[h=2]در اين نوشتار مراحل و چگونگي خلقت انسان از ديدگاه قرآن كريم مورد بررسي قرار مي گيرد.[/h]
1. علقه
خداوند در آيات مختلف از قرآن كريم، به مراحل خلقت انسان اشاره كرده است. يكي از اين مراحل «علق» است.
واژه «علق» شش بار[1] و در پنج آيه به صورتهاي مختلف به كار رفته است و همچنين سورهاي در قرآن با نام «علق» نازل شده است. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ. خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ» بخوان به نام پروردگارت كه آفريد، انسان را از علق آفريد.» اكثر مفسران[2] اتفاق نظر دارند كه 5 آيهي اول سورهي علق، نخستين آياتي است كه در غار حرا بر پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است.
علق در لغت
واژهي «علق» جمع «عَلَقَه» در اصل به معناي «چيزي كه به چيز بالاتر آويزان شود» آمده است و موارد استعمال آن در خون بسته، زالو، خون منعقد كه در اثر رطوبت به هر چيز ميچسبد، كرم سياه كه به عضو آدمي ميچسبد و خون را ميمكد و ... ميباشد.[3] پس ميتوان گفت: در مواردي كه علق استعمال شده: يكي چسبندگي و ديگري آويزان بودن، لحاظ شده است مانند: زالو، خون بسته و كرم كه به عضو بدن ميچسبد و آويزان ميشود.
علق از نگاه علم :
«علق»، همان خون بستهاي است كه از تركيب اسپرم مرد با اوول زن حاصل ميشود و سپس داخل رحم زن ميشود و بدان آويزان ميشود. پس از پيوستن نطفهي مرد به تخمك زن، تكثير سلولي آغاز ميشود و به صورت يك تودهي سلوي در ميآيد كه به شكل توت است (به آن مارولا Marula گويند) و در رحم لايهگزيني ميكند يعني، سلولهاي تغذيه كننده به درون لايهي مخاطي رحم نفوذ كرده و به آن معلق (آويزان نه كاملاً چسبيده به رحم) ميشوند. قرآن اين مطلب را با تعبير زيباي «علق» بيان كرده است.[4]
اگر واژه «علق» را به معناي خون بسته بپذيريم، ميتوانيم تناسب آن را با موارد استعمال اينگونه بيان كنيم:
1. چسبنده بودن آن.[5] (خون بستهاي كه براي مكيدن خون به بدن ميچسبد)
2. آويزان شدن آن به جداره رحم.
3. مشابه زالو است.
(زالو هر بار ميتواند به اندازه يك فنجان قهوه، خون انسان يا حيواني را بمكد. نطفه در رحم، زالو وار به رحم ميچسبد و از خون تغذيه ميكند[6] همچنين در وجه تشبيه به زالو گفته شده است كه در مرحله ايجاد جنين، از هر دو مادهاي به نام «هپارين» ترشح ميشود تا اينكه خون در موضع منعقد نشود و قابل تغذيه باشد.[7] شكل علقه مانند زالو كاملاً مسطيع است اين حالت در چهار هفته اول ادامه دارد.[8]
4. تغذيه از خون است.[9]
در نتيجه ميتوان گفت:[10] با توجه به ديدگاه دانشمندان و مفسران و اهل لغت، «علق» به معناي «خون بسته» آويزان به رحم است. به ويژه آنكه اين مرحله از خلقت انسان در علم جنينشناسي جديد، به عنوان واسطهاي بين نطفه و مضغه (گوشت شدن) محسوب ميشود.
يعني حدود 24 ساعت اين خون بسته به جدار رحم آويزان است و از خون آن تغذيه ميكند.
خداوند ميتوانست با بيان «الدم المنقبضه؛ خون بسته» مطلب را ذكر نمايد اما با آوردن واژهي «علق» هم معناي خون بسته و هم معناي آويزان بودن را رسانده است كه با نظريات جديد پزشكي همخواني دارد.
با توجه به عدم پيشرفت علم پزشكي در 14 قرن قبل، ميتوان مسئلهي «علق» را يكي از شگفتيهاي علمي قرآن ناميد كه بعد از 14 قرن كشف شده است.[11]
براي مطالعهي بيشتر به كتابهاي ذيل مراجعه شود:
1. پژوهشي در اعجاز علمي قرآن، دكتر رضايي اصفهاني، ج 2، ص 487 ـ 481.
2. طب در قرآن، دكتر دياب و قرقوز، ترجمه از چراغي، ص 86.
3. اولين پيامبر آخرين دانشگاه، دكتر پاك نژاد، ج 11، ص 110.
