حضرت زینب كبري(س) این جمله را در مجلس یزید در شام فرمود، زمانی كه یزید بن معاويه در مجلسی عمومی، رو
به حضرت نمود،
و در حالتی كه مست غرور بود گفت: خدا را شكر كه شما را خوارنمود !
بعد از حضرت زینب(س) سؤال كرد: كار خدا را با برادر و اهل بیت چگونه یافتی؟
یزید قصد داشت همه جنایات خویش را با نسبت دادن به خواست خدا صحیح جلوه داده و كارهای خود را بر اساس حق توجیه نماید!
زینب كبری در جواب فرمود:
"و ما رأیتُ الاّ جمیلاً...؛ هیچ چیز جز زیبایی ندیدم. اینان (امام حسین و یارانش) گروهی بودند كه خداوند شهادت را برای آنان مقرّر نمود
گاهی زیبایی در نگاه و دید انسان است، نه در دیدنی ها.
آنکه به چشم «نظام احسن»به همه هستی می نگرد، از این نگاه، خیلی چیزها هم «زیبا» دیده می شود.
بستگي دارد تا چه عینکی بر چشم زده باشیم و از کدام زاویه به هستی و حوادث بنگریم.
«زیبا بینی» هستی و حیات، هم آرامش روح می بخشد، هم صلابت و پایداری و پایمردی می آفریند و هم قدرت تحمل ناگواری ها را می افزاید. از این نگاه «عاشورا» همان گونه که زینب(س) فرمود، جز «زیبایی» نبود.
انسان موحّد چون مییابد كه بر اساس مصلحت خداوند، این واقعه به وقوع پیوسته و حكمت خدا بر آن تعلّق گرفته، در هر لحظه و هر كاری به رضای او راضی است و آن حادثه را كه خداوند پسندیده است، زیبا مییابد
این اوج عرفان و عشق الهی است كه:
«من از درمان و درد و صل و هجران/ پسندم آنچه را جانان پسندد»
از مهم ترین جلوه های زیبایی عاشورا خط کشی میان انسان های دیومنش و فرشته خو بود.
وقتی خوبی و بدی و حق و باطل با هم در آمیزد تیرگی باطل، حق را هم غبارآلود و ناپیدا می کند.
در چنین ظلمت کده ای گمراهی اندیشه ها و انسانها طبیعی است و کفر نقابدار،
مسلمانان ساده لوح وسطحی نگر را به شبهه می افکند!
زیبایی کار حسین آن بود که مشعلی روشن کرد تا راه، روشن و تیرگی زدوده شود و چهره ها در آن هوای گرگ ومیش نمایان و بازشناسانده شود،
تا دیگر
فریب و نقاب بی اثر شود.
از دیگر زیبایی های عاشورا، مفهوم تازه ای از پیروزی بود.
عاشورا نشان داد که در اوج مظلومیت هم می توان فاتح و پیروز بود.
این همان «پیروزی خون بر شمشیر» است.
عده ای بهغلط، پیروزی را تنها در «غلبه نظامی» می پندارند وشکست را در مظلومیت و شهادت.
با این دید، همه آن حوادث تلخ، چون پیامدی به سود اسلام و حق داشت،
جمیل و شیرین بود. وقتی ابراهیم بن طلحه از امام زین العابدین پرسید:
«چه کسی غالب شد؟» حضرت فرمود:
آنگاه که وقت نماز فرا می رسد، اذان و اقامه بگو، خواهی فهمید که چه کسی پیروز شد!»
