در ميان نوافل،«نماز شب»جايگاه خاصى دارد و تاكيد فراوانى كه در آيات قرآن و احاديث در باره آنست،به مراتب بيش از نمازهاى ديگرمستحب است و به همين جهت،اولياء خدا بر آن مداومت و مواظبت داشتند و به تهجد و عبادت نيمه شب مىپرداختند.تا آنجا كه نماز شب را خداوند،بر بنده محبوبش حضرت محمد(ص)واجب ساخته و چنين فرمان داده بود: «و من الليل فتهجد به نافلة لك» (1) بخشى از شب را بعنوان نافله به تهجد بپرداز و سحر خيزى كن. قرآن،در توصيف كسانى كه نيايشگران شب و اهل نماز شباند،چنين مىفرمايد: «و المستغفرين بالاسحار» ، (2) استغفار كنندگان در سحرها «و الذين يبيتون لربهم سجدا و قياما» (3) آنانكه در حال سجود و قيام،براى خدا شب زندهدارى مىكنند. «كانوا قليلا من الليل ما يهجعون» (4) مردان خدا،مقدار كمى از شبرا مىخوابيدند. در آيه ديگر مىخوانيم:مردان خدا براى انجام نيايش سحرگاهان ونماز شب،از بستر گرم فاصله مىگيرند و به نماز شب مشغول مىشوند،پاداش آنان،غير از بهشت و حوريان و... چيزهايى است كه خداوندبرايشان ذخيره كرده كه موجب روشنى ديدگانشان است: «فلا تعلمنفس ما اخفى لهم من قرة اعين» (5) از اين رو،نماز شب،مورد عنايت تمام انبياء بوده (6) و رسولخداچندين مرتبه حضرت على را به نماز شب سفارش نموده و فرمود:«عليكبصلاة الليل،عليك بصلاة الليل،عليك بصلاة الليل» (7) بر تو باد،نماز شب.(سه مرتبه) و در حديث است: «شرف المؤمن صلاته بالليل» (8) شرف مؤمن به نماز شب اوست. و امام صادق(ع)فرمود:در خانههايى كه نماز شب خوانده مىشود و قرآنتلاوت مىگردد،آن خانهها نزد آسمانيان،همچون ستارهها درخشانند. (9) گذشته از آن،سحرخيزى و استفاده از هواى مفيد آن هنگام،براىبدن،نشاط آور است و در حديث است كه:«قيام الليل مصحة البدن» (10) شب زندهدارى،بدن را تندرست مىكند. و در حديث ديگرى اضافه برآثار معنوى آن،خاصيت دردزدايى براى آن بيان شده است:«...و مطردةالداء عن اجسادكم» (11) نماز شب،نشان عشق و محبت انسان به آفريدگار است و اين علاقه،انسان را از خواب،جدا مىكند و به راز و نياز نيمهشب،با محبوب وا مىدارد،و اگر آن عشق نباشد،انسان با چه انگيزهاى،در تنهايى وتاريكى،از استراحت دستبشويد و در خلوتى عارفانه،به گفتگو بامعشوق بپردازد؟ در يك حديث قدسى از قول خداوند،مىخوانيم: «كذب من زعم انه يحبنى فاذا جنه الليل نام عنى،اليس كل محب يحب خلوة حبيبه؟» (12) دروغ مىگويد آنكه مدعى محبت من است،ولى وقتى شباو را فرا مىرسد،مىخوابد،آيا مگر نه اينكه هر عاشقى،خلوت با معشوقش را دوست دارد؟... نماز شب،توفيقى مىخواهد كه آنرا هم بايد از خدا طلبيد. گاهى گناهان و دروغها،سبب محروميت انسان از نماز شب مىگردد و شيرينى عبادت و نيايش،از انسان گرفته مىشود. در حديث است: «ان الرجل ليكذب الكذبة فيحرم بها عن صلاة الليل» (13) گاهى كسى دروغ مىگويد،و به همين سبب از نماز شبمحروم مىشود. انسان،با تداوم نماز شب و تهجد و عبادتهاى شبانه،مىتواند به مقامىاز كمال و صفاى نفس و قرب به خدا برسد كه چشم و گوش و دستخدايى پيدا كند(جز حق نبيند،جز حق نشنود و جز حق،عمل نكند)وبه آنجا برسد كه هر دعايى كند،مستجاب گردد. (14) ----------------------------------------------- 1-اسراء،آيه 79. 2-آل عمران،آيه 17. 3-فرقان،آيه 64. 4-ذاريات،آيه 18. 5-سجده،آيه 17. 6-بحار،ج 84 ص 136. 7-وافى،ج 2 ص 22. 8-وافى،ج 2 ص 21. 9-وافى،ج 2 ص 22. 10-وسائل،ج 5 ص 272. 11-وافى،ج 2 ص 22. 12-نقل از:مصباح الشريعه. 13-نورالثقلين،ج 3 ص 204. 14-ثواب الاعمال،ص 88- |