بیانات حضرت ایت الله جوادی املی در مورد اقسام حیات:
معظم له با ذکر اقسام حیات به سه حیات گیاهی، حیوانی و انسانی فرمودند: انبيا آمدند اول ما را زنده كنند بعد ما را بيدار كنند هدف اصلي آنها اين بود. حيات يك حيات گياهي است و يك حيات حيواني و يك حيات انساني; آن جوان يا نوجواني كه حوزه كاريِ او فقط تغذيه خوب, تفریح خوب, بالندگي خوب است اين يك حيات گياهي دارد و انبيا آمدند كه ما را از دست اين انحصار بيرون بياورند بگويند شما انسان هستيد، گياه نيستيد، درخت نيستيد.
ایشان ادامه دادند: از اين مرحله بالاتر يك وقت كسي رشد ميكند حيات حيواني پيدا ميكند به فكر عاطفه است زن و بچه پيدا ميكند تغذيه ميكند و آنها را در محدوده همين حيات خانوادگي زندگي كند اين حيوان بالفعل است. اگر كسي در اين حد بود اين حيات گياهي دارد يا حيات حيواني و انبيا آمدند به ما بگويند شما در اين حد نيستيد به اين فكر باشيد كه زندگي تشكيل بدهيد عائله تشكيل بدهيد فرزند پيدا كنيد از آنها حمايت كنيد بلكه براي اين خلق شديد كه به حيات انساني برسيد.
معظم له سپس به معنای انسان اشاره کرده و فرمودند: انسان آن است كه همه اين امور را داراست و آنها را در تحت رهبري عقل و وحي سامان ميدهد كه نه بيراهه برود نه راه كسي را ببندد و انسان به عنوان يك فرشته, يك موجود دائمي است، يك موجود نَمير است قبلاً در جاهليّت زمين و باغ خرّم را ميگفتند مِلك نمير, اما قرآن مجید خط بطلان روی این تفکر کشید. مِلك نمير, دين است و تقواست نه باغ و راغ; اين فكر جاهلي را هم از بين برد.
آیت الله جوادی آملی با اشاره به کلام انبیاء که انسان مرگ را می میراند نه اینکه بمیرد، فرمودند: خيليها خيال ميكنند انسان كه مُرد تمام ميشود و ميميرد. انبيا آمدند دو حرف تازه به ما زدند یکی اينكه انسان, مرگ را ميميراند نه بميرد هيچ مرگي در برابر انسان نيست، چرا, براي اينكه آنكه خداي ماست حيات و ممات ما به دست اوست دنيا و آخرت در دست اوست در دنيا نفرمود «كلّ نفس يذوقها الموت» هر كسي را مرگ ميچشد بلكه فرمود: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ هر كسي مرگ را ميچشد.
ایشان ادامه دادند: انسان, مرگ را ميميراند يعني بعد از مرگ, مرگي نيست در برزخ مرگ نيست در صحنه قيامت مرگ نيست در بهشت مرگ نيست و ما هستيم ماييم كه مرگ را ميميرانيم ما ميشويم اصل, او ميشود فرع.
معظم له سپس با تذکر این نکته اگر باور کردیم که ما براي هميشه هستيم باید كالاي نَمير برای خود تهيه كنيم، اظهار داشتند: كالاي نمير، نه در آسمان است نه در زمين, بلكه در دلهاي ماست آن فطرت است آن علم است آن معنويت است آن تقواست چون ما هر چه پيدا كنيم از بين می رود.
آیت الله جوادی آملی با بیان اینکه زینت انسان معرفت، علم، تقوا و عقلانیت اوست، فرمودند: ذات اقدس الهي ميفرمايد دنيا زيورهاي فراواني دارد، باغ دارد، مزرعه دارد، مرتع دارد، قصر دارد، فرش دارد، اما همه اينها زينت زمين است نه زينت شما. اگر كسي باغ خوبي داشت، خانه خوبي داشت، آن زمين را مزيّن كرده نه خودش را; زينت انسان همان معرفت اوست همان ايمان اوست همان علم اوست همان تقواي اوست همان عقلانيّت اوست. پس چيزي زينت انسان نيست مگر انسانيتِ او و عقلانيت او.
