همان طور که مي دانيم حضرت عيسي (ع) از پيامبران اولوالعزم و صاحب کتاب و شريعت هستند. ايشان يکي از پيامبراني هستند که پس از ظهور امام مهدي (ع) به ياري ايشان مي شتابند. رابطه ي ايشان با حصرت مهدي (ع) و ميلاد مبارکشان، ما را بر آن داشت تا درباره ي رابطه ي ايشان با امام مهدي (ع) مطلبي را برايتان بيان کنيم.
1. شباهت هاي امام مهدي (ع) به حضرت عيسي (ع) :
امام مهدي (ع) شباهت هاي زيادي به انبياي الهي دارد. يکي از اين پيامبران، عيسي (ع) است؛ که امام مهدي (ع) از جهات زير به او شبيه است.
- هر دو در ايام خردسالي و کودکي به مقام ولادت رسيده اند. در «قرآن »مي خوانيم که حضرت عيسي (ع) در آغاز ولادت به مقام نبوت رسيدند و امام مهدي (ع) نيز در 5 سالگي به مقام والاي امامت رسيدند.
-هر دو در اولين لحظات ولادت، لب به سخن باز کردند. عيسي (ع) فرمود :«منم بنده ي خدا، او به من کتاب عطا کرده و مرا پيامبر خود و مايه ي برکت و رحمت (در هر جا که باشم ) قرار داده است. مرا تا زنده ام به نماز و زکات و نيکي به مادرم سفارش کرده و مرا جزو ستمکاران و اشقيا قرار نداده است ».(1)
امام مهدي (ع) هم در لحظه ي ولادت فرمود :«خداوند که همواره به عدل قيام دارد، گواهي مي دهد که جز او هيچ معبودي نيست و فرشتگان [ او ] و دانش وران [ نيز گواهي مي دهند که ] جز او که توانا و حکيم است هيچ معبودي نيست ». (2)
- هر دو از ديده ها غايب و پنهان شدند. خداوند درباره ي عيسي بن مريم در قرآن کريم مي فرمايد :
«خداوند او را به سوي خود بالا برد. »(3) و همين باعث شد که مردم از فيض ديدارش محروم شوند. امام زمان (ع) هم در پشت پرده ي غيبت هستند و کسي نمي داند که در کجاي عالم به سر مي برند.
- وجود هر دو مورد اختلاف فاحش و چشم گير در بين مردم واقع شد. در مورد مسيح، گروهي گفتند :«تولد يافت و مبعوث شد ولي به دست روميان به دار آويخته شد. » درباره ي امام مهدي (ع) گروهي مي گفتند، متولد شده و از دنيا رفته ولي شيعيان، منتظر مقدم ايشان هستند.
- هر دو به اذن خداوند داراي عمر طولاني هستند. حضرت مسيح (ع) از زماني که به اذن الهي عروج کرده تا به حال زنده است و اين دليلي است براي عمر طولاني امام مهدي (ع). امام نيز تا به امروز 1175 سال از عمر شريفشان مي گذرد. هر دو در يک روز، ظهور کرده و براي اعتلاي اسلام با هم، همکاري مي کنند.
2. نقش حضرت عيسي (ع) در ظهور بر اساس روايات اسلامي:
مسلمانان در موضوع فرود آمدن حضرت عيسي (ع) از آسمان به زمين در آخر الزمان اتفاق نظر دارند و در اين باره روايات بسياري از بزرگان دين به ما رسيده است که به عنوان نمونه به موارد زير اشاره مي کنيم :
امام باقر (ع) فرمود :«پيش از قيامت، عيسي (ع) به دنيا فرود مي آيد و هيچ کس از ملت يهود و مسيح نمي ماند؛ مگر آن که قبل از مرگ به او ايمان مي آورد و آن حضرت پشت سر امام مهدي (ع) نماز مي خواند ».
پيامبر (ص) فرمود :«سوگند به آن که جانم به دست اوست به طور يقين عيسي بن مريم (ع) به عنوان داوري عادل و پيشوايي دادگر در ميان شما فرود خواهد آمد و صليب را شکسته و خوک را مي کشد و ماليات وضع مي کند و آن قدر مال مي بخشد که ديگر کسي نمي پذيرد ».
