گفته میشود دختر، رحمت است و پسر، نعمت. به رحمت ... و از نعمت سوال می کنند که از آن چگونه استفاده کردی؟
اما اینکه میگویند: «دختر رحمت است و پسر نعمت» به استناد آیه 64 سوره بقره که میفرماید: «فَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِینَ»: اگر فضل و رحمت الهی نبود یقیناً شما از زیانکاران میبودید، معنی این جمله اینگونه است که پسر نعمتی است که به ما داده می شود و از آن حساب هم می کشند، اما دختر رحمتی است که بر ما ارزانی میشود و صرف داشتن آن حسنة و ثواب است ضمن آنکه میتواند منافع بیشماری برای ما در پی داشته باشد.
دین اسلام توجه ویژهای به دختران دارد و به پدران و مادران همواره توصیه کرده است که در احترامگذاری به دختران در مقایسه با پسران تقدم به خرج دهند.
بهعنوان نمونه سفارش شده تا در خرید و اهدای هدیه یا سوغات، نخست دختر خانواده مخاطب و منتخب والدین قرار گیرد. از این دست سفارشات را بازهم میتوان در جاجای دستورات دین، سخنان پیامبر اعظم(ص) و امامان(ع) یافت. بهطور قطع خانواده ها با چنین رفتارها و آدابی آشنا هستند و قصد نگارنده هم پرداختن به آنها نیست.
آنچه بنا هست در این مقال مورد توجه قرار گیرد، جامعه دختران کشور است. جامعه ای که جمعیت آن براساس گزارش مرکز آمار ایران در گروه سنی 24- 15 سال 20.1 درصد و در گروه سنی 29- 15 سال، 31.7 درصد از کل جمعیت کشور را در برمی گیرد. جمعیت زنان کشور طبق آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390 بالغ بر 37 میلیون و 244 هزار نفر است که 49.6 درصد از جمعیت کشور را تشکیل میدهد. متوسط سنی افراد این جمعیت 30.03 سال است که نشان از جوانی جمعیت دارد.
این جامعه قرار است در آینده دور و نزدیک، جامعه زنان و در ادامه جامعه مادران ایرانی را به وجود آورد؛ پس اهمیت موضوع از همین ابتدا روشن است. اینکه درباره قشری صحبت می کنیم که نسل های آینده ایران زمین، زاده و پرورش یافته آن هاست.
چنین جامعه ای باید سالم و شاد رشد کند. دختران ایرانی، که مادران هزاره سوم خواهند بود نباید از آموختن فاصله بگیرند و این آموختن، صرف حضور در دانشگاه و تحصیلات آکادمیک نیست. مادران یکی دو نسل قبل این کشور شاید به دانشگاه نرفته اند اما مادری به تمام معنا و مدیری تمام قد هستند. فرزندانی که زیر دست این مادران تربیت شده و به جامعه ورود کردهاند ،بهترین شاهد می باشد.
در چرخه آموزش و یادگیری، جنسیت مطرح نیست، مهم بهره گیری مناسب و موثر از فرصت ها است.
در همه جوامع و از جمله ایران آنچه در نگاه عموم، نمود ویژهای دارد رفتار یکایک انسانها در برخوردهای اجتماعی به طور خاص و عام است. منظور تمام رفتارها و حرکاتی است که ما انسانها در محیط بیرون خانه از خود بروز میدهیم و از آنجا که این نوع رفتارها در منظر مردم است بالتبع مورد قضاوت و انتقاد قرار میگیرد. به تعبیری همه رفتارهای یکدیگر را مورد قضاوت قرار میدهند چون آن را می بینند. اما در این میان رفتارها و حرکات دختران از حساسیت بیشتری برخوردار است. نمیتوان این واقعیت را انکار کرد که درباره نوع رفتارهای این بخش از جامعه هم مردان و هم همنوعان نسوان نظر میدهند. درواقع شاید این شیوه رفتاری را کمتر در میان مردان دید که نسبت به رفتارهای یکدیگر، زمانی را به گفت وگو بگذرانند. البته نمی گویم که چنین نیست بلکه در مقایسه به زنان و دختران کمتر است.
