[h=2][/h]
در آن هنگام ک
ه خداوند رحيم، بهترين انسان تمام تاريخ را به رسالت مبعوث نمود، فلسفه رسالتش را اينگونه تبيين فرمود که: «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ؛1 ما تو را به رسالت برنگزيديم مگر براي رحمت بر جهانيان».
حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم ، نيز تمام مأموريتش را بر پايه رحمت فراگير بر تمام عالميان قرار داد و مهر و قهر او در تمام مدت پيامبريش، جلوههايي از نگاه رحيمانه او بر انسان بود.
آن وجود آسماني و مقدس، تمام تلاش خويش را براي گسترش رحمت و مهرباني در سراسر دنيا، به کار برد؛ و اگرچه دشمني و کينه توزيهاي دشمنان و جهل مردمان، مانع از تحقق جهاني آن شد، ولي اين مأموريت بر زمين نماند. ائمه معصوم عليهم السلام ، نيز يکي پس از ديگري، در اين جهت سعي و کوشش بينظيري نمودند و البته اشاعه کامل آن توسط فرزند امام حسن عسکري عليه السلام ، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بشارت داده شده است: «اُکمِل ذلک بِابْنِه م ح م د رحمةً لِلعالمَين».2
خداوند متعال در تعظيم مقام حضرت ختمي مرتبت صلي الله عليه و آله و سلم ، فرمود: «لقد کان لکم في رسول الله اسوة حسنة؛3 به درستي که رسول خدا براي شما الگوي خوبي است» و همگان را به تأسي از پيغمبر اسلام فرا خواند. يک جلوه آن، پيروي از صفت مهرباني و رأفت پيامبر عظيم الشأن است. فرزندان معصوم و امامان پس از وي، سزاوارترين افراد به تأسي به اين ويژگي رسولالله صلي الله عليه و آله و سلم ، بودند؛ از اين جهت، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف ، نيز بهترين نمونه کساني است که به صورت کامل در اين خصلت به حضرتش اقتدا نمودهاند؛ به گونهاي که خود، مظهر صفت رحمة للعالمين گشته و گسترة رحمت وي در عصر غيبت و به ويژه در زمانه ظهور، جهان شمول خواهد بود، چنانکه در زيارت آلياسين، خطاب به ايشان ميخوانيم: «السلام عليک ايها... الرّحمةُ الواسعة».4
اگر او در زمانه غيبت و غربت، دستان پر مهر و آغوش گرمش همچون پدري دلسوز، براي همگان گسترده است، در هنگامه ظهور که اسباب و ابزار در اختيارش قرار خواهد گرفت، وسعت رحمتش چقدر خواهد بود؟
آن امام غائب از نظر، کسي است که «همچون رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم ، عمل خوهد نمود»5 و با خُلق و خوي محمدي، چنان با جهانيان برخورد ميکند که به فرمايش حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم ، «مردم مثل زنبورهايي که پيرامون امير خود هستند گردا گرد او خواهند بود»6 و اين شتاب مردم به سوي آن امام همام، خود، دليل وسعت مهرباني وي است. چنانکه در وصف او آمده: «المهديٌّ جوادٌ بالمالِ، رحيمٌ بِالمساکِينَ».7
در قسمتي از بيان نوراني امام رضا عليه السلام ـ که دربارة ويژگيهاي ممتاز امامان معصوم صادر شده ـ چنين سخن رفته است که: «امام، ابري است بارنده؛ باراني است سرشار؛ آفتابي است فروزان و آسماني است سايه بخش. او زميني گسترده، چشمه و برکهاي جوشنده و باغي پر محصول است. امام، انيس، همراه، پدري مهربان، برادري دلسوز و همچون مادري است خوش سلوک با فرزند کوچکش؛ که در پيشامدهاي بد، پناهگاه بندگان خواهد بود».8
اين بشارتها، نويدي است بر آنکه در روزي ـ که آن روز، دير نباشد ـ فرزند رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم ، که هم نام اوست، وصف «رحمةللعالمين» وي را به تمام و کمال، بر سراسر جهان، گسترده خواهد کرد و عطر دلانگيز رحمت محمدي را به شامه همه عالميان خواهد رساند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. انبيا/7.
2. کافي، ج1، ص527.
3. احزاب/21.
4. بحار الانوار، ج53، ص171.
5. غيبت نعماني، ص230.
