[h=2]رفع نياز[/h]
امام صادق عليه السلام : هر كس حاجت برادر دينى خود را بر طرف سازد، خداوند روزقيامت صد هزار حاجت او را برآورد كه نخستين حاجت او بهشت باشد، و از جمله حاجات او ورودنزديكان و خويشان و دوستانش به بهشت است .
كسى كه نياز برادر مسلمانش را برآورد، خداوند ده حسنه در نامهعمل او مى نويسد و ده سيئه از پرونده اش محو مى سازد و ده درجه او را ترفيع دهد و درزير سايه خودش او را جاى دهد.
قضاء حاجت مؤ من نزد خدا محبوبتر است از بيست حج كه حاجى در هر يك صدهزار دينارانفاق كند.
كسى كه طواف خانه خدا كند، خداوند شش هزار حسنه به او دهد، شش هزار سيئه او را ازبين برد و شش هزار درجه او را بالا برد و شش هزار حاجت او را برآورد و قضاء حاجت مؤ منافضل از ده طواف است .
حركت و تلاش در راه رفع نياز يك مسلمان از هفتاد طواف بهتر است .
امام صادق عليه السلام طبق روايت فرمود: روز قيامت بنده اى به پيشگاهعدل الهى آورده مى شود كه عمل نيكى ندارد. به او خطاب مى شود: اگر كار نيكى از توسر زده است ذكر كن .
مى گويد: من هيچ عمل نيكى ندارم جز اينكه روزى مؤ منى براى وضوء گرفتن از من آبخواست و من به او آب دادم تا وضوء بگيرد و نماز بخواند.
فرشتگان آن مؤ من را مى آورند تا بر صدق گفتار اين بنده گواهى دهد.
او مى گويد: بلى خداى من ، او راست مى گويد.
پس خداوند مى فرمايد: من اين بنده را بخشيدم و فرمان مى دهد بنده مراداخل بهشت كنيد.
كسى كه نياز برادر مسلمانش را برآورد، خداوند ده حسنه در نامهعمل او مى نويسد و ده سيئه از پرونده اش محو مى سازد و ده درجه او را ترفيع دهد و درزير سايه خودش او را جاى دهد.
قضاء حاجت مؤ من نزد خدا محبوبتر است از بيست حج كه حاجى در هر يك صدهزار دينارانفاق كند.
كسى كه طواف خانه خدا كند، خداوند شش هزار حسنه به او دهد، شش هزار سيئه او را ازبين برد و شش هزار درجه او را بالا برد و شش هزار حاجت او را برآورد و قضاء حاجت مؤ منافضل از ده طواف است .
حركت و تلاش در راه رفع نياز يك مسلمان از هفتاد طواف بهتر است .
امام صادق عليه السلام طبق روايت فرمود: روز قيامت بنده اى به پيشگاهعدل الهى آورده مى شود كه عمل نيكى ندارد. به او خطاب مى شود: اگر كار نيكى از توسر زده است ذكر كن .
مى گويد: من هيچ عمل نيكى ندارم جز اينكه روزى مؤ منى براى وضوء گرفتن از من آبخواست و من به او آب دادم تا وضوء بگيرد و نماز بخواند.
فرشتگان آن مؤ من را مى آورند تا بر صدق گفتار اين بنده گواهى دهد.
او مى گويد: بلى خداى من ، او راست مى گويد.
پس خداوند مى فرمايد: من اين بنده را بخشيدم و فرمان مى دهد بنده مراداخل بهشت كنيد.