اشعار فاطميه

[خسرو]

فاطمه یعنی گل مینوسرشت/

فاطمه بانوی زنهای بهشت/

فاطمه یعنی علی زیر نقاب/

مرتضی خورشید و زهرا آفتاب/

فاطمه یعنی ولایت را سپر/

فاطمه یعنی که لعنت بر عمر/

{سلام الله علیهما}

 

[خسرو]

شهر آبستن غمهاست خدا رحم کند

کوچه اینبار چه غوغاست خدا رحم کند/

بوی دود است که پیچیده، کجا می سوزد.؟

نکند خانه ی مولاست خدا رحم کند/

هیزم آورده که آتش بزند این در را

پشت در حضرت زهراست خدا رحم کند/

همه جمعند و موافق که علی را ببرند

و علی یکه و تنهاست خدا رحم کند/

غزلم سوخت، دلم سوخت، دل آقا سوخت

روضه ی ام ابیهاست خدا رحم کند./

{سلام الله علیهما}

 

[خسرو]

{صلّی الله علیکِ یا اُمّ اَبیها یا فاطمة الزّهراء}

زنی شهید می شود، زنی به نام فاطمه. !

مدینه زهر می شود، برای کام فاطمه. !

دری شکسته می شود، دو دست بسته می شود. !

یلی سکوت میکند، به احترام فاطمه. !

{آجرکم الله یا بقیة الله}

 

[خسرو]

می سوخت به کنج بستر و تب می کرد

بیدار مرا ز خواب، هر شب می کرد/

یکبار نشد به من بگوید دردش

او درد دل خویش به زینب می کرد/

{سلام الله علیهم اجمعین}

 

[خسرو]

{صلّی الله علیکِ یا أم الأئمّة المعصومین}

گویند که از کبوتری خسته بخوان

از حرمت لانه ای که بشکسته بخوان/

اما اگر از مادر ما می گویی. . .

آرام بسوز و روضه سربسته بخوان/

 

[بابک]

تو هم با کوفه هم دستی مدینه
​

نمک خوردی ولی پستی مدینه​

کسی بر بازوی زهرا نمی زد​

اگر دستم نمی بستی مدینه
​

 

[بابک]

تمناي دل زينب همينه
​

كه روي زانو مادر بشينه
​

الهي اين چه درد بي دوائي است​

كه دختر روي مادر را نبينه​

 

[بابک]

تو كه ركن تمام كائناتي
​

چرا با كودكان كم التفاتي
​

گمانم قبل تو زينب بميرد​

شنيده ناله ي عجل وفاتي​

 

[بابک]

غم دوران من گردد يتيمي
​

كه هم پيمان من گردد يتيمي​

من از قد كمانت حتم دارم
​

بلاي جان من گردد يتيمي​

 

[خسرو]

{صلّی الله علیکم یا اهل بیت النبوّه}

محشر دم از اعتبار او خواهد زد

او دست به کار جست وجو خواهد زد/

در کار شفاعت از غلامان حسین

زهرا به خدای کعبه رو خواهد زد/