نمازگزارانی که جایگاهشان دوزخ است

ارغوان

کاربر فعال
"بازنشسته"

نماز گزارانی که جایگاهشان دوزخ است

قدس انلاین_مصطفی لعل شاطری: بی تردید یکی از مهمترین ارکان دین مبین اسلام به جا آوردن نماز، البته به شکل صحیح آن می باشد، به نحوی که حضرت علی (ع) فرموده اند: همانا ستون دین نماز است و آن نخستین کاری از کارهای بنی آدم است که قبل از هر چیز مورد نظر قرار می گیرد، بنابراین اگر نماز صحیح باشد، در کارش نظر افکنده می شود و اگر صحیح نباشد، در بقیه کار و اعمالش نظر نخواهد شد.


با توجه به تاکیدی که بر انجام نماز در قرآن و روایات رسیده از سوی بزرگان دین شده است، به جا آوردن این عمل حکم ستون و عمود دین را دارد و براساس آن حضرت محمد (ص) پیروان خود را به چهار گروه و نوع تقسیم نموده اند به نحوی که ایشان فرموده اند: أمتی علی اَربَعَة اَصناف؛ پیروان من چهار صنف و نوع هستند:

1- صنفٌ یُصَلون، وَلکِنَهُم فِی صَلوتِهِم ساهُون، فکانَ لَهُم الوَیل، وَ الوَیلُ اِسمُ دَرکةٍ مِن دَرکاتِ جَهَنَم؛ نوعی از مردم نماز می خوانند، ولی به نمازشان اهمیت نمی دهند، پس «ویل» مال آنان است؛ و «ویل» نام طبقه ای از طبقات پایین دوزخ است.

2- وَ صِنف یُصَلونَ اَحیاناً، وَلایُصَلون اَحیاناً، فَکانَ لَهُم الغَیُّ، وَالغیّ اِسمَ دَرکةٍ مِن دَرکات جَهنَم؛ و نوعی دیگر که گاهی نماز می خوانند و گاهی نمی خوانند، «غی» جایگاه آنان است و «غی» نام طبقه زیرین از طبقات دوزخ است.

3- وَ صِنف لایُصَلون اَبداً فَکانَ لَهُم سَقَر، وَ سقر اِسم دَرَکات جَهَنَم؛ و گروهی از امتم اصلاً و ابدا نماز نمی خوانند، پس «سَقَر» جایگاه آنان است و «سقر» نام طبقه ای (دردناک و زجرآور) دوزخ است. به نحوی که خداوند متعال می فرماید از گنهکاران می پرسند: چه چیز شما را به دوزخ فرستاد؟
پس در پاسخ می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم و به فقرا طعام نمی دادیم، ما پیوسته با اهل باطل همنشین و هم صدا می شدیم، و همیشه روز قیامت را انکار می کردیم، تا زمانی که مرگ ما فرا رسید. لذا شفاعت هیچ یک از شفاعت کنندگان به حال آن ها سودی ندارد و باید در عذاب الهی برای همیشه بمانند.

4- وَ صِنف یُصَلون اَبداً وَ هُم صَلوتهم خاشِعُون؛ و گروهی (از امت و پیروانم) همیشه نماز می خوانند و آن را ترک نمی کنند و آنان در نمازشان خاضع و خاشع هستند، و از این رو خداوند متعال می فرمایند: همانا اهل ایمان و مومنان به پیروزی و رستگاری رسیدند؛ آنان که در نماز خاشع و خاضع می باشند.



منابع:
1- تهذیب، ج2: 237.
2- اثنی عشریه فی المواعظ العدویه: 158.
3- آمال الواعظین، ج3: 13- 14.


 
بالا