1- تنها دين پذيرفته ي الهي در قرآن كريم،«دين اسلام» مي باشد كه خداونددرسوره آل عمران آيه ي 19 مي فرمايد :« اِن الدين عند الله الاسلام»
2- تنها نامي كه جامع تمام صفات و كمالات الهي در قرآن كريم براي خداوند ذكر شده «الله» است ، كه «الله» جامع ترين نام خداست .
زيرا هركدام از اسما ، تنها يك بخش مخصوص از صفات خدا را مي رساند . و هركدام از اسما ء صفت كلمه ي «الله»قرار مي گيرد . مثلاً :«ان الله غفور رحيم »«ان الله سميع عليم »«ان الله علي كل شي ءقدير »و ...
3- تنها آيه از قرآن كه در آن دو كلمه ي «غفور»و«رحيم» به ترتيب نيامده و بلكه اول «رحيم» و بعد «غفور» ذكر شده آيه دوم سوره سباء است چرا كه در تمام قرآن 49 مرتبه كلمه ي «غفور» و«رحيم» با هم بيان شده كه در تمام موارد ، اول «غفور» و سپس «رحيم»آمده ، مگر در آيه ي نام برده « يعلم ما يلج في الارض و ما يخرج منها و ما ينزل من السماء و ما يعرج فيها و هو الرحيم الغفور».
4- تنها سوره اي كه بعد از «بسم الله الرحمن الرحيم » با يكي از اسماء خداي عزوجل آغاز شده ، ســوره ي « الرحمن » است .
5- تنها آيه از قرآن كه « نماز » در كنار «امر به معروف » ذكر شده ، آيه ي 17 سوره لقمان است . چرا كه در قرآن كريم 28 مورد در كنار نماز از زكات ياد شده است.
تنها سوره اي از قرآن كريم كه داستان حضرت يوسف (ع) در آن آمده ، سوره (يوسف) مي باشد .
در حالي كه داستان پيامبران ديگر در سوره هاي متعدد نقل شده است :
حضرت آدم (ع) 12 سوره ، حضرت صالح (ع) 11 سوره ، حضرت سليمان (ع) 4 سوره ، حضرت نوح (ع) 12 سوره ، حضرت داود(ع) 5 سوره ، حضرت عيسي (ع) 3 سوره ، حضرت ابراهيم (ع) 18 سوره حضرت هود (ع) 4 سوره و حضرت زكريا (ع) 3 سوره .
تنها سوره اي كه ازقوم حضرت صالح (ع) به عنوان (اصحاب الحجر) نام مي برد سوره ي « حجر» است كه شرح آن در آيات 80 تا 84 اين سوره ذكر شده است .
تنها كسي كه در قرآن كريم وصف « وَجِيهًا فِي الدُّنيَا وَ الأخِرَهِ» «آل عمرا 45» (او كه در دنيا و آخرت آبرومند است ) براي ايشان آمده است « حضرت عيسي (ع)» است كه در مورد شخص ديگري اين وصف نيامده است .
تنها آيه در قرآن كريم كه هم نام پيامبر اسلام (ص) و هم رسالت ايشان را در قالب دو عنوان ذكر كرده است «محمد(ص)» «رسول الله» «خاتم النّبيين» آيه ي 40سوره «احزاب» است .
تنهادكسي كه به مضمون آيه ي (نجوا) يا (مناجات) (مجادله-12) عمل كرد حضرت علي (ع)است . كه حضرت فرمود: آيه اي در قرآن وجود دارد كه تاكنون كسي به آن عمل نكرده و بعد از من هم هرگز كسي به آن عمل نخواهد كرد و آن آيه ي مناجات است . امير المومنين (ع) 10نوبت صدقه داد و نجوا كرد و چون ديگران از اين دستور سرباز زدند آيه بعدي حكم صدقه رانسخ كرد .
