پاسخ : نهج البلاغه
خدا را سپاس میگویم و فزونی نعمتش،
و خضوع بر آستان عزتش را طالبم،
و از او میخواهم که مرا از گناه حفظ کند.
از او یاری میجویم
چرا که محتاج آنم که نیازم را برآورد.
هر که را او هدایت نماید گمراه نگردد،
و هر که را او دشمن بدارد رهایی نیابد،
و هر کس خدا امورش را بر عهده گیرد نیازمند نشود،
چرا که او از هر چه به سنجش درآید بیشتر،
و از هر چه اندوخته گردد برتر است.
گواهی میدهم که جز خدای یکتا معبودی نیست
و هیچ شریکی ندارد،
چنان گواهی که خلوصش از معرکه امتحان برآمده باشد،
و با صفای نیّت به آن پایبند باشم.
تا زمانی که خدا ما را زنده میدارد همواره به این شهادت تمسک میجوییم،
و آن را برای روزهای هولناکی که در پیش رو داریم ذخیره میسازیم،
زیرا این شهادت نشانه پایداری ما در ایمان، سرلوحه نیکوکاری،
در پیآورنده خشنودی خداوند
و سبب دور ساختن شیطان است.
خدا را سپاس میگویم و فزونی نعمتش،
و خضوع بر آستان عزتش را طالبم،
و از او میخواهم که مرا از گناه حفظ کند.
از او یاری میجویم
چرا که محتاج آنم که نیازم را برآورد.
هر که را او هدایت نماید گمراه نگردد،
و هر که را او دشمن بدارد رهایی نیابد،
و هر کس خدا امورش را بر عهده گیرد نیازمند نشود،
چرا که او از هر چه به سنجش درآید بیشتر،
و از هر چه اندوخته گردد برتر است.
گواهی میدهم که جز خدای یکتا معبودی نیست
و هیچ شریکی ندارد،
چنان گواهی که خلوصش از معرکه امتحان برآمده باشد،
و با صفای نیّت به آن پایبند باشم.
تا زمانی که خدا ما را زنده میدارد همواره به این شهادت تمسک میجوییم،
و آن را برای روزهای هولناکی که در پیش رو داریم ذخیره میسازیم،
زیرا این شهادت نشانه پایداری ما در ایمان، سرلوحه نیکوکاری،
در پیآورنده خشنودی خداوند
و سبب دور ساختن شیطان است.
نهج البلاغه – خطبه دو