وقتیکه در انتخابات سال 1384 پدیده ای بنام آقای محمد باقر قالیباف با یدک کشیدن سابقه جبهه و جنگ پا به عرصه مبارزات انتخابات ریاست جمهوری گذاشت، همگان فکر می کردند که با فردی روبرو شده اند که با فرهنگ جبهه و جنگ آمده و قصد دارد که این فرهنگ را در کشور با رئیس جمهور شدن خود نهادینه کند.
به گزارش بولتن نیوز، این دیدگاه نوید بخش طلیعه ای بود که بر اساس آن امید امت اسلامی به یکی از مردان جنگ ایران و عراق دوخته شده بود که با فرهنگ ناب اسلامی و ایرانی خود و نگاه به داشته های غنی فرهنگی جدیدی برای ایران و ایرانی در نگاه جهانیان باز نماید.
اما به یکباره داستان تغییر کرد و آقای قالیباف با یک ژست و نمای کاملاً وارداتی وارد عرصه انتخابات شد. پوسترها و عکسهای او دیگر نگاه به فرهنگ جبهه و جنگ نداشت؛ بلکه نگاه او و رفتاری که او از آن دم می زد به شکل دیگری بروز نموده بود و در حقیقت او اکنون به جای انگشتر عقیق ساخت و تولید همان شهرهای خراسان جنوبی که سنگهای عقیق آن شهره جهانی دارد، تصمیم گرفت که از انگشتر کمپانی چند ملیتی «تیفانی» در دست خود استفاده کند. و این انگشتر را بجای نماد انگشتر های ایرانی به خارجیان نشان دهد. عینکی که بر روی چشم قرار می داد دیگر عینک های ساخت کارخانجات داخلی نبودند و عینک های یک کمپانی بزرگ جهانی بنام «دولسه گابانا (DG) » بر روی چشمهای خود قرار می داد، که عملاً نشان می داد این نحوه پوشش و ظاهر او با فرهنگ غرب وابستگی و قرابت بیشتری دارد تا انگشتر های با سنگ عقیق نیشابوری که هم فرهنگ ایرانی را نمایش می گذارد و هم جایگاه اعتقادات مذهبی ایرانیان را در سطح جهان به نمایش می گذارد.
درست است که ظاهر افراد نمی تواند بیانگر باطن آنها باشد اما این ظاهر و نشانه های ظاهری است که می تواند وابستگی فرد را به اعتقادات و باورهای مذهبی و ملی نمایان و روشن سازد. اعتقاداتی که نمی توان آنها را با هیچ یک از نمادهای غربی تغییر داد.
فرهنگ استفاده از تجهیزات گرانقیمت و به اصطلاح سرگرمیهای افراد پولدار مانند نشستن بر روی جت اسکی و سواری بر روی آن که تقریباً افراد مستضعف شاید تا آخر عمر نتوانند به این قبیل دستگاه ها دسترسی داشته باشند. خود بیگانگی فرهنگی را بنمایش خواهد گذاشت که توده مردم هیچوقت نتوانسته اند از این قبیل از تجهیزات استفاده نمایند.
یکی از دلایل اصلی رأی نیاوردن دکتر قالیباف در انتخابات 84 نیز به باور بسیاری از ناظران و تحلیلگران سیاسی همین سبک تبلیغات غربی ناهمگون با فرهنگ ایرانی بود و البته آقای قالیباف پس از آن ماجرا، اشتباه تبلیغاتی خود را پذیرفت و به ویژه این روزها و با آغاز تبلیغات ریاست جمهوری یازدهم هم ابایی از اذعان به این اشتباه در پاسخ به سوالات در جمعهای مردمی ندارد و هم اینکه تاکنون تلاش کرده است، با پوشیدن لباس و شلوار خاکی 180 درجه از سبک تبلیغاتی هشت سال قبل خود فاصله بگیرد.
این سبک تبلیغات البته سبک مبارکی است و از کسی که سالها سابقه رزمندگی در دوران سخت دفاع مقدس را دارد جز این نیز انتظار نمیرود اما باید ریشه در اعماق جان فرد نیز داشته باشد و صرفا بعنوان یک سبک تبلیغاتی و ابزار جلب رأی به آن نگریسته نشود.
اما به یکباره داستان تغییر کرد و آقای قالیباف با یک ژست و نمای کاملاً وارداتی وارد عرصه انتخابات شد. پوسترها و عکسهای او دیگر نگاه به فرهنگ جبهه و جنگ نداشت؛ بلکه نگاه او و رفتاری که او از آن دم می زد به شکل دیگری بروز نموده بود و در حقیقت او اکنون به جای انگشتر عقیق ساخت و تولید همان شهرهای خراسان جنوبی که سنگهای عقیق آن شهره جهانی دارد، تصمیم گرفت که از انگشتر کمپانی چند ملیتی «تیفانی» در دست خود استفاده کند. و این انگشتر را بجای نماد انگشتر های ایرانی به خارجیان نشان دهد. عینکی که بر روی چشم قرار می داد دیگر عینک های ساخت کارخانجات داخلی نبودند و عینک های یک کمپانی بزرگ جهانی بنام «دولسه گابانا (DG) » بر روی چشمهای خود قرار می داد، که عملاً نشان می داد این نحوه پوشش و ظاهر او با فرهنگ غرب وابستگی و قرابت بیشتری دارد تا انگشتر های با سنگ عقیق نیشابوری که هم فرهنگ ایرانی را نمایش می گذارد و هم جایگاه اعتقادات مذهبی ایرانیان را در سطح جهان به نمایش می گذارد.
فرهنگ استفاده از تجهیزات گرانقیمت و به اصطلاح سرگرمیهای افراد پولدار مانند نشستن بر روی جت اسکی و سواری بر روی آن که تقریباً افراد مستضعف شاید تا آخر عمر نتوانند به این قبیل دستگاه ها دسترسی داشته باشند. خود بیگانگی فرهنگی را بنمایش خواهد گذاشت که توده مردم هیچوقت نتوانسته اند از این قبیل از تجهیزات استفاده نمایند.
یکی از دلایل اصلی رأی نیاوردن دکتر قالیباف در انتخابات 84 نیز به باور بسیاری از ناظران و تحلیلگران سیاسی همین سبک تبلیغات غربی ناهمگون با فرهنگ ایرانی بود و البته آقای قالیباف پس از آن ماجرا، اشتباه تبلیغاتی خود را پذیرفت و به ویژه این روزها و با آغاز تبلیغات ریاست جمهوری یازدهم هم ابایی از اذعان به این اشتباه در پاسخ به سوالات در جمعهای مردمی ندارد و هم اینکه تاکنون تلاش کرده است، با پوشیدن لباس و شلوار خاکی 180 درجه از سبک تبلیغاتی هشت سال قبل خود فاصله بگیرد.