به گزارش باشگاه خبرنگاران حضرت امام خميني همواره در امور داخلي به ويژه آنچه مربوط به انتخابات به طور عام و شامل هر انتخابات
ميشد، بسيار نگران بود و همه علماي دين و مسئولان نظام،و نيز تمام اقشار ملت را به مراقبت فرا ميخواند و به هوشياري و بيداري و عبور از موانع گوناگون براي رسيدن به موفقيت كامل در اين امر حياتي و محوري دعوت ميكرد.
امام خميني بارها اعلام كردكه من از دشمن خارجي بيم و نگراني ندارم، كه خصم بيروني چهرهاي نمايان دارد و همانگونه كه قرآن اشاره ميكند كفر خود را آشكار ميكنند(1) و هرگز از مسلمانان راضي نميشوند مگر از آنها پيروي شود(2) و دوست دارند كه مسلمين نيز همچون آنها به گمراهي و ضلالت افتند(3)
ولي دشمنان داخلي كه در حال گذران لحظات روزمره در عرصههاي حيات اجتماعي و سياسي ميباشند از آنجا كه راه خدعه را باز و گشوده مييابند(4) و شعار ايمان در گفتار و نفي ايمان در كردار دارند(5) و خود را در عين آنكه مفسدون هستند، مصلحون مينامند(6)، به سهولت و به طور مرموز و خزنده پيش ميآيند و نفوذ ميكنند و جاي پا محكم ميسازند و به نام دين ضربه بر پيكر دين وارد ميكنند و چشم ظاهربين قادر نيست حركت پيچيده آنها را بنگرد و راه را بر دشمن?هايشان كه رنگ و صبغه دوستي يافته است مسدود كند.
امام خميني هم علماي حاضر در حوزهها، هم فقهاي شوراي نگهبان،هم مسئولان سطوح بالاي نظام، و هم مردم جامعه به ويژه جوانان را هشدار ميداد و از تاثير پذيريهاي مختلف از القائات دشمنان دوستنما و دايههاي دلسوزتر از مادر نهي ميكرد.
اگر تاريخ معاصر را ورق زنيم به وضوح مييابيم كه اين نفوذها به نام دين و سنگاندازيها عليه دين در نهضتهاي رهاييبخش اسلامي سابقه دارد و نمونه و مصداق كامل آن نهضت مشروطه است كه به دست علماي اسلام پايهگذاري شد و توسط غفلتها و سطحانديشيهاي برخي از علما و گروههايي كثير از مردم به دام دشمنان داخلي كه وابستگان دشمنان خارجي بودند سقوط كرد.
سخنان امام خميني در ديدار با اعضاي شوراي نگهبان در متن خود حقايقي را به همراه برخي از نگرانيهاي آن پيشواي الهي ذخيره دارد كه در آنها دقيق ميشويم:
"آنچه مهم است اين است كه ما ميخواهيم مطابق شرع اسلام مسائل را پياده كنيم. پس اگر قبلا اشتباه كرده باشيم بايد صريحا بگوييم اشتباه نمودهايم. و عدول در بين فقها از فتوايي به فتواي ديگر درست همين معنا را دارد. وقتي فقيهي از فتواي خود برميگردد يعني من در اين مسئله اشتباه نمودهام به اشتباهم اقرار ميكنم. فقهاي شوراي نگهبان و اعضاي شورايعالي قضائي هم بايد اين طور باشند كه اگر در مسئلهاي اشتباه كردند صريحا بگويند اشتباه كرديم و حرف خود را پس بگيرند، ما كه معصوم نيستيم.