عصر رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بود. بانوی مسلمانی همواره روزه می گرفت و به نماز اهمیت بسیار می داد حتی شب را با عبادت و مناجات بسر می برد ولی بداخلاق بود و با زبان خود همسایگانش را می آزرد.
شخصی به محضر رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله آمد و عرض كرد: فلان بانو همواره روزه می گیرد و شب زنده داری می كند، ولی بداخلاق است و با نیش زبانش همسایگان را می آزارد.
رسول اكرم صلّی اللّه علیه و آله فرمود:
لاخیر فیها هی من اهل النّار.
در چنین زنی خیری نیست و او اهل دوزخ است .
از این داستان استفاده می شود كه نمازخوان باید اخلاق هم داشته باشد.
شخصی به محضر رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله آمد و عرض كرد: فلان بانو همواره روزه می گیرد و شب زنده داری می كند، ولی بداخلاق است و با نیش زبانش همسایگان را می آزارد.
رسول اكرم صلّی اللّه علیه و آله فرمود:
لاخیر فیها هی من اهل النّار.
در چنین زنی خیری نیست و او اهل دوزخ است .
از این داستان استفاده می شود كه نمازخوان باید اخلاق هم داشته باشد.