عرش ِ زیـر پــآیـت ، برآیـت بهشـت مے شـود
وقتے کـه
گـآمـ هـایـت رآ بـا وِقــآر[SUP](۱)[/SUP] روے آن مے نهے...
و با هر وزش ِ چــآدرت ؛
عطـر ِخـُـدآ را در فضـآ مے پرآکنے ..
بــآنو ؛تو و وقـآرَت ،
مصـدآق ِ " فَتَبـآرکَ اللهُ احسَنَ الخـآلقین" ایـد..
.......................
۱ . فَجَاءتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِے عَلَى اسْتِحْيَاء قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا فَلَمَّا جَاءهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ۲۵ پس [از ساعتے كه از رفتن آن دو گذشت] يكے از آن دو زن - در حالے كه با نهايت حيا [و وقار] گام برمىداشت - نزد وى آمد [و] گفت: [هان اے موسى!] پدرم تو را مےخواهد تا به تو به پاداش آب دادن [گوسفندان] براى ما، مزد دهد، پس هنگامے كه [موسے] نزد وى آمد و سرگذشت [عجيب خود] را براے او بازگو كرد، [شعيبِ پيامبر] فرمود: [هان اے موسى!] نترس! كه از [شرارت] گروه بيدادگران نجات يافتهاے! آیه ۲۵ سوره قصص