6. العدد القوية، ص90.
7. بشارة المصطفي، ص207.
8. کافي، ج2، ص123.
پدیدآونده:حسن ملائي
در آن هنگام ک
حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم ، نيز تمام مأموريتش را بر پايه رحمت فراگير بر تمام عالميان قرار داد و مهر و قهر او در تمام مدت پيامبريش، جلوههايي از نگاه رحيمانه او بر انسان بود.
آن وجود آسماني و مقدس، تمام تلاش خويش را براي گسترش رحمت و مهرباني در سراسر دنيا، به کار برد؛ و اگرچه دشمني و کينه توزيهاي دشمنان و جهل مردمان، مانع از تحقق جهاني آن شد، ولي اين مأموريت بر زمين نماند. ائمه معصوم عليهم السلام ، نيز يکي پس از ديگري، در اين جهت سعي و کوشش بينظيري نمودند و البته اشاعه کامل آن توسط فرزند امام حسن عسکري عليه السلام ، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بشارت داده شده است: «اُکمِل ذلک بِابْنِه م ح م د رحمةً لِلعالمَين».2
خداوند متعال در تعظيم مقام حضرت ختمي مرتبت صلي الله عليه و آله و سلم ، فرمود: «لقد کان لکم في رسول الله اسوة حسنة؛3 به درستي که رسول خدا براي شما الگوي خوبي است» و همگان را به تأسي از پيغمبر اسلام فرا خواند. يک جلوه آن، پيروي از صفت مهرباني و رأفت پيامبر عظيم الشأن است. فرزندان معصوم و امامان پس از وي، سزاوارترين افراد به تأسي به اين ويژگي رسولالله صلي الله عليه و آله و سلم ، بودند؛ از اين جهت، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف ، نيز بهترين نمونه کساني است که به صورت کامل در اين خصلت به حضرتش اقتدا نمودهاند؛ به گونهاي که خود، مظهر صفت رحمة للعالمين گشته و گسترة رحمت وي در عصر غيبت و به ويژه در زمانه ظهور، جهان شمول خواهد بود، چنانکه در زيارت آلياسين، خطاب به ايشان ميخوانيم: «السلام عليک ايها... الرّحمةُ الواسعة».4
اگر او در زمانه غيبت و غربت، دستان پر مهر و آغوش گرمش همچون پدري دلسوز، براي همگان گسترده است، در هنگامه ظهور که اسباب و ابزار در اختيارش قرار خواهد گرفت، وسعت رحمتش چقدر خواهد بود؟
آن امام غائب از نظر، کسي است که «همچون رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم ، عمل خوهد نمود»5 و با خُلق و خوي محمدي، چنان با جهانيان برخورد ميکند که به فرمايش حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم ، «مردم مثل زنبورهايي که پيرامون امير خود هستند گردا گرد او خواهند بود»6 و اين شتاب مردم به سوي آن امام همام، خود، دليل وسعت مهرباني وي است. چنانکه در وصف او آمده: «المهديٌّ جوادٌ بالمالِ، رحيمٌ بِالمساکِينَ».7
در قسمتي از بيان نوراني امام رضا عليه السلام ـ که دربارة ويژگيهاي ممتاز امامان معصوم صادر شده ـ چنين سخن رفته است که: «امام، ابري است بارنده؛ باراني است سرشار؛ آفتابي است فروزان و آسماني است سايه بخش. او زميني گسترده، چشمه و برکهاي جوشنده و باغي پر محصول است. امام، انيس، همراه، پدري مهربان، برادري دلسوز و همچون مادري است خوش سلوک با فرزند کوچکش؛ که در پيشامدهاي بد، پناهگاه بندگان خواهد بود».8
اين بشارتها، نويدي است بر آنکه در روزي ـ که آن روز، دير نباشد ـ فرزند رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم ، که هم نام اوست، وصف «رحمةللعالمين» وي را به تمام و کمال، بر سراسر جهان، گسترده خواهد کرد و عطر دلانگيز رحمت محمدي را به شامه همه عالميان خواهد رساند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. انبيا/7.
2. کافي، ج1، ص527.
3. احزاب/21.
4. بحار الانوار، ج53، ص171.
5. غيبت نعماني، ص230.
6. العدد القوية، ص90.
7. بشارة المصطفي، ص207.
8. کافي، ج2، ص123.
پدیدآونده:حسن ملائي
