همسر امام جواد(ع) چگونه مرد؟

[زینب]

وقتی آثار زهر در بدن امام جواد سلام الله علیه نمایان شد امام رو به همسرش کرد و وی را از چگونگی مردنش با خبر کرد.

جام دینی: ام فضل دختر مأمون و همسر امام جواد علیه السلام پس از مرگ پدرش، همراه با برادرش جعفر و عمویش معتصم، خلیفه عباسی، هم

دست شدند و توطئه شهادت امام جواد علیه السلام را طرح ریزی کردند.

در نهایت، چنین تصمیم گرفته شد که ام فضل آن حضرت را مسموم کند. ام فضل پس از شهادت امام، به پاس این عمل خود به دار الحکومه معتصم راه

یافت و همین، ردپای معتصم را در به شهادت رساندن امام جواد علیه السلام آشکار میسازد.

معتصم، خلیفه عباسی و جعفر، پسر مأمون، سمی را در انگور تزریق کردند و برای ام فضل فرستادند. ام فضل نیز آن را در میان کاسه ای گذاشت و جلو

امام جواد علیه السلام نهاد و از آن انگور بسیار توصیف کرد. سرانجام آن حضرت از انگور خورد و طولی نکشید که آثار سم را در خود احساس کرد. در

همان حال ام فضل پشیمان شد و گریه کرد.

حضرت به او فرمود: «چرا گریه میکنی؟ اکنون گریه تو سودی ندارد. این را بدان که به سبب این جنایت، به چنان دردی مبتلا میشوی که هرگز علاج

ندارد و چنان به تنگدستی افتی که جبران پذیر نباشد».

بر اثر نفرین آن حضرت، ام فضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نبخشید و با نکبت بارترین وضع به

هلاکت رسید. برادرش جعفر نیز در حال مستی به چاه افتاد و جسد بی جانش را از چاه بیرون آوردند.
​

 

[nazanin]

سلام و ممنون مطلب بسيار زيبايي بود
فقط يك انتقاد به نويسنده ي اين مطلب و قسمتي از روايتي كه شما زحمت ارسال آن را كشيدين

بر اثر نفرین آن حضرت، ام فضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نبخشید و با نکبت بارترین وضع به

به نظر حقير خيلي نامعقولانه و دور از انصاف است كه فكر كنيم بزرگان ما اهل نفرين بوده اند زير پيرو تنها پيامبري كه امتش را نفرين ننمود هستيم و دور از ذهن است كه اهل بيت ايشان هم غير از جدشان رفتار كنن اي كاش نويسنده ي اين مطلب كمي انصاف به خرج ميداد و مطلب رو به طور صحيح بازگو ميكرد و ميشود به جاي نفرين به طور يقين نظر داد كه ايشان با توجه به اتصال به علمي كه خداوند بر ايشان ارزاني داشته اندوقايع را بعد از خودشان را مانند اجداد محترم و بزرگوارشان پيشگوئي نموده اند

 

[818]

سلام و ممنون مطلب بسيار زيبايي بود
فقط يك انتقاد به نويسنده ي اين مطلب و قسمتي از روايتي كه شما زحمت ارسال آن را كشيدين

به نظر حقير خيلي نامعقولانه و دور از انصاف است كه فكر كنيم بزرگان ما اهل نفرين بوده اند زير پيرو تنها پيامبري كه امتش را نفرين ننمود هستيم و دور از ذهن است كه اهل بيت ايشان هم غير از جدشان رفتار كنن اي كاش نويسنده ي اين مطلب كمي انصاف به خرج ميداد و مطلب رو به طور صحيح بازگو ميكرد و ميشود به جاي نفرين به طور يقين نظر داد كه ايشان با توجه به اتصال به علمي كه خداوند بر ايشان ارزاني داشته اندوقايع را بعد از خودشان را مانند اجداد محترم و بزرگوارشان پيشگوئي نموده اند

ببخشید بزرگوار ولی فکر نکنم چیزی که شما میگید صحیح باشه، چون به قول خود شما پیامبر رحمت(ص) قومش را نفرین نکردند
اینها که قوم دین پیامبر(ص) که نبودن
در خود آیات قرآن خود خداوند عده ای رو لعن کرده
خود حضرت رسول(ص) هم عده ای رو لعن کردن
حتی روایت هست که امام صادق(ع) بعد از هر نماز عده ای رو لعن میکردن
شاهد و گواه بر این مسئله همین زیارت عاشورا هست که باید دشمنان دین خدا لعن بشن
و دین ما دین تولی و تبری هست
یعنی دوستی تنها با خدا و خدا پرستان فایده نداره
بلکه باید دشمنی با دشمنان خدا باشه
که لعن یکی از مواردش هست
البته این لعن هم باید با دستور قرآن و عترت باشه نه ما هر کسی رو که میبینیم گناهی کرد رو به راحتی لعن و نفرین کنیم