درباره ي محل فرود آمدن حضرت عيسي (ع) روايات متعددي موجود است که اشاره به مکان هاي متفاوت دارد و گروهي از روايات، محل فرود آمدن ايشان را «قدس »، گروه ديگر «پل سفيد »بر دروازه ي «دمشق »و گروهي ديگر در کنار مناره اي در محل دروازه ي شرقي دمشق و بر طبق پاره اي ديگر از روايات، دروازه ي «لد »در «فلسطين »، محل فرود آمدن ايشان است.
گفته مي شود که عيسي (ع) پشت سر امام مهدي (ع) نماز مي گزارد و هر سال به حج خانه ي خدا مشرف مي شود و مسلمانان به همراهي وي به نبرد با يهود، روم و دجال مي پردازند. حضرت مسيح (ع) چهل سال، زندگي مي کند و آن گاه خداوند جان او را مي گيرد و حضرت مهدي (ع) مراسم دفن او را آشکار و در برابر ديدگان مردم برگزار مي کند و مسلمانان وجود مقدس او را به خاک مي سپارند. پيکر او را با پارچه اي که دستباف مادرش، مريم (س)، است کفن نموده و در کنار قبر مادرش، در قدس، به خاک مي سپارند.
شايد فلسفه ي عروج مسيح (ع) به آسمان هفتم و طولاني بودن عمرشان اين است که خداوند او را براي ايفاي نقش بزرگ وي در مرحله ي حساس تاريخي که امام مهدي (ع) ظهور مي کند و مسيحيان، بزرگ ترين قدرت جهاني را تشکيل مي دهند (و اين خود بزرگ ترين مانع رسيدن اسلام به ملت هاي جهان و برپايي حکومت و تمدن الهي است ) ذخيره نموده است.
ميلاد اين پيامبر مهرباني و ياريگر امام زمان (ع) بر همه ي دوستداران حق و عدالت مبارک.
پينوشتها:
1. سوره ي مريم، آيات 30-32.
2. سوره ي آل عمران، آيه ي 18.
3. سوره ي نساء، آيه ي 158.
منبع:نشريه موعود نوجوان، شماره 26.
1. شباهت هاي امام مهدي (ع) به حضرت عيسي (ع) :
امام مهدي (ع) شباهت هاي زيادي به انبياي الهي دارد. يکي از اين پيامبران، عيسي (ع) است؛ که امام مهدي (ع) از جهات زير به او شبيه است.
- هر دو در ايام خردسالي و کودکي به مقام ولادت رسيده اند. در «قرآن »مي خوانيم که حضرت عيسي (ع) در آغاز ولادت به مقام نبوت رسيدند و امام مهدي (ع) نيز در 5 سالگي به مقام والاي امامت رسيدند.
-هر دو در اولين لحظات ولادت، لب به سخن باز کردند. عيسي (ع) فرمود :«منم بنده ي خدا، او به من کتاب عطا کرده و مرا پيامبر خود و مايه ي برکت و رحمت (در هر جا که باشم ) قرار داده است. مرا تا زنده ام به نماز و زکات و نيکي به مادرم سفارش کرده و مرا جزو ستمکاران و اشقيا قرار نداده است ».(1)
امام مهدي (ع) هم در لحظه ي ولادت فرمود :«خداوند که همواره به عدل قيام دارد، گواهي مي دهد که جز او هيچ معبودي نيست و فرشتگان [ او ] و دانش وران [ نيز گواهي مي دهند که ] جز او که توانا و حکيم است هيچ معبودي نيست ». (2)
- هر دو از ديده ها غايب و پنهان شدند. خداوند درباره ي عيسي بن مريم در قرآن کريم مي فرمايد :
«خداوند او را به سوي خود بالا برد. »(3) و همين باعث شد که مردم از فيض ديدارش محروم شوند. امام زمان (ع) هم در پشت پرده ي غيبت هستند و کسي نمي داند که در کجاي عالم به سر مي برند.
- وجود هر دو مورد اختلاف فاحش و چشم گير در بين مردم واقع شد. در مورد مسيح، گروهي گفتند :«تولد يافت و مبعوث شد ولي به دست روميان به دار آويخته شد. » درباره ي امام مهدي (ع) گروهي مي گفتند، متولد شده و از دنيا رفته ولي شيعيان، منتظر مقدم ايشان هستند.
- هر دو به اذن خداوند داراي عمر طولاني هستند. حضرت مسيح (ع) از زماني که به اذن الهي عروج کرده تا به حال زنده است و اين دليلي است براي عمر طولاني امام مهدي (ع). امام نيز تا به امروز 1175 سال از عمر شريفشان مي گذرد. هر دو در يک روز، ظهور کرده و براي اعتلاي اسلام با هم، همکاري مي کنند.
2. نقش حضرت عيسي (ع) در ظهور بر اساس روايات اسلامي:
مسلمانان در موضوع فرود آمدن حضرت عيسي (ع) از آسمان به زمين در آخر الزمان اتفاق نظر دارند و در اين باره روايات بسياري از بزرگان دين به ما رسيده است که به عنوان نمونه به موارد زير اشاره مي کنيم :
امام باقر (ع) فرمود :«پيش از قيامت، عيسي (ع) به دنيا فرود مي آيد و هيچ کس از ملت يهود و مسيح نمي ماند؛ مگر آن که قبل از مرگ به او ايمان مي آورد و آن حضرت پشت سر امام مهدي (ع) نماز مي خواند ».
پيامبر (ص) فرمود :«سوگند به آن که جانم به دست اوست به طور يقين عيسي بن مريم (ع) به عنوان داوري عادل و پيشوايي دادگر در ميان شما فرود خواهد آمد و صليب را شکسته و خوک را مي کشد و ماليات وضع مي کند و آن قدر مال مي بخشد که ديگر کسي نمي پذيرد ».
درباره ي محل فرود آمدن حضرت عيسي (ع) روايات متعددي موجود است که اشاره به مکان هاي متفاوت دارد و گروهي از روايات، محل فرود آمدن ايشان را «قدس »، گروه ديگر «پل سفيد »بر دروازه ي «دمشق »و گروهي ديگر در کنار مناره اي در محل دروازه ي شرقي دمشق و بر طبق پاره اي ديگر از روايات، دروازه ي «لد »در «فلسطين »، محل فرود آمدن ايشان است.
گفته مي شود که عيسي (ع) پشت سر امام مهدي (ع) نماز مي گزارد و هر سال به حج خانه ي خدا مشرف مي شود و مسلمانان به همراهي وي به نبرد با يهود، روم و دجال مي پردازند. حضرت مسيح (ع) چهل سال، زندگي مي کند و آن گاه خداوند جان او را مي گيرد و حضرت مهدي (ع) مراسم دفن او را آشکار و در برابر ديدگان مردم برگزار مي کند و مسلمانان وجود مقدس او را به خاک مي سپارند. پيکر او را با پارچه اي که دستباف مادرش، مريم (س)، است کفن نموده و در کنار قبر مادرش، در قدس، به خاک مي سپارند.
شايد فلسفه ي عروج مسيح (ع) به آسمان هفتم و طولاني بودن عمرشان اين است که خداوند او را براي ايفاي نقش بزرگ وي در مرحله ي حساس تاريخي که امام مهدي (ع) ظهور مي کند و مسيحيان، بزرگ ترين قدرت جهاني را تشکيل مي دهند (و اين خود بزرگ ترين مانع رسيدن اسلام به ملت هاي جهان و برپايي حکومت و تمدن الهي است ) ذخيره نموده است.
ميلاد اين پيامبر مهرباني و ياريگر امام زمان (ع) بر همه ي دوستداران حق و عدالت مبارک.
پينوشتها:
1. سوره ي مريم، آيات 30-32.
2. سوره ي آل عمران، آيه ي 18.
3. سوره ي نساء، آيه ي 158.
منبع:نشريه موعود نوجوان، شماره 26.