روانشناس کیست؟

[*Man*]

روانشناس کیست؟


روانشناس کسی است که رفتار، شخصیت، روابط بین فردی، یادگیری و انگیزش را در انسان به شکل حرفه ای مورد بررسی قرار می دهد. او از یک طرف رابطه بین عملکرد مغز و رفتار را بررسی می کند و از سوی دیگر ارتباط بین محیط و رفتار.
در عرصهی روانشناسی، به فردی میتوانیم عنوان روانشناس را اطلاق نماییم که دستکم در یکی از رشتههای روانشناسی، دارای مدرک کارشناسی یا بالاتر باشد. روانشناسان بهطور حتم آموزشهای لازم در زمینهی مسائل مشاورهای و یا روانشناسی بالینی را دیدهاند و زیر نظر اساتید مجرب، دورهی کارورزی را گذرانده و مهارتهای لازم را کسب کردهاند
در بسیاری از کشورهای دنیا، افراد و خانوادهها مراجعه به روانشناس را برای خود ضروری میدانند. به نظر میرسد در ایران هنوز هم برخی از افراد بهرغم نگرانی و استرسهای فراوانی که دارند، حاضر به صحبت با یک روانشناس و مشاور نیستند.


فکر می کنید چرا؟


به خاطر هزینه های جلسات مشاوره؟ نداشتن وقت؟
کمی عمیق تر شویم چه دلایل مهمتر دیگری وجود دارد که مانع رفتن ما به سمت روانشناس و روانشناسی می شود؟


باورهای ما درسته؟


اینکه ممکن است تصور می کنید افرادی پیش روانشناس می روند باید حتما شرایط خاصی داشته باشند مثلا دیوانگی ؟ یا خود روانشناسان دچار مشکل هستند؟

 

[*Man*]

پاسخ : روانشناس کیست؟

به طور کلی برخی باورهای غلطی که در ارتباط با روانشناس وجود دارد، شامل موارد زیر می شود:


1– روانشناسان خودشان دیوانه اند!


این هم یک باور غلط شایع در میان مردم است که به هیچ عنوان علمی و منطقی نیست، چرا که اگر ما بخواهیم یک حکم کلی در ارتباط با گروهی از مردم بدهیم نیازمند آنیم که تحقیق علمی در سطحی وسیع انجام دهیم و با انجام روشهای آماری ادعای فوق را اثبات کنیم.
ما نمیتوانیم بگوییم چون روانشناسان با بیماران روانی بسیاری درگیرند خود نیز قطعاً از این بیماریها بیبهره نخواهند ماند، به همان دلیل که اشخاصی که در بیمارستانها در بخش مراقبت از بیماران عفونی کار میکنند اگر مراقب خودشان نباشند قطعاً به این بیماریها مبتلا خواهند شد. بنابراین باور فوق را به شکل زیر اصلاح میکنیم.
روانشناسان هم همچون دیگر مردمان اگر مراقب خود نباشند در معرض بیماریهای روانی قرار دارند.



2- ما خودمان روانشناسیم!


بله این جمله ای است که کارل راجرز، یکی از روانشناسان بزرگ و پایه گذار روانشناسی انسانگرا بر آن معتقد بود. او اعتقاد داشت که هر کس خودش بهترین درمانگر خویش است اما سئوالی که پیش میآید این است: پس چرا همه روزه تعداد کثیری از مردم به کمک و دخالت روانشناسان نیازمند هستند؟ جواب این است به همان دلیل که همه ما بالقوه میتوانیم به قله دماوند صعود کنیم اما به شرطی که شخصی راهنمایی ما را به عهده بگیرد. یعنی راه را به ما نشان دهد و تجهیزات لازم را به ما معرفی کند.
برای حل مشکلات شخصی هم ما نیاز به کمک یک روانشناس زبده داریم که نه برای ما بلکه با ما حرکت کند تا به حل مشکلاتمان نائل شویم ..

 

[*Man*]

پاسخ : روانشناس کیست؟

وظیفه روانشناس چیست؟

روانشناس چگونه عمل می کند؟ آیا فقط باید به صحبتهای ما گوش بدهد؟ یا راهکاری هم ارایه بدهد؟ این راهکار ها در چه سطحی می تواند باشد؟
برای اینکه بتوانیم به این سوالات پاسخ بدهیم ، بهتر است با سه فعالیت اصلی روانشناسان آشنا شویم.


1-راهنمایی :


راهنمایی در عرصه روانشناسی سه کاربرد وسیع دارد :

1) راهنمایی آموزشی
2) راهنمایی شغلی
3) راهنمایی کودک.

در این روش معمولا مراجعه کننده سوالاتی دارد که روانشناس به آنها پاسخ میدهد و در موارد لازم توصیه هایی میکند که از سوی مراجعه کننده پذیرفته میشود، لذا برای حل مشکلات اساسی و پیچیده روانشناختی شیوه مناسبی نمی باشد .

2-مشاوره :

فرایندی فعال و پویاست که درآن روانشناس در تجربیات مراجعه کننده خود شریک شده و به او کمک میکند تا با بازبینی مسائل خود، تصمیمات موثر و کارآمد را انتخاب نماید نه اینکه روانشناس آنها را نصیحت کند و بگوید که چه بکنند و یا چه نکنند.


3-روان درمانی :


عمیق ترین نوع مداخلات روانشناختی میباشد که در زمینه اختلالات و بیماریهای روانی بکار گرفته می شود. رواندرمانی فعالیتی هدفمند ، تخصصی و بسیار ظریف است که نیازمند آموزش ، هنر درمان ، مهارت و تسلط خاص میباشد . مانند رواندرمانی وسواس یا افسردگی. نکته قابل ذکر اینست که مداخلات روانشناختی و اثر بخشی آنها در یک جلسه امکان پذیر نبوده و نیازمند سلسله جلسات مستمر می باشد، حتی در بسیاری از موارد، جلسات پیگیری بعد از اتمام دوره نیز لازم و ضروری است. لذا نگرش پزشکی به فعالیت روانشناسان بدینصورت که پس از یک معاینه نسخه ای به صورت دستورات درمانی ارائه گردد و در یکی دو جلسه ختم یابد مسلما دیدگاهی غیر علمی و غیرروانشناختی میباشد.

 

[*Man*]

پاسخ : روانشناس کیست؟

چه زمانی مراجعه به روانشناس ضروری می شود؟



وقتی احساس می کنیم داریم سرما میخوریم چه کاری انجام می دهیم؟
معمولا سعی میکنیم با استفاده از یک قرص سرما خوردگی، مصرف نوشیدنیهای گرم، ویتامین ث و استراحت، به بهبودی خود کمک کنیم
ولی اگر بهبودی حاصل نشد به پزشک معالج رجوع میکنیم درسته؟
مسایل روانی هم به همین ترتیب است . تشخیص اینکه چه زمان مراجعه به روانشناس ضروری میشود به عهده خود ما است، یعنی زمانی که ما نیاز به کمک تخصصی را در خود احساس می کنیم سراغ روانشناس یا روانشناسی می رویم. این نکته به این معنی است که ما توان تشخیص داریم و میدانیم که با مسالهای مواجه ایم که برای حل آن، نیاز به کمک یک متخصص داریم.