بقعه متبرکه سبزقبای دزفول - استان خوزستان
سید «محمد سبز قبا (ع)» ،از اولاد امام «موسی ابن جعفر (ع)»، سیدی جلیل القدر و با کرامت
بود که بر اثر ظلم و ستم خاندان پلید عباسی و به قصد تبلیغ افکار پدر و ترویج امامت برادرش از
مدینه خارج شد و پس از گذشتن از بیابانهای بیآب و علف و سوزان شبه جزیره عربستان از
بصره به خرمشهر و از آنجا به اهواز و سپس وارد شهر دزفول شده و میهمان زنی بنام «زبیده
خاتون» میشود که فرزند مریضی دارد.
فرزند این زن به واسطه کرامت سید شفا پیدا میکند و بعد از سه روز که میهمان آن زن است،
سقایت منزل ایشان را عهده دار میشود و هر مریضی که از دست با برکت این سید شریف و
عالم جلیل القدر آب مینوشید فوراً شفا مییافت. چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز
بر تن میکرد او را سبزقبا میگفتند.
در دفتر بقعه سبزقبا(ع) شجره نامهای است. در این لوح بنا به روایت محدث کبیر، سید
«نعمتاله جزایری(ره)»، در کتاب «المجموعه»، صاحب بقعه را برادر حضرت امام «رضا (ع)»
میداند و همچنین میفرماید: آقا سید «محمد» برادر اعیانی حضرت امام «رضا (ع)» است و
تشریف فرمائی حضرت از راه دزفول، زمانی که عازم طوس بوده، محض زیارت قبر مقدس سید
«محمد» بوده و تا آن زمان «زبیده» حیات داشته است که حضرت رضا او را نوازش فرموده، انعام
داده و نوید شفاعت در روز قیامت به او داده و تولیت قبر سید «محمد» را به او سپرده است.
حضرت رضا (ع) درباره آقا سید محمد میفرماید: «من زارَ اَخی محّمد باالسُوس فکَئنّما زارَنی»، و
حضرت رضا (ع) تا ۳ روز مجاور قبر این امامزاده بوده است. ساختمان بقعه سبزقبا
بقعه سبزقبا دارای یک نمازخانه، سالن اجتماعات، کتابخانه، ضریح و گنبد و ایوان و کفشکن با
کاشیهایی با خط نستعلیق است و مرقدش زائرین زیادی دارد که در تمام فصول سال از
شهرهای مختلف ایران به زیارت این مرقد پاک و مطهر مشرف میشوند و در آستانه با عظمت او عرض حاجت میکنند.
سید «نعمت اله جزایری (ره)» نقل میکند: از این جهت معروف است به سبزقبا «لان میله
الی الثوب الاخضر.» چون رغبت به جامه سبزرنگ داشته است. ۱۹ سال از عمر شریفش
گذشته و در عُنفوان جوانی وفات کرده در شدت مرض و هنگام نزع «زبیده» بالای سرش آمد و
گفت: ترا بحق خدا قسم میدهم از حسب و نسب و طائفه و عشیره خود مرا خبر ده، سید
«محمد» چشمها را با ناتوانی باز کرد و گفت مادر، اگر بگویم برتو، میترسم گرفتار شوی.
زبیده عرض کرد: عزیزم «لعک انت الهاشمی»، سید محمد ساکت میشود باز چشمها را باز
کرد فرمود: من پسر «موسی بن جعفر علوی» هستم، زبیده به محض شنیدن این کلمه
دستها را بر سر زد و گفت «واخجلتا»، جواب جدت را در روز قیامت چه بدهم؟ نسبت به تو
جسارت کردم و حقت را نشناختم. بعد از آن میبیند که سید محمد از دنیا رفته است و در میان
جیب او ورقهای یافت که نسب خود را در آن نوشته بود.
بقعه سبزقبا دارای یک نمازخانه، سالن اجتماعات، کتابخانه، ضریح و گنبد و ایوان و کفشکن با
کاشیهایی با خط نستعلیق است و مرقدش زائرین زیادی دارد که در تمام فصول سال از
شهرهای مختلف ایران به زیارت این مرقد پاک و مطهر مشرف میشوند و در آستانه با عظمت او عرض حاجت میکنند.
ای سبزقبا نام تو همنام رسول است جد تو علی باشد و مام تو بتول است
چون آب وضو از نفست هست شفا بخش حج فقرا گرد ضریح تو قبول است
شهر من و ساحت تو یا سبزقبا (ع) دزفول و حمایت تو یا سبزقبا (ع)
فردا که شفیع معتبر میخواهند مائیم و شفاعت تو یا سبزقبا (ع)
www.majdedez.com
سید «محمد سبز قبا (ع)» ،از اولاد امام «موسی ابن جعفر (ع)»، سیدی جلیل القدر و با کرامت
بود که بر اثر ظلم و ستم خاندان پلید عباسی و به قصد تبلیغ افکار پدر و ترویج امامت برادرش از
مدینه خارج شد و پس از گذشتن از بیابانهای بیآب و علف و سوزان شبه جزیره عربستان از
بصره به خرمشهر و از آنجا به اهواز و سپس وارد شهر دزفول شده و میهمان زنی بنام «زبیده
خاتون» میشود که فرزند مریضی دارد.
فرزند این زن به واسطه کرامت سید شفا پیدا میکند و بعد از سه روز که میهمان آن زن است،
سقایت منزل ایشان را عهده دار میشود و هر مریضی که از دست با برکت این سید شریف و
عالم جلیل القدر آب مینوشید فوراً شفا مییافت. چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز
بر تن میکرد او را سبزقبا میگفتند.
در دفتر بقعه سبزقبا(ع) شجره نامهای است. در این لوح بنا به روایت محدث کبیر، سید
«نعمتاله جزایری(ره)»، در کتاب «المجموعه»، صاحب بقعه را برادر حضرت امام «رضا (ع)»
میداند و همچنین میفرماید: آقا سید «محمد» برادر اعیانی حضرت امام «رضا (ع)» است و
تشریف فرمائی حضرت از راه دزفول، زمانی که عازم طوس بوده، محض زیارت قبر مقدس سید
«محمد» بوده و تا آن زمان «زبیده» حیات داشته است که حضرت رضا او را نوازش فرموده، انعام
داده و نوید شفاعت در روز قیامت به او داده و تولیت قبر سید «محمد» را به او سپرده است.
حضرت رضا (ع) درباره آقا سید محمد میفرماید: «من زارَ اَخی محّمد باالسُوس فکَئنّما زارَنی»، و
حضرت رضا (ع) تا ۳ روز مجاور قبر این امامزاده بوده است. ساختمان بقعه سبزقبا
بقعه سبزقبا دارای یک نمازخانه، سالن اجتماعات، کتابخانه، ضریح و گنبد و ایوان و کفشکن با
کاشیهایی با خط نستعلیق است و مرقدش زائرین زیادی دارد که در تمام فصول سال از
شهرهای مختلف ایران به زیارت این مرقد پاک و مطهر مشرف میشوند و در آستانه با عظمت او عرض حاجت میکنند.
سید «نعمت اله جزایری (ره)» نقل میکند: از این جهت معروف است به سبزقبا «لان میله
الی الثوب الاخضر.» چون رغبت به جامه سبزرنگ داشته است. ۱۹ سال از عمر شریفش
گذشته و در عُنفوان جوانی وفات کرده در شدت مرض و هنگام نزع «زبیده» بالای سرش آمد و
گفت: ترا بحق خدا قسم میدهم از حسب و نسب و طائفه و عشیره خود مرا خبر ده، سید
«محمد» چشمها را با ناتوانی باز کرد و گفت مادر، اگر بگویم برتو، میترسم گرفتار شوی.
زبیده عرض کرد: عزیزم «لعک انت الهاشمی»، سید محمد ساکت میشود باز چشمها را باز
کرد فرمود: من پسر «موسی بن جعفر علوی» هستم، زبیده به محض شنیدن این کلمه
دستها را بر سر زد و گفت «واخجلتا»، جواب جدت را در روز قیامت چه بدهم؟ نسبت به تو
جسارت کردم و حقت را نشناختم. بعد از آن میبیند که سید محمد از دنیا رفته است و در میان
جیب او ورقهای یافت که نسب خود را در آن نوشته بود.
بقعه سبزقبا دارای یک نمازخانه، سالن اجتماعات، کتابخانه، ضریح و گنبد و ایوان و کفشکن با
کاشیهایی با خط نستعلیق است و مرقدش زائرین زیادی دارد که در تمام فصول سال از
شهرهای مختلف ایران به زیارت این مرقد پاک و مطهر مشرف میشوند و در آستانه با عظمت او عرض حاجت میکنند.
ای سبزقبا نام تو همنام رسول است جد تو علی باشد و مام تو بتول است
چون آب وضو از نفست هست شفا بخش حج فقرا گرد ضریح تو قبول است
شهر من و ساحت تو یا سبزقبا (ع) دزفول و حمایت تو یا سبزقبا (ع)
فردا که شفیع معتبر میخواهند مائیم و شفاعت تو یا سبزقبا (ع)
www.majdedez.com