1. علمی را كه نمی دانی مگو! لا تقل ما لا تعلم، و ان قل ما تعلم. (نامه 31) آنچه را كه نمی دانی مگو، گرچه آنچه را كه می دانی اندك باشد.
2. نام نیك بهتر از مال و ثروت ایها الناس ! انه لا یستغنی الرجل و ان كان ذا مال عن عترته، و دفاعهم عنه بایدیهم و السنتهم ... و لسان الصدق یجعله الله للمرء فی الناس خیر له من المال یرثه غیره .(خطبه 23) ای مردم! هیچ كس، هر اندازه هم مال و ثروت داشته باشد، از خاندان خود و دفاع جانی و زبانی آن ها بی نیاز نیست ... و نام نیكی كه خداوند در میان مردمان برای كسی باقی می گذارد از مال و ثروتی كه برای دیگران به ارث می نهد، برای او بهتر است.
3. زینت علم ها فی وصیته لابنه الحسن :علیه السلام:: و رایت ... ان ابتدئك بتعلیم كتاب الله عزوجل و تاویله، و شرائع الاسلام و احكامه، و حلاله و حرامه، لا اجاوز ذلك بك الی غیره .(نامه 31) امام علی :علیه السلام: در وصیت به فرزند خود حسن :علیه السلام: می فرماید: خواستم تا قبل از هر چیز كتاب خدای عزوجل و تاویل و تفسیر آن را و شرایع و احكام اسلام و حلال و حرام آن را به تو تعلیم دهم و جز این چیزی به تو نیاموزم.
4. دانش مضر اعلم انه لا خیر فی علم لا ینفع، و لا ینتفع بعلم لا یحق تعلمه .(نامه 31) بدان كه در دانش ناسودمند خیری نیست و آموختن دانشی كه سزاوار آموختن نیست، سودی ندهد.
5. دانش به از مال یا كمیل! العلم خیر من المال، العلم یحرسك و انت تحرس المال. و المال تنقصه النفقه، و العلم یزكو علی الانفاق، و صنیع المال یزول بزواله .(حكمت 147) ای كمیل! دانش بهتر از مال است؛ زیرا دانش تو را حفظ می كند، در حالی كه تو باید مال را حفظ كنی، مال به خرج كردن، كاهش می یابد، ولی دانش با صرف كردن افزوده می شود، آن كه ساخته مال است با زوال مال از بین می رود.
6. آباد كردن سرزمین مماكتبه للاشتر حین ولاه مصر: و اكثر مدارسه العلما، و منافثه مناقشه الحكما، فی تثبیت ما صلح علیه امر بلادك، و اقامه ما استقام به الناس قبلك .(نامه 53) در عهدنامه خود به مالك اشتر می فرماید: برای تقویت عواملی كه اوضاع سرزمین تو (مصر) را به سامان می آورد و پیش از تو كار مردم به وسیله آن عوامل درستی و سامان می گرفت، با دانشمندان و فرزانگان بسیار به گفتگو و تبادل نظر بپرداز.
7. مردم بر سه دسته اند قال :علیه السلام: لكمیل بن زیاد: الناس ثلاثه: فعالم ربانی و متعلم علی سبیل نجاه، و همج رعاع اتباع كل ناعق، یمیلون مع كل ریح، لم یستضیئوا بنور العلم و لم یلجاوا الی ركن وثیق .(حكمت 147) امام :علیه السلام: به كمیل بن زیاد فرمود: مردم به سه دسته اند: عالم ربانی، آموزنده در راه نجات حق، و مردم عوام و بی سروپایی كه دنبال هر صدایی می دوند و با هر یادی حركت می كنند كه نه از نور علم، بهره مندند و نه به پناهگاه محكمی تكیه زدند.
8. ادانی دشمن آدمی الناس اعدا ما جهلوا. (حكمت 172) مردم دشمن آن چیزی هستند كه نمی دانند.
9. دانش شنیدنی همراه دانش فطری العلم علمان: مطبوع و مسموع، و لا ینفع المسموع اذا لم یكن المطبوع .(حكمت 338) دانش بر دو قسم است: دانش فطری (كه در نهاد انسان است) و دانش شنیدنی، دانش شنیدنی هرگاه با دانش فطری نباشد سودی نمی دهد.
10. تعهد آموزش ما اخذ الله علی اهل الجهل ان یتعلموا حتی اخذ علی اهل العلم ان یعلموا .(حكمت 478) خداوند از نادانان تعهد به آموختن دانش نگرفته، مگر آن كه قبلا از دانشمندان تعهد آموزش آنها را گرفته است.
11. بالاترین شرافت لا شرف كالعلم. (حكمت 113) شرافتی چون دانش نباشد.
12. بسته شدن تحصیل ادا ارذل الله عبدا، حظر علیه العلم .(حكمت 288) هرگاه خداوند بنده ای را (به خاطر گناهانش) پست شمرد، تحصیل دانش را بر او ببندد.
13. میراث ارجمند العلم وراثه كریمه. (حكمت 5) دانش میراثی است ارجمند.
14. فهم حق من ابصر فهم، و من فهم علم. (حكمت 208) هر كه خوب بنگرد، حق را فهمید، و هر كه حق را فهمید، دانشمند گردید.