منبع: سایت اسرا
معظم له با ذکر اقسام حیات به سه حیات گیاهی، حیوانی و انسانی فرمودند: انبيا آمدند اول ما را زنده كنند بعد ما را بيدار كنند هدف اصلي آنها اين بود. حيات يك حيات گياهي است و يك حيات حيواني و يك حيات انساني; آن جوان يا نوجواني كه حوزه كاريِ او فقط تغذيه خوب, تفریح خوب, بالندگي خوب است اين يك حيات گياهي دارد و انبيا آمدند كه ما را از دست اين انحصار بيرون بياورند بگويند شما انسان هستيد، گياه نيستيد، درخت نيستيد.
ایشان ادامه دادند: از اين مرحله بالاتر يك وقت كسي رشد ميكند حيات حيواني پيدا ميكند به فكر عاطفه است زن و بچه پيدا ميكند تغذيه ميكند و آنها را در محدوده همين حيات خانوادگي زندگي كند اين حيوان بالفعل است. اگر كسي در اين حد بود اين حيات گياهي دارد يا حيات حيواني و انبيا آمدند به ما بگويند شما در اين حد نيستيد به اين فكر باشيد كه زندگي تشكيل بدهيد عائله تشكيل بدهيد فرزند پيدا كنيد از آنها حمايت كنيد بلكه براي اين خلق شديد كه به حيات انساني برسيد.
معظم له سپس به معنای انسان اشاره کرده و فرمودند: انسان آن است كه همه اين امور را داراست و آنها را در تحت رهبري عقل و وحي سامان ميدهد كه نه بيراهه برود نه راه كسي را ببندد و انسان به عنوان يك فرشته, يك موجود دائمي است، يك موجود نَمير است قبلاً در جاهليّت زمين و باغ خرّم را ميگفتند مِلك نمير, اما قرآن مجید خط بطلان روی این تفکر کشید. مِلك نمير, دين است و تقواست نه باغ و راغ; اين فكر جاهلي را هم از بين برد.
آیت الله جوادی آملی با اشاره به کلام انبیاء که انسان مرگ را می میراند نه اینکه بمیرد، فرمودند: خيليها خيال ميكنند انسان كه مُرد تمام ميشود و ميميرد. انبيا آمدند دو حرف تازه به ما زدند یکی اينكه انسان, مرگ را ميميراند نه بميرد هيچ مرگي در برابر انسان نيست، چرا, براي اينكه آنكه خداي ماست حيات و ممات ما به دست اوست دنيا و آخرت در دست اوست در دنيا نفرمود «كلّ نفس يذوقها الموت» هر كسي را مرگ ميچشد بلكه فرمود: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ هر كسي مرگ را ميچشد.
ایشان ادامه دادند: انسان, مرگ را ميميراند يعني بعد از مرگ, مرگي نيست در برزخ مرگ نيست در صحنه قيامت مرگ نيست در بهشت مرگ نيست و ما هستيم ماييم كه مرگ را ميميرانيم ما ميشويم اصل, او ميشود فرع.
معظم له سپس با تذکر این نکته اگر باور کردیم که ما براي هميشه هستيم باید كالاي نَمير برای خود تهيه كنيم، اظهار داشتند: كالاي نمير، نه در آسمان است نه در زمين, بلكه در دلهاي ماست آن فطرت است آن علم است آن معنويت است آن تقواست چون ما هر چه پيدا كنيم از بين می رود.
آیت الله جوادی آملی با بیان اینکه زینت انسان معرفت، علم، تقوا و عقلانیت اوست، فرمودند: ذات اقدس الهي ميفرمايد دنيا زيورهاي فراواني دارد، باغ دارد، مزرعه دارد، مرتع دارد، قصر دارد، فرش دارد، اما همه اينها زينت زمين است نه زينت شما. اگر كسي باغ خوبي داشت، خانه خوبي داشت، آن زمين را مزيّن كرده نه خودش را; زينت انسان همان معرفت اوست همان ايمان اوست همان علم اوست همان تقواي اوست همان عقلانيّت اوست. پس چيزي زينت انسان نيست مگر انسانيتِ او و عقلانيت او.
منبع: سایت اسرا
