کیفر ترک عبادت ترک عبادت ،سبب خارج شدن انسان از مسیر فطرتش می شود،دل ا به تیرگی می کشاند،قدرت تشخیص را از بین می برد،گویی ادمی نابینا و ناشنوا می گردد،و در هر کاری به افراط و تفریط می گراید. در این حالت غفلت زا ،مرزی ناشناس و خواسته های نامشروع طغیان می کند
و با نیرومندی پیشروی می نماید ،وبا رنگهای مختلف انحرافی خود،عقده های روحی و بیماریهی روانی فو و وازدگی از زندگی را به جا می گذارد.و بدین ترتیب «فساد اخلاقی »،«قساوت»،«از دست دادن عواطف و احساسات پاک»و «عدم نزول برکات آسمانی و زمینی » نتیجه طبیعی آن خواهد بود .
«دیل کارنگی» گوید:
اگر مردم دنبال آن آرمش که در مذهب و دعاهای مذهبی پنهان است می رفتند بیشتر این خود کشیها و دیوانگیها منتقی می شد»
امام رضا (ع) در بیان تشریع عبادت فرموده است :
اگر پرسیده شود «چرا مردم باید خدا را پرستش کنند ؟»
پاسخ داده می شود:
«خداوند مردم را به عبادت دعوت کرد تا او را فراموش نکنند ،و از راه و رسم ادب الهی جدا نشوند ،و نسبت به دستورات و نواهی او بی تفاوت نگردند.
زیرا صلاح واساس امور بندگان ،در بندگی پروردگار است .پس اگر از طریق بندگی روی گردان شوند ،با گذشت روزگار دلهایشان سخت خواهد شد »