1. نظر در عیب خود
من نظر فی عیب نفسه، اشتغل عن عیب غیره. (حكمت 349)
هر كه در عیب خود بنگرد، عیب دیگران را از یاد ببرد.
2. رابطه عیب و بخت
عیبك مستور ما اسعدك جدك. (حكمت 51)
عیب پنهان است تا بختت (و اقبال دنیا) به سوی تو است.
3. بزرگ ترین عیب
اكبر العیب ان تعیب ما فیك مثله. (حكمت 353)
بزرگ ترین عیب آن است كه آن چه را كه خود داری، بر دیگر عیب شماری.
4. راز جامه حیا
من كساه الحیاه ثوبه، لم یر الناس عیبه. (حكمت 223)
هر كه را جامه حیا بپوشاند، عیب او از مردم نهان ماند.
5. پوشاندن عیوب دیگران
من اشرف اعمال الكریم، غفلته عما یعلم. (حكمت 222)
از كارهای شرافتمندانه مرد كریم آن است كه از آن چه كه می داند خود را به غفلت می زند (و عیب دیگران را نادیده می پندارد).
6. عیب آدمی
لا یعاب المرء بتاخیر حقه، انما یعاب من اخذ ما لیس له. (حكمت 166)
آدمی را عیب نیست كه حقش به تاخیر افتد، همانا عیب آن است كه دست به ناحق برآرد.
