اینترنت و فضای مجازی از بدو فراگیر شدن، گستره وسیعی از اطلاعات را در معرض همگان، نمایان ساخت
و پس از آن، انواع اطلاعات اعم از ـ صحیح و ناصحیح، خوب و بد ـ با کمترین هزینه و توسط همگان، در معرض عموم قرار گرفت.
پس از آن بود که اندیشهها و مکاتب گوناگون از این بستر، جهت ارائه مطالب مورد نظر خویش بهره بردند و چندی نگذشت که فضای مجازی، بستری برای تقابل و جنگ همه جانبه اندیشهها گشت.
از آنجا که مذهب حقه تشیع ـ به طور عام ـ و عقیده مهدویت ـ به طور خاص ـ مخالف همه مکاتب و انگارههای انحرافی جهان است،
هجمهای همه جانبه علیه اسلام و تشیع و به طور خاص، اندیشه و دکترین مهدویت در عرصه اینترنت به راه افتاد.
سايتها به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم، در برابر فرهنگ صحيح مهدويت، موضع میگیرند و مطلب مينگارند.
منظور از مقابله غير مستقيم، تقابل با فرهنگ مهدوي از طريق نفي اصول و پايه هاي اسلام و مذهب شيعه دوازده امامي است؛
که در حقيقت، پشتوانه و تثبيت کننده اين تفکر هستند.
از اين نمونه سايتها ميتوان به سايتهاي ضد خدا، ضد مذهب تشيع، فرقه های ضالّه و گمراه کننده و حتي سايتهاي ضد اخلاقي و سرگرم کننده اشاره نمود.
مقابله مستقيم هم به تقابلي اطلاق ميشود که هدف آن، مستقيماً معارضه با تفکر مهدوي است که هم در سايتهاي مذکور و هم در سايتهاي خاص به صورت صريح يا ضمني ديده ميشود.
براي نمونه به سه دسته از اين پايگاه هاي اينترنتي اشاره ميشود:
وهابيت ـ به دليل پشتيباني مالي و سياسي وسيعي که از آن ميشود ـ بيشترين هجوم خود را، نه به کافران و مشرکان، بلکه به فرهنگ اصيل شيعه وارد ميآورد.
شبهات مرتبط با مهدويت در تيراژ وسيع و در قالب کتاب، نشريه، لوح فشرده و... توسط وهابیون در مناطق شيعه نشين توزيع ميگردد.
سايت هاي وهابيت به شکلهای مختلف و به زبان هاي گوناگون، بنیان و اصول مذهب شیعه را مورد هجمه سنگین خود قرار دادهاند.
جالب آن است که بسياري از اين سايتها، بخش فارسي بسيار قويای دارند و از فروم هاي1 عمومي خوبی برخوردارند.
در اینسایتها، بحثهاي چندجانبه و به ظاهر، بي طرفانه صورت ميگيرد؛
ولي به هنگام جمعبندي، اعتقادات وهابیت ختم ميشود و نظرات مخالف، يا سانسور شده و يا در حاشيه قرار ميگيرند.
به نمونه زير در يکي از اين سايت ها دقت کنيد:
كتاب هاي متقدّم شيعه در قرنهاي سوم، چهارم و پنجم هجري، بر خیالاتی و افتراضی بودن امام زمان(عجل الله تعالی فرج الشریف) اتفاق نظر دارند.
همه آقايان «المرتضي» و «النعماني» و ديگران ميگويند كه «ما با دليلهاي عقلي، وجود اين انسان را فرض ميكنيم و هيچ دليل و برهان تاريخي و علمي درستي بر وجود او نداريم».
فرضيه امامت الهي كه بر پايه عصمت و غيبت او بنا نهاده شده، نظريه سياسي اهلبيت ع نيست. اين تئوري، ساخته و پرداخته متكلّمين بوده و به زور و بهتان به اهلبيت ع ، نسبت داده شده است»
بهائيت ـ که سابقه تشکیل حدوداً 150 سالهای دارد ـ
با کمک انگليس، اسرائيل و صهيونيستها توانسته است از نظر مادي و تبليغاتي، پيشرفت زيادي نمايد.