4. مطالب شگفتانگيز قرآن، گودرز نجفي، ص 99.
1. علقه
خداوند در آيات مختلف از قرآن كريم، به مراحل خلقت انسان اشاره كرده است. يكي از اين مراحل «علق» است.
واژه «علق» شش بار[1] و در پنج آيه به صورتهاي مختلف به كار رفته است و همچنين سورهاي در قرآن با نام «علق» نازل شده است. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ. خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ» بخوان به نام پروردگارت كه آفريد، انسان را از علق آفريد.» اكثر مفسران[2] اتفاق نظر دارند كه 5 آيهي اول سورهي علق، نخستين آياتي است كه در غار حرا بر پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است.
علق در لغت
واژهي «علق» جمع «عَلَقَه» در اصل به معناي «چيزي كه به چيز بالاتر آويزان شود» آمده است و موارد استعمال آن در خون بسته، زالو، خون منعقد كه در اثر رطوبت به هر چيز ميچسبد، كرم سياه كه به عضو آدمي ميچسبد و خون را ميمكد و ... ميباشد.[3] پس ميتوان گفت: در مواردي كه علق استعمال شده: يكي چسبندگي و ديگري آويزان بودن، لحاظ شده است مانند: زالو، خون بسته و كرم كه به عضو بدن ميچسبد و آويزان ميشود.
علق از نگاه علم :
«علق»، همان خون بستهاي است كه از تركيب اسپرم مرد با اوول زن حاصل ميشود و سپس داخل رحم زن ميشود و بدان آويزان ميشود. پس از پيوستن نطفهي مرد به تخمك زن، تكثير سلولي آغاز ميشود و به صورت يك تودهي سلوي در ميآيد كه به شكل توت است (به آن مارولا Marula گويند) و در رحم لايهگزيني ميكند يعني، سلولهاي تغذيه كننده به درون لايهي مخاطي رحم نفوذ كرده و به آن معلق (آويزان نه كاملاً چسبيده به رحم) ميشوند. قرآن اين مطلب را با تعبير زيباي «علق» بيان كرده است.[4]
اگر واژه «علق» را به معناي خون بسته بپذيريم، ميتوانيم تناسب آن را با موارد استعمال اينگونه بيان كنيم:
1. چسبنده بودن آن.[5] (خون بستهاي كه براي مكيدن خون به بدن ميچسبد)
2. آويزان شدن آن به جداره رحم.
3. مشابه زالو است.
(زالو هر بار ميتواند به اندازه يك فنجان قهوه، خون انسان يا حيواني را بمكد. نطفه در رحم، زالو وار به رحم ميچسبد و از خون تغذيه ميكند[6] همچنين در وجه تشبيه به زالو گفته شده است كه در مرحله ايجاد جنين، از هر دو مادهاي به نام «هپارين» ترشح ميشود تا اينكه خون در موضع منعقد نشود و قابل تغذيه باشد.[7] شكل علقه مانند زالو كاملاً مسطيع است اين حالت در چهار هفته اول ادامه دارد.[8]
4. تغذيه از خون است.[9]
در نتيجه ميتوان گفت:[10] با توجه به ديدگاه دانشمندان و مفسران و اهل لغت، «علق» به معناي «خون بسته» آويزان به رحم است. به ويژه آنكه اين مرحله از خلقت انسان در علم جنينشناسي جديد، به عنوان واسطهاي بين نطفه و مضغه (گوشت شدن) محسوب ميشود.
يعني حدود 24 ساعت اين خون بسته به جدار رحم آويزان است و از خون آن تغذيه ميكند.
خداوند ميتوانست با بيان «الدم المنقبضه؛ خون بسته» مطلب را ذكر نمايد اما با آوردن واژهي «علق» هم معناي خون بسته و هم معناي آويزان بودن را رسانده است كه با نظريات جديد پزشكي همخواني دارد.
با توجه به عدم پيشرفت علم پزشكي در 14 قرن قبل، ميتوان مسئلهي «علق» را يكي از شگفتيهاي علمي قرآن ناميد كه بعد از 14 قرن كشف شده است.[11]
براي مطالعهي بيشتر به كتابهاي ذيل مراجعه شود:
1. پژوهشي در اعجاز علمي قرآن، دكتر رضايي اصفهاني، ج 2، ص 487 ـ 481.
2. طب در قرآن، دكتر دياب و قرقوز، ترجمه از چراغي، ص 86.
3. اولين پيامبر آخرين دانشگاه، دكتر پاك نژاد، ج 11، ص 110.
4. مطالب شگفتانگيز قرآن، گودرز نجفي، ص 99.