پرواضح است که وقتی نوع منش و روش رفتاری دختران در جامعه ای مورد توجه بیشتر است، اهمیت نهادن به آن از سوی صاحبان این رفتار نیز باید رعایت شود.
دختران و در مجموع جامعه زنان به وقار و حجب و حیا شناخته شدهاند و از دیدگاه نگارنده این شاخصه ها مشمول مرور زمان نخواهد شد. به تعبیری نمی توان گفت که چون در هزاره سوم میلادی و یا در قرن 14 شمسی قرار داریم اینگونه رفتارها، نخ نما و رنگ پریده شده است. همان گونه که شما نمی توانید زلالی و پاکی را از آب بگیرید آن سه ویژگی را هم نباید از نسوان جدا ساخت.
دیگر اینکه شیوه بیان و سخن گفتن دختران باید آن 3 شاخصه بالا را به خوبی نمایندگی کند؛ نمیتوان در برخوردها و گفت وگوها بهگونه ای سخن گفت که زمینهساز افول آن ویژگیها شود و از سوی دیگر انتظار داشت که کوچکترین برخورد بدی از سوی افراد جامعه صورت نگیرد. در وهله اول این انسانها اعم از زن و مرد هستند که موجبات احترام خواهی و احترام گذاری دیگران را فراهم میکنند و در ادامه چنین خواسته ای صورت عملی به خود می گیرد.
و در این مسیر حضور موثر در فعالیت های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هیچ منافاتی با آنچه گفته شد، ندارد. اجازه بدهید این نکته را با توضیح بیشتری، شرح کنم. پر واضح است که ورود یک زن به انواع فعالیت های جامعه فقط از زمانی نیست که به صورت مستقل در تولید یا خدمات مشارکت میکند. بلکه هرکس با نوع مصرف و کمک به چرخه اقتصادی خانواده، میتواند به پویایی اقتصاد کشور کمککند. حتی نحوه استفاده از امکانات هم میتواند سودآوری باشد.
چنانچه تفکیک جنسیتی روی اشتغال نگذاریم، علاقه، توانایی و ایدهآل هر شخص و پذیرش هر جامعه می تواند راه هایی برای شروع یک کسب و کار برای هر مدیری باشد.
بهطور قطع امری که از نظر شرعی و عرفی محدودیت داشته باشد، ورود آن برای زن مجاز نیست. پس در این دوره زمانی که حضور زنان در جامعه گسترش یافته و باتوجه به اینکه درصد بالایی از فارغالتحصیلان کشور را دختران و زنان تشکیل می دهند درنتیجه ورود این عزیزان به چرخه کار ضروری است.
شادبودن، سالم ماندن، ورزش کردن، مطالعه، یادگیری امور خانه و همسرداری، تمرین برای مادری جامع الشرایط شدن، گرفتن فرصت از کسانی که در پی آسیب زدن به روحیات و روان انسانها هستند، حفظ غرور، دوراندیشی و خودباوری و داشتن اعتماد به نفس(حتما آن را تقویت کنید) از مهمترین کارهایی است که هر دختری باید سرلوحه خود قرار دهد. اطمینان داشته باشید تمرین کردن برای داشتن یا اجرای هریک از موارد بالا، شما را توانمند می سازد و توانا شدن شما یعنی اینکه در برخوردها و انتخاب هایتان به رعایت و حفظ احساسات که جزء لاینفک وجود هر خانمی است، بهترین رفتار و برترین تصمیم را خواهید گرفت. اجازه ندهید ناآگاهی شما را به تزلزل و ناپایداری بکشاند.
بقا و ثبات هرجامعه به سالم و شاد بودن شما بستگی دارد.
منبع: تبیان