[h=2][/h]
مـسـاءله اخلاق و تهذيب نفس ، در اسلام ، از اهميت بسيار بالايى برخوردار است ،
بطورى كه از اهـداف نـزول قـرآن كـريم تربيت اخلاقى ، تهذيب انسان و رشد و هدايت جامعه است و خصلتهاى اخـلاقـى را مـلاك ارزش انسان مى داند؛
زيرا در مقام ستايش وتمجيد پيامبران الهى ، آنان را به جـهـت دارا بـودن صـفـات اخـلاقـى نـيـكـو مـى سـتـايـد.
بـراى مثال ، حضرت ابراهيم عليه السلام را به خاطر برخوردارى از سه صفت عالى اخلاقى ستوده ، مى فرمايد: (إِنَّ اِبْراهيمَ لَحَليمٌ اَوّاهٌ مُنيبٌ) 1
همانا ابراهيم بردبار، بسيار مهربان و بازگشت كننده (به سوى خدا) بود.
درباره پيامبر اكرم (ص ) مى فرمايد: (وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظيمٍ) 2
همانا تو صاحب اخلاق عظيم و برجسته اى هستى .
در اهـمـيـت اخـلاق و تـزكـيـه نـفـس هـمـيـن بـس كـه قـرآن كـريـم رمـز مـوفـقـيـت رسـول خدا(ص ) را در ايفاى رسالت خويش و گسترش توحيد،
اخلاق نيكوى آن حضرت مى داند و مى فرمايد: (فـَبـِمـا رَحـْمـَةٍ مـِنَ اللّهِ لِنـْتَ لَهـُمْ وَلَوْ كـُنـْتَ فـَظـّاً غـَليـظَ الْقـَلْبِ لاَ نـْفـَضُّوا مـِنـْ حَوْلِكَ) 3
در پرتو رحمت الهى ، تو بامردم مهربان شدى ، در حالى كه اگر خشن ، تندخو و
سنگدل بودى از اطراف تو پراكنده مى شدند.
مـسـاءله اخلاق و تهذيب نفس ، در اسلام ، از اهميت بسيار بالايى برخوردار است ،
بطورى كه از اهـداف نـزول قـرآن كـريم تربيت اخلاقى ، تهذيب انسان و رشد و هدايت جامعه است و خصلتهاى اخـلاقـى را مـلاك ارزش انسان مى داند؛
زيرا در مقام ستايش وتمجيد پيامبران الهى ، آنان را به جـهـت دارا بـودن صـفـات اخـلاقـى نـيـكـو مـى سـتـايـد.
بـراى مثال ، حضرت ابراهيم عليه السلام را به خاطر برخوردارى از سه صفت عالى اخلاقى ستوده ، مى فرمايد: (إِنَّ اِبْراهيمَ لَحَليمٌ اَوّاهٌ مُنيبٌ) 1
همانا ابراهيم بردبار، بسيار مهربان و بازگشت كننده (به سوى خدا) بود.
درباره پيامبر اكرم (ص ) مى فرمايد: (وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظيمٍ) 2
همانا تو صاحب اخلاق عظيم و برجسته اى هستى .
در اهـمـيـت اخـلاق و تـزكـيـه نـفـس هـمـيـن بـس كـه قـرآن كـريـم رمـز مـوفـقـيـت رسـول خدا(ص ) را در ايفاى رسالت خويش و گسترش توحيد،
اخلاق نيكوى آن حضرت مى داند و مى فرمايد: (فـَبـِمـا رَحـْمـَةٍ مـِنَ اللّهِ لِنـْتَ لَهـُمْ وَلَوْ كـُنـْتَ فـَظـّاً غـَليـظَ الْقـَلْبِ لاَ نـْفـَضُّوا مـِنـْ حَوْلِكَ) 3
در پرتو رحمت الهى ، تو بامردم مهربان شدى ، در حالى كه اگر خشن ، تندخو و
سنگدل بودى از اطراف تو پراكنده مى شدند.