جزای قضا شدن یک نماز
حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی از پانزده سالگی تا پایان عمرش، هر سال، سه ماه
(رجب، شعبان و رمضان) را روزه می گرفت و شبها را نیز به عبادت سپری می کرد و آرام نداشت.
او می گوید: در تمام عمرم تنها یک روز نماز صبحم قضا شد،
پسر بچه ای داشتم که شب همان روز از دنیا رفت.
سحرگاه مرا گفتند که این رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده ای،
اینک اگر شبی تهجّدم [نماز شبم] ترک شود، صبح آن شب، انتظار بلایی را می کشم.(1)
راز موفقیت
مرحوم حاج شیخ حسنعلی که بحق، عرشی خاک نشین، و دارای کرامات عدیده بود،
راز موفقیّت خویش را این گونه بیان می کند:
«بدانکه در راه حق و سلوک این طریق، اگر به جایی رسیده ام،
به برکت بیداری شبها و مراقبت در امور مستحب و ترک مکروهات بوده است.
ولی اصل و روح همه این اعمال، خدمت به ذراری [و فرزندان] ارجمند رسول خدا (سادات) است.»(2)
: tasavir 38:
حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی از پانزده سالگی تا پایان عمرش، هر سال، سه ماه
(رجب، شعبان و رمضان) را روزه می گرفت و شبها را نیز به عبادت سپری می کرد و آرام نداشت.
او می گوید: در تمام عمرم تنها یک روز نماز صبحم قضا شد،
پسر بچه ای داشتم که شب همان روز از دنیا رفت.
سحرگاه مرا گفتند که این رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده ای،
اینک اگر شبی تهجّدم [نماز شبم] ترک شود، صبح آن شب، انتظار بلایی را می کشم.(1)
راز موفقیت
مرحوم حاج شیخ حسنعلی که بحق، عرشی خاک نشین، و دارای کرامات عدیده بود،
راز موفقیّت خویش را این گونه بیان می کند:
«بدانکه در راه حق و سلوک این طریق، اگر به جایی رسیده ام،
به برکت بیداری شبها و مراقبت در امور مستحب و ترک مکروهات بوده است.
ولی اصل و روح همه این اعمال، خدمت به ذراری [و فرزندان] ارجمند رسول خدا (سادات) است.»(2)
: tasavir 38: