رابطه "عطسه" و "صبر"؛ صحت یا خرافات

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
[h=2][/h]
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که پس از عطسه، چند لحظه در کاری که قصد انجام آن را داشته اید تاخیر بیاندازید و صبر کنید، و با گفتن کلمه ی «صبرآمد» توقف کنید؛

بدون توجه به این که این عمل دارای مبنای درستی می باشد یا خیر؟!



این عقیده که اکثراً در میان مردم رایج است یکی از رسوم تا حدودی بی اساس می باشد، به نحوی که هیچ مبنای عقلی و شرعی برای آن در منابع ذکر نشده است، از این

رو اشتهاردی می نویسد: پیکر انسان از ارگان های مختلف ترکیب یافته است و همچون یک کارخانه می باشد که دارای واکنش های گوناگون است، و در رابطه با عطسه،

گاهی عوامل و عوارضی بر کارخانه ی خودکار بدن وارد می شود، چنان که عوامل و عوارض دیگری باعث سرفه، سکسکه و... می گردد، بنابراین از نظر عقلی و طبیعی هیچ

گونه رابطه ای با صبر و توقف ندارد. بلکه برعکس، عطسه در غیر از بعضی از بیماران، نشانه ی عافیت و سلامتی و فعال بودن ارگان های بدن است، و انسان با اطمینان به

سلامتی و نشاط، باید برای حرکت و کار آماده گردد، بنابراین عطسه وسیله ی بیدار باش و علامت تحرک است، نه علامت صبر و سستی!


در روایات متعددی از پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) نیز آمده است که عطسه نشانه ی راحتی و عافیت بدن است، و وقتی که عطسه بر شما عارض شد بگویید «الحمدالله»؛

یعنی خدا را شکر کنید که بدنتان سالم است و دستگاه های فیزیکی بدن شما سالم و فعال است و از این رو در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که: «التناوب من

الشیطان، و العِطاسُ من الله عَزَّوَجلَّ؛ دهن دره (خمیازه) از شیطان است، ولی عطسه از ناحیه خداوند متعال می باشد» (بحارالانوار، ج 76؛ 52)

 

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
همچنین براساس روایت دیگر، عطسه کردن علامت آن است که انسان تا سه روز یا هفت روز از مرگ در امان است، و عطسه کردن پی در پی انسان را از پنج بیماری در امان می نماید. (همان: 52- 54)

حضرت رضا (ع) نیز می فرمایند: «هرگاه خداوند متعال نعمتی را به بنده اش بدهد، و او شکر آن نعمت را فراموش کند، خداوند هوایی را در بدن او (در قسمت شش ها) ایجاد

می کند و آن با عطسه از بینی او خارج می گردد، و او پس از عطسه می گوید الحمدالله، و خداوند همین حمد را شکر نعمت برای آن بنده قرار می دهد، بنابراین علت

(معنوی) عطسه همین است.» (وسایل الشیعه، ج 8؛ 262)



بنابراین آنچه در میان عوام رایج است مبنی بر این که هرگاه عطسه می کنند به دنبال کاری که نیت آن را داشته اند نمی روند و با گفتن صبر آمد، در کارهای خود توقف می

کنند، هیچ پایگاه عقلی و شرعی ندارد و شاید صرفاً در حوزه ی رسومات رایج در میان مردم بتوان آن را تلقی نمود.
 
بالا