تنها نام يكي از ياران رسول اكرم (ص) به نام «زيدبن حارثه» در سوره ي احزاب آيه 37 در قرآن كريم آمده است . زيدبن حارثه برده اي بود كه خديجه (س) به پيامبر(ص) بخشيد و حضرت آزادش نمود قبيله ي زيد او را از خود راندند و پيامبر او را فرزند خوانده ي خود قرار داد . بعد از ظهور اسلام زيد مسلمان شد و فرمانده ي لشكر در جنگ موته شد و در همان جنگ به شهادت رسد .
تنها آيه اي از قرآن كريم كه اشاره به ماده ي نخست خلقت دارد آيه ي 7 سوره هود است «و هوالذي خلق السماوات و الارض في ستة ايام و كان عرشه علي الماء»
كه آفرينش جهان و هر آنچه در آن است از ماده ي نخستين ( ماء ) « آب » شروع شده است .
بايد گفت قرآن كريم هرگز به صراحت درباره ي حقيقت اين ماده سخني به ميان نياورده است . از اين رو دقيقا نمي دانيم كه ماهيت اين ماده چيست ؟
تنها واژده اي كه به معني لخته ي خون در قران آمده است «علق» (ج علقه) مي باشد
و سوره اي به همين نام در قران نامگذاري شده است . لخته خون در قرآن سه معني ظريف كاملا متفاوت دارد كه هر سه با آنچه مراحل زيست شناسي زندگي انسان مي ناميم ارتباط دارند : يكي مرحله اي از رشد جنيني است (حج-5) ماده ديگرماده اي از مرحله ي طين (گل)از مراحل خلقت كه باعث چسبندگي مي شود (مومنون12-14) سومي ماده اي كه خداوند انسان را از آن آفريد (علق-2)
تنها آيه اي كه فاصله ي ميان مرگ و قيامت را «برزخ »خوانده است آيه ي صدم سوره مومنون مي باشد كه علماي اسلام از همين جا قياس كرده و نام عالم بعد از دنيا و قبل از قيامت كبري را «عالم برزخ»نهاده اند .
اگر چيزي ميان دو چيز ديگر حائل و فاصله باشد آن چيز را برزخ نامند . «لعلي اعمل صالحا فيماتركت كلا انها كلمة هو قائلها و من ورائهم برزخ الي يوم يبعثون »
تنها موردي از كار برد واژه « نعيم » در قرآن كه به معناي ( نعمت ولايت ) است آيه ي هشتم سوره تكاثر است
« ثم لتسالن يومئذ عن النعيم »
واژاده نعيم 17 بار در قرآن ياد شده كه همه درباره ي نعمت هاي عظيم بهشت است ، غير از ايه ي مذكور كه همه ي مفسران بر اين عقيده اند كه منظور از واژه ي نعيم در اين ايه ( نعمت ولايت ) است .
چون مراد از نعيم مطلق نعمت ها است كه خداوندبه انسان ارزاني فرموده و مسلما نعمت ولايت اهل بيت (ع) ارزنده ترين مصاديق نعمت ها است زيرا با راهنمايي آنهاست كه نعمت ها هر كدام در جاي خود به كار گرفته شده و شكر آن گزارده مي شود .
معصومين (ع) واسطه ي فيض خالق به مخلوق هستند بنابراين هر انساني در برابر اين نعمت عظيم الهي مورد پرسش قرار خواهد گرفت .
تنها كساني كه شيطان بر آنها تسلط دارد ، طبق ايه (نحل -100): « انما سلطانه علي الذين يتولونه و الذين هم به مشركون » كساني هستند كه شيطان را دوست دارند و او را به عنوان رهبري و سرپرستي خود انتخابش كرده اند و آن ها او را شريك خدا در اطاعت و بندگي قرار داده اند : والذين هم به مشركون .
تنها موردي كه كلمه ي ( مستضعفين در قرآن به معناي ظالم ) به كار رفته است آيه ي 97 سوره نساء مي باشد .
