توحید در دین زرتشت.

montazer

ناظر کل
پرسنل مدیریت
"ناظر کل"
در مورد زرتشت و دینش به لحاظ اینکه مربوط به شش هزار سال پیش از میلاد (کتاب آشنایی با ادیان برگ ص57)و برخی آنرا مربوط به ششصد سال قبل از میلاد مسیح دانستهاند(اوستا-نوشته داوود ابراهیم پورص28)اطلاعات دقیقی در دست نیست،حتی درمورد کتاب زرتشتیان و حتی نژاد زرتشت قیل و قالهایی وجوددارد به دو نمونه توجه اشاره مینمایم:

1- در مورد زرتشت اطلاعات چندانی وجود ندارد و آنچه به دست ما رسیده بیشتر ساخته ذهن برخی نویسندگان زرتشتی در دوره اسلامی است که سعیدر ارائه چهر ه ای شبیه به چهره پیامبران بنی اسرائیل از زرتشت داشته اند. در برخیاز این نوشته ها مطالبی که درباره تولد، کودکی، نوجوانی، معجزات و... آورده شده،نوعی تقلید ناقص و ناپخته از زندگی پیامبرانی چون حضرت ابراهیم، حضرت موسی و حضرتعیسی می باشد(تعلیقات رحیمرضازاده ملک؛ و زرتشت و آموزش های 1 و 13)

2- کتابی که «اوستا» نامیده می شود به احتمال، بعداز ورود مسلمانان به ایران جمع آوری شده(موبد رستم شهزادی، زرتشت و آموزش های او، ص 69-70) تا اینان خود را اهل کتاب معرفی کنند، زیرا:

اولاً : قدیمی ترین نسخه اوستا که به خط «دبیره»نوشته شده مربوط به 1325 میلادی می باشد، یعنی حدود هفتصد سال پیش، که در دانمارکنگهداری می شود(داود ابراهیمپور، اوستا، ص49)

ثانیاً: اعراب که زمانی زیر سلطه ساسانیان بودندو آنها را از نزدیک می شناختند ایرانیان را صاحب کتاب نمی شمردند و حتی به پیامبراسلام و حضرت امیر المؤمنین علی(ع) اعتراض کردند که چرا با آنها همانند اهل کتابرفتار می کنند. (محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج 4 ، ص 14)بنابراین آریایی های دوره ساسانی کتاب شناخته شده ای نداشتند و در برخی روایات تنها به این نکتهاشاره شده که یکی از مشرکین مکه، در برابر قرآن، قصه های باستانی ایران را میخواند تا مردم را به سوی خود جلب نماید.

ثالثاً: بر فرض در دوره ساسانی کتابی به ناماوستا بوده الان دلیلی در دست نیست که کتاب اوستای کنونی همان کتاب باشد.

اما از این جهت که در زمان حال، عده ای در مورد این دین حساس شده و به این دینگرویده اند، بحث توحید را در این دین مورد بررسی قرار میدهیم.

برخی معتقدند که در اوستا به سه خدا اشاره شده چرا که در فرهنگ زرتشتی موجودات به سه دسته تقسیم می شوند:

الف) خودَاتا (خود آفریده و خود ساخته) برخی ازذوات طبیعت مثل مکان، زمان به معنی زروان، روشنی بی پایان، تاریکی بی کران، آسماناعلی، خودآفریده هستند و خدایان این آیین هستند.

ب) مزداداتا (آفریده مزدا) جهان مادی و جسمانی،آنچه نیکو و برای انسان مفید است توسط مزدا آفریده شده است.

ج) دَوَهَ داتا (آفریده اهریمن): موجودات زیانبخش و پلید از قبیل مگس، مورچه، وزغ، ملخ، سرما، بیماری، دیوها و..

بنابراین خالقهستی اهورامزدا و اهریمن هستند که اولی خوبی ها و دومی بدی ها را آفریده و این همان ثنویت است، اما چون موجودات دیگری نیز خود آفریده می باشند، ثنویت به تثلیثیا چند خدایی تبدیل می شود.(فرهنگ ادیان جهان(ایزدان)، ص 101)

ثنویت را چنین گفته اند: ماده اصلی اعتقاد زرتشت در یسنای 30 یافت می شود:«آن دو گوهر همزادیکه در آغاز عالم تصور ظهور نمودند یکی از آنها نیکی است دراندیشه و گفتار و کردار و دیگری از آن بدی (در اندیشه و گفتار و کردار) از میاناین دو مرد دانا باید نیک را برگزیند نه زشت را»
 
بالا