[h=2]روزهای بی مادری[/h]
حضرت علی (ع) بعد از شهادت فاطمه (س) فرمود:
مَا لِی وَقَفتُ عَلَى القُبُورِ مُسَلِّماً
قَبرَ الحَبِیبِ فَلَم یَرُدَّ جَوَابِی
أَ حَبِیبُ مَا لَكَ لَا تَرُدُّ جَوَابَنَا
أَ نَسِیتَ بَعدِی خُلَّةَ الأَحبَاب
مرا چه شده که بر خاک عزیزان، گریان می گذرم و بر تربت محبوب سلام می دهم اما جوابم نمی گوید؟ ای تربت محبوب چه شده که پاسخ این خواننده را نمی دهی؟ نکند محبت دوستان بر دلت خستگی آورده.
زندگانى حضرت زهرا (ترجمه ج43بحار)، ص: 237
این بغض شبانه بوی مادر دارد
این چادر و شانه بوی مادر دارد
با این همه، باز جای دلتنگی نیست؟
سرتاسر خانه بوی مادر دارد
***
حضرت علی (ع) بعد از شهادت فاطمه (س) فرمود:
نَفسِـی عَلَى زَفَرَاتِهَا مَحبُوسـَةٌ
یا لَیتَـهَا خَرَجَت مَعَ الزَّفَرَاتِ
لَا خَیرَ بَعدَكَ فِی الحَیاةِ وَ إِنَّمَا
أَبكِی مَخَـافَةَ أَن تَطُولَ حَیاتِی
جان من با نالههاى خود حبس شده، اى كاش جان من با نالههایم خارج مىشد. بعد از تو خیرى در زندگانى نخواهد بود، گریه میکنم از این که مبادا بعد از تو زیاد زندگی کنم.
بحارالانوار ج43 ص213