در قرآن مجيد در 5 مورد سخن از « مستضعفين » به ميان آمده كه عموما سخن از مومناني مي گويند كه تحت فشار جباران قرار داشتند تنها در اين آيه ، سخن از كساني به ميان مي آورد كه ظالمند و همكاري با كافران را دارند و ادعاي مستضعف بودن مي كنند و قرآن ادعاي آن ها را نفي كرده و مي گويد :
شما مي توانستيد با هجرت كردن از منطقه ي كفر و فساد از چنگال آنها رهايي يابيد
اما چون چنين نكرديد جايگاه شما دوزخ است .
تنها در يك جاي قرآن كريم و آن هم در آيات «30،31،32،33» سوره ي بقره ، متعرض آن فرضي است كه به خاطر آن انسان به سوي دنيا آمده ونيز حقيقت خلافت در زمين و آثار و خواص آن را بيان مي كند و اين مطلب خلاف ساير داستان هاي ي است كه در قرآن آمده .
تنها موردي كه قرآن كلمه ( شاكرين ) كه به صورت وصف است ،
بر افراد خاصي اطلاق كرده و در هيچ مورد ديگري بر كسي اطلاق نشده در دو آيه ( آل عمران 45و44) مي باشد .
و اين كه در هيچ يك از دو مورد به ذكر پاداش اخروي آنها نپرداخته ،
براي اين است كه اشعار به عظمت و نفاست آن پاداش كرده باشد . ايه ي شريفه دلالت مي كند بر اينكه در روز احد عده اي از مسلمين سستي ننموده و از جنگ باز نايستادند و در پيشگاه الهي از هيچ چيز فرو گزاري نكردند و خدا آنها را به نام «شاكرين» ياد فرموده است .
تنها آیه ای در قرآن که حال بشر را در بهره برداری از حواس نشان می دهد و میرساند که انسان خواص چیزهارا به وسیله ی < حس > بدست می آورد و سپس با تفکر در آن ها به اغراض و مقاصد حیاتی خود می رسد آیه ی سی و یکم سوره ی مائده می باشد .
فبعث الله غرابا یبحث فی الارض لیریه کیف یواری ...منظور آیه این است که خداوند به بشر چیزهایی را که نمی داند یاد می دهد اما چیزهایی هم هست که خود دانسته احتیاجی به تعلیم الهی ندارد
زیرا بدیهی است که علم هرچه باشد برای هدایت بشر به چیزهایی است که باعث کمال وجودی او بوده در زندگی اش مورد بهره برداریش می باشد و آنچه را که موجودات غیر زنده با انگیزش های طبیعی بدان می رسند موجودات زنده و از جمله بشر با نور علم بدان راه می برد و در حقیقت علم یکی از مصادیق هدایت است .
تنها جایی که در قرآن از اذان اسمی برده در سوره مائده آیه ی 58 می باشد .واذا نادیتم الی الصلاة اتخذوها هزوا ولعبا ... مراد به < نادیتم > اذانی است که در اسلام قبل از نماز واجب یومیه تشریع شده است .
تنها دعا از میان تمام دعاها و تقاضاهایی که در قرآن از انبیاء حکایت شده که ندای < اللهم ربنا >افتتاح شده دعایی است که در ( مائده 114) ذکر شده است و سایر ادعیه انبیاء مصدرند به ندای ( رب ) و یا ( ربنا ) و این خصوصیت نیست مگر برای دقت مورد و هول مطلع .قال عیسی ابن مریم اللهم ربنا انزل علینا مائده من السما ء ...
تنها پیامبر از بین انبیاء که دعایش در قرآن ذکر شده و آن دعا بدون کلمه ( رب ) آغاز شده دعای حضرت یونس (ع) است قرآن کریم از حضرت یونس ( ع) در ایامی که در شکم ماهی به سر می برد چنین حکایت می کند :
وذا النون اذ هب مغضبا فظن ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین
