حواریون به دوازده تن از یاران و شاگردان ویژهٔ عیسی مسیح گفته می شود.
آنها مسئولیت ابلاغ بشارت عیسی را به دیگر اقوام بنی اسرائیل پذیرفتند و مسیح بودن عیسی و بر حق بودن وی را تصدیق کردند و پس از زنده شدن دوباره و عروج عیسی به آسمان، طبق دستور او به سوی اقوام بنی اسرائیل در دیگر نقاط عالم پراکنده شدند و به ابلاغ بشارت(انجیل) او پرداختند. بر اساس متن «انجیل»یهودا اسخریوطی که از حواریون بشمار میرفت، خائن بود و عیسی مسیح را به سربازان رومی تسلیم نمود و از زمرهٔ حواریون مردود و مستحق لعن ابدی شد. «متیاس» جای وی را گرفت.
غربیها حواریون را آپوستل (Apostle) مینامند. این کلمه از آپوستولو یونانی گرفته شده که به معنی «رسولان» میباشد و به همین علت مسیحیان به جای حواریون از اصطلاح «رسولان» استفاده میکنند.
آنها مسئولیت ابلاغ بشارت عیسی را به دیگر اقوام بنی اسرائیل پذیرفتند و مسیح بودن عیسی و بر حق بودن وی را تصدیق کردند و پس از زنده شدن دوباره و عروج عیسی به آسمان، طبق دستور او به سوی اقوام بنی اسرائیل در دیگر نقاط عالم پراکنده شدند و به ابلاغ بشارت(انجیل) او پرداختند. بر اساس متن «انجیل»یهودا اسخریوطی که از حواریون بشمار میرفت، خائن بود و عیسی مسیح را به سربازان رومی تسلیم نمود و از زمرهٔ حواریون مردود و مستحق لعن ابدی شد. «متیاس» جای وی را گرفت.
غربیها حواریون را آپوستل (Apostle) مینامند. این کلمه از آپوستولو یونانی گرفته شده که به معنی «رسولان» میباشد و به همین علت مسیحیان به جای حواریون از اصطلاح «رسولان» استفاده میکنند.