اين فرقه ـ که از نظر عقيدتي و اخلاقي، مشکلات بسياري دارد ـ جهت جذب همکيش از روشهاي جذاب و جديدي بهره ميگيرد که توجه به آنها برای برنامهريزان فرهنگي، امري لازم و ضروري است.
اساساً بهائيت از برداشت ناصحیح از آموزة مهدویت ریشه گرفته و به وجود آمده است؛ لذا ميبايست توجه ويژهاي به موضعگیری اين فرقه در قبال آموزة مهدویت داشته باشیم.
خوب است به نمونهاي از تهاجمات اين فرقه در برابر تفکر مهدوي که در سايتها منتشر شده اشارهای کنيم:
«در قسمتي از برنامه که به بحث در مورد مدعيان اختصاص داشت، مهمان برنامه... با زدن تهمت ديوانگي و جنون به آن حضرت (سيد علي محمد باب)، به تکرار ادعاهاي واهي پرداختند.
ايشان با قرار دادن حضرت باب در زمره مدعيان دروغين مهدويت، اين نکته مهم را فراموش کردند که ايشان، مدعي مهدويت نبودند؛ بلکه خود مهدي موعود اسلام و پيامبري راستين بودند ...
نکته بسيار جالب ديگر در سخنان همين مهمان محترم، صحبت از مکان ظهور مهدي بود که در روايات، مشرق ذکر شده و بنا به تعبير خود ايشان، مقصود علي الخصوص ايران ميباشد.
همچنين بايد از حديثي یاد کنم که باز همين مهمان ذکر کردند از امام صادق(علیه السلام)؛
بدين مضمون که گروهي در آخرالزمان قيام ميکنند که حقشان داده نميشود؛ باز قيام ميکنند و کشته هاي اينها شهيد هستند.
تاريخ، قيام بابيان را خوب به یاد ميآورد و به درستي که حق ايشان را ندادند و چه خونها که از ايشان نريختند و الحق و الانصاف که آنها شهيد شدند».
اين گونه سايتها ـ که آگاهانه يا ناخودآگاه به رواج برداشت ناصحيح خود از فرهنگ مهدوي ميپردازند
و در اين زمينه از تعلقات شيعيان به مهدي موعود(عجل الله تعالی فرج الشریف) بهره ميگيرند ـ به دسته هاي مختلفي تقسيم ميشوند:
در دستهاي از اين سايتها ـ
که حاوي تفکرات انجمن حجتيه و مشابه آن است ـ
هرگونه برخورد با حکومتهای ظالم و يا برداشت سياسي از اسلام را تا ظهور حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرج الشریف) ممنوع ميدانند.
اين طرز تفکر ـ که از قضا بسيار مورد توجه استعمار هم قرار گرفته است ـ در برخي نوشتههاي اينترنتي هم ديده ميشود.
دسته دوم، در بردارنده شيوه هاي غلط ارتباط با حضرت و تبليغ وسيع ملاقاتها، مشاهدات، کرامتها، خوابها و موارد ديگر است
که تأثير مخرب اين برداشتها، در صورت نبود پشتوانه صحيح عقيدتي، قابل اغماض نيست.
يادمان نميرود که هر از چندگاهي، مکاني به واسطه ادعاي حضور حضرت در آنجا، مورد بهره برداري عدهاي قرار ميگيرد و حتي براي آن، سايت هم ساخته ميشود
و پس از بررسي، فريب و دروغ عاملان آن آشکار ميگردد.
دسته سوم شامل سايت هايي است که بدون ارائه بحث هاي تخصصي حديثي و علمي، به تطبيق شرايط کنوني با شرايط هنگام ظهور میپردازند و زمانی را براي ظهور مشخص میکنند.
زیان های اين گفتارها در سلب اطمينان مردم، بر کسي پوشيده نيست.
بايد توجه داشت که بسياري از مطالب ذکر شده در بالا، به صورت وبلاگي ـ که گسترهاي رايگان دارد و قابل نظارت هم نیست ـ در حال انتشار و ارائه است.
سایتهای روشنفکران غرب زده:
نويسندگان این مقالات ـ که متأسفانه مورد توجه بسياري از دانشجویان هم قرار ميگيرند ـ
مطالب غیرصحیح خود را به طور مستقيم (مثلاً با نوشتار) و غير مستقيم
(مثلاً از طريق مصاحبه ها و کنفرانسها) عرضه ميکنند.
