بسم الله الرحمن الرحیم
وصیت نامه جنت مکان ، گمنام حقیق تالار که به دستان بی هنر خویش برای همسنگرانش قلم میزند
گر دمی چشمان مبارکتان ، از جمال یوسف وارم
محروم شد ، بر مصایب و اندوه خویش ، صبر کنید ، شاید زنده باشم و دوران فراق به زودی به سر آید 
و اگرهم بر فقدان جامعه از فیض ، خوش رکابم ، به مقام یقین رسیدید ، بر سر پروفایم اسپم ها را بکاهید و در عوض ررررحمت اسپم دهی رو به پست های مربوطه شان مبذول دارید
و چون مدیر نیز برسر پروفایلم اسپمی بداد ، قدر ایشان را داتید که در بلاد فروم های دگر بسی دیده ام ، کسی ما اسپم گذاران را دمی ندرکد (همون درک نکند) 
و چون نبودم به یه هفته انجامید ،کرکس وار مجازید که پروفایلم رو همچون ارث خواران به غنیمت برید و اگاه باشید که اندک مایه ای که در پروفایل حقیر جمع آمده ، از زحمات خودم نیست و از امر شنیع کپیزاسیون و عدم راعایت حق کپی رایت است ، پس بر سر هر دینارش نفرین هایی است که کس از توانش نتواند که به در آید.
سخن خویش کوتاه کنم ، اوصیکم بالاسپم رانی در حد اعتدال ، که چون اسپم رو به فزونی نهد ، صبر مدیر رو به کمی گراید و چه بسا اکانتتان پیش از خودتان خط خطی شود
حد سخن را با جنس دگر به حساب بنگارید که بسا روزی حسرت آن خورید که ای دل غافل خواجه از مجردی بمرد
و دمی نیاسایید (امر به منکر بود)
و چون بر پروفایم گذرتان فتاد یادی کنید که مرتیکه چه هم از نداشته روزگار بر خود بست و چه دروغ ها به خوردمان داد و دمی خود نعملید،
پس بسی از عدم حضورم بگذشت آن دم است کم کم غبار نسیان بر اختر پروفایلم نشیند و ستاره امضایم بغروبد
ولی یادتان نرود یاربختی بود ، اسپم به زیادت میپراند
وصیت نامه که کس را نه سودی رساند و نه کس را به نوایی
شما به بزرگی خویش تحمل کنید گرچه نیارزد به پر کاهی
