جعفر فرزند امام هادى عليه السلام پس از رحلت برادرش امام عسكرى عليه السلام به يك سرى اقدامات روى آورد كه در شاءن او نبوده است . اينك به برخى از آنها اشاره مى كنيم :
1- قصد نماز خواندن بر پيكر مطهر برادرش امام عسكرى عليه السلام . (1)
2- ادعاى امامت و رهبرى ، زيرا او به وزير عباسى عبيدالله بن يحيى بن خاقان گفت مقام برادرم را به من بدهيد ، من سالانه مبلغ بيست هزار دينار بابت آن به شما مى پردازم)). (2)
3- ادعاى ارث ، زيرا در اقدامى ديگر كوشيد تا اموال امام عليه السلام را تصاحب نمايد و ادعا كرد كه برادرش ابو محمد عليه السلام فرزندى ندارد ، و تنها وارث ، برادر اوست . حكومت نيز اجازه داد تا بر اموال برادر تسلط يابد. (3)
4- تحريك حكومت براى دستگيرى امام مهدى عليه السلام .
پی نوشتها:
1- كمال الدين ، ج 2 ، ص 475.
2- كمال الدين ، ج 2 ، ص 379.
3- كافى ، ج 1 ، ص 505.