخش اى دوستى ورز اى قائم به كار خلق اى
داَّئِمُ يا عَليمُ يا حَكيمُ يا جَوادُ يا بارِى ءُ يا باَّرُّ يا ساَّرُّ يا عَدْلُ يا
جاويدان اى دانا اى فرزانه اى بخشنده اى آفريننده اى نيكوكار اى شادى بخش اى دادگستر اى
فاصِلُ يا دَيّانُ يا حَنّانُ يا مَنّانُ يا سَميعُ يا بَديعُ يا خَفيرُ يا مُعينُ
جداكننده اى جزاده اى نعمت بخش اى عطابخش اى شنوا اى پديدآرنده اى پناه ده اى ياور
[مُغَيِّرُ] ياناشِرُ ياغافِرُ ياقَديمُ يامُسَهِّلُ يا مُيَسِّرُ يا مُميتُ يا مُحْيى


اى نشر دهنده اى آمرزنده اى قديم اى آسان كننده اى همواركننده اى ميراننده اى زنده كننده
يا نافِعُ يا رازِقُ يا مُقْتَدِرُ يا مُسَبِّبُ يا مُغيثُ يا مُغْنى يا مُقْنى يا
اى سودده اى روزى ده اى با اقتدار اى سبب ساز اى فريادرس اى بى نيازكننده اى دارايى دهنده اى
خالِقُ يا راصِدُ يا واحِدُ يا حاضِرُ يا جابِرُ يا حافِظُ يا شَديدُ يا
آفريننده اى نگهبان اى يگانه اى حاضر اى جبران كننده اى نگهدار اى استوار اى
غِياثُ يا عاَّئِدُ يا قابِضُ يا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلى فَكانَ بِالْمَنْظَرِ الاْعْلى
فريادرس اى ثروت ده اى گيرنده اى كه والايى و برترى و به ديدگاه اعلايى
يا مَنْ قَرُبَ فَدَنا وَبَعُدَ فَنَاى وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفى يا مَنْ اِلَيْهِ التَّدْبيرُ
اى كه نزديكى و بسيار هم نزديك و دور است و بسيار هم دور داناى سر و نهان اى كه تدبير
وَلَهُ الْمَقاديرُ وَيا مَنِ الْعَسيرُ عَلَيْهِ [سَهْلٌ] يَسيرٌ يا مَنْ هُوَ عَلى ما
امور با او است و اندازه ها از او است و اى كه دشوار براى او سهل و آسان است اى كه بر هرچه بخواهد
يَشاَّءُ قَديرٌ يا مُرْسِلَ الرِّياحِ يا فالِقَ الاِْصْباحِ يا باعِثَ الاْرْواحِ يا
توانا است اى فرستنده بادها اى شكافنده سپيده صبح اى برانگيزاننده ارواح اى
ذَاالْجُودِ وَالسَّماحِ يا راَّدَّ ما قَدْ فاتَ يا ناشِرَ الاْمْواتِ يا جامِعَ
صاحب جود و سخاوت اى برگرداننده آنچه از دست رفته اى زنده كننده مردگان اى گردآورنده
الشَّتاتِ يا رازِقَ مَنْ يَشاَّءُ [بِغَيْرِ حِسابٍ وَيا] فاعِلَ ما يَشاَّءُ كَيْفَ
پراكنده ها اى روزى ده بى حساب بهر كه خواهى و اى انجام دهنده
يَشاَّءُ وَيا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا حَيّاً حينَ لا حَىَّ يا
هرچه بخواهى بهرطور كه خواهى و اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى زنده اى پاينده اى زنده در آن هنگام كه زنده اى نبود اى
حَىُّ يا مُحْيِىَ الْمَوْتى يا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ بَديعُ السَّمواتِ
اى زنده كن مردگان اى زنده كه معبودى جز تو نيست پديدآرنده آسمانها و
وَالاَْرْضِ يا اِلهى وَسَيِّدى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ
و زمين اى معبود من و آقاى من درود فرست بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر
مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ بارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ
محمد و آل محمد وبركت ده بر محمد و آل محمد چنانچه درود فرستادى
وَبارَكْتَ وَرَحِمْتَ عَلى اِبْرهيمَ وَآلِ اِبْرهيمَ اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ
و بركت دادى و رحمت فرستادى بر ابراهيم و آل ابراهيم كه براستى تويى ستوده و بزرگوار
وَارْحَمْ ذُلىّ وَ فاقَتى وَفَقْرى وَانْفِرادى وَوَحْدَتى وَخُضُوعى بَيْنَ
و رحم كن به خوارى من و پيچارگيم و نداريم و تك و تنهاييم و فروتنيم در
يَدَيْكَ وَاعْتِمادى عَلَيْكَ وَتَضَرُّعى اِلَيْكَ اَدْعُوكَ دُعاَّءَ الْخاضِعِ
برابرت و اعتمادى كه بر تو دارم و زاريم به درگاهت تو را خوانم خواندن شخص فروتن
الذَّليلِ الْخاشِعِالْخاَّئِفِ الْمُشْفِقِ الْباَّئِسِ الْمَهينِ الْحَقيرِ الْجائِعِ
خوار خاشع ترسان هراسان پريشان بى مقدار كوچك گرسنه


​

التماس دعا​