به نمونهاي از اين مطالب ـ که در سلسله مقالاتي با نام «امام زمان به چه کار فُقها ميآيد؟» و توسط آقاي اکبر گنجي ذکر شده ـ توجه فرماييد:
«اگر کسي به دقت، احاديث جلد سيزدهم بحارالانوارملامحمد باقر مجلسي واصول کافي شیخ کليني را از نظر بگذراند، در خواهد يافت
که برساخته امام زمان (فرزند امام يازدهم)، برساخته اي کاملاً تاريخي است. يعني، متعلق به فرهنگ وجامعه عربي است».
1ـ بهترین راهکار، تقویت عقاید و باورهای دینی است.
این تقویت و استحکام بخشی، به ویژه در مورد باورهایی همچون ولایت و مهدویت -که دشمن روی آنها تمرکز بیشتری نموده و سعی در تخطئه و یا به انحراف کشیدن آنها دارد-
ضروریتر به نظر می آید.
این راهکار، عمومی است و هر انسان متعهدی ـ که خود را در معرض تقابل و تهاجم میبیند ـ میبایست خود را مجهز به این سلاح نماید.
اگر نگاهی گذرا به برخی شبهه های نو در عرصه شبکههای مجازی بیندازیم، شاید لازم باشد که
یک بازبینی مجددی بر عقایدمان ـ
که تصور می کردیم آنها را به خوبی و به صورت استدلالی فراگرفته ایم ـ بنماییم.
ايجاد سايتهایي جامع، پويا، به¬روز و چندزبانه پیرامون آموزة مهدويت ـ
که بتواند این آموزه را تبيين نموده و تمام شبهات و سؤالات مطرح شده در اين زمينه را پاسخ گويد ـ راهکار مهم دیگری است.
اگرچه سايتهاي مختلف، جسته و گريخته به اين موضوع پرداخته شده، ولي نبود سايت (و به عبارت دقيقتر پورتال) جامع و چندزبانه در اين موضوع، براي کاربران خارجي و حتي داخلي نمايان و محسوس است.
به عنوان مثال، چندي پيش، اينجانب به وبلاگي سر زدم که نويسنده آن، جوان دانشجوی آمریکایی بود.
او مطالبي را که در مورد «مهدي» شنيده بود،
در چند سطر آورده بود که برخي از آنها هم نادرست بود.
من در قسمت نظرات، او را کمي راهنمايي کردم، ولي متأسفانه به علت نبود مرجع انگليسي مناسبي، نتوانستم او را به سايتي جامع رهنمون کنم.
جالب اينجاست که در يک نظر، ذيل متن آن فرد، آدرسی اينترنتي براي راهنمايي درج شده بود که مربوط به فرقه منحرف احمدی و قادیانیه بود!
تربيت جهادگران مجازي در برابر تهاجم دشمن، دیگر شیوه تقابل است.
اين جهادگران، بايد آموزشهاي مهارتي لازم در دو جنبه علمي و فني
(همچون علوم رايانه اي، زبان خارجي و ...)
را به طور دقيق و حساب شده ببينند.
فراموش نکنيم که دشمنان برای مقابله با فرهنگ مهدوي از پشتوانه مالي و فني بسياري زیادی بهره مي گيرند که نمود
آنرا ميتوان در تعداد، تنوع و فن آوري سايتها، کتابها و نرم افزارهاي آنان ديد؛
ولي از آنجا که ما معتقديم بُعد علمي و کلامي شيعه قادر به پاسخگويي به هر شبهه و به دنبال آن، پيروزي در هر ميداني است،
کافي است با تربيت و تبليغ کاربران زبده فني به همراه پشتوانه و عقبه عظيمی که در اختیار داریم، به جنگ با دشمن برويم.
اين جهاد را مي توان از طريق ايجاد وبلاگ هاي پاسخگويي، ورود به عرصه چت و حتي در مواردي، حمله و هک نمودن سايتهاي دشمن پي گرفت.
و در آخر، کلام گهربار امام رضا(علیه السلام) را به یاد بیاوریم که:
