دیدگاه قرآن كریم درباره خلقت انسان و تکامل

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پس از طرح نظریه تكامل، مهمترین موضوعی كه توجّه اندیشمندان مسلمان را به خود جلب كرده و پیرامون آن بحثهای فراوانی درگرفته، مسأله خلقت انسان است. قرآن كریم به عنوان یگانه كتاب آسمانی موجود در جامعه اسلامی كه به اعتقاد همه مذاهب اسلامی، از هرگونه تحریف و دستبردی مصون بوده است. در آیات متعدّدی، از خلقت انسان سخن گفته و پرده از رازوجودی او برداشته است. برای هر فرد مؤمن به قرآن كریم، بسیار حائز اهمیت است كه از مفاد و محتوای واقعی این آیات، مطّلع باشد و نسبت آنها را بانظریه تكامل بشناسد. از همین رو تلاشهایی كه در حوزه های اسلامی،پیرامون نظریه تكامل صورت گرفته، بیشتر معطوف بررسی مسأله خلقت انسان از دیدگاه قرآن است. نگارنده در این بخش برآناست تا آن جا كه این مختصر اجازه میدهد، طی مباحثی چند، به بررسی محتوایی آیات خلقت در قرآن كریم بپردازد.

1 . آیات قرآن كریم درباره خلقت انسان


موضوع خلقت انسان در آیات متعددی از قرآن كریم، با تعبیرهای گوناگون آمده است. در زیر تلاش نمود ه ایم به ذكر و طبقه بندی محتوایی آیات یاد شده، در سه گروه، بپردازیم:

گروه یكم. آیاتی از قرآن كه به خلقت انسان از خاك تصریح نموده اند.این آیات عبارتند از:

ـ وَ مِنْ آیاتِهِ اَنْ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ، ثُمَّ اِذا اَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ.

و از نشانه های خدا این است كه شما را از خاك آفرید و سپس شمابهصورت بشر در زمین پراكنده شدید.


ـ مِنْها خَلَقْناكُمْ وَ فیها نُعیدُكُمْ وَ مِنْها نُخْرِجُكُمْ تارَهً أُخْری.


شما را از خاك آفریدیم و به خاك برمیگردانیم و بار دیگر از خاك خارجتان خواهیم كرد.


ـ وَ اللّهُ أنْبَتَكُمْ مِنَ الاَْرْضِ نَباتاً ثُمَّ یُعیدُكُمْ فیها وَ یُخْرِجُكُمْ اِخْراجاً.


خدا شما را از زمین رویاند و سپس شما را به زمین برمیگرداند و از آنبیرون میآورد.


ـ اِنَّ مَثَلَ عیسی عِنْدَاللّهِ كَمَثَلَ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَیَكُونُ.


مَثَل عیسی، مَثَل آدم است كه خدا او را از خاك آفرید، آنگاه به او گفت،باش، پس موجود شد.


ـ اَلَّذی اَحْسَنَ كُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الاِْنْسانِ مِنْ طینٍ.


آن خدایی كه هر چیز را به نیكوترین وجه خلق كرد و آدمیان را نخست ازخاك بیافرید.


ـ وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الاِْنْسانَ مِنْ سُلالَهٍ مِنْ طینٍ.

و همانا ما آدمی را از گل خالص آفریدیم.


ـ اِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَهِ انّی خالِقٌ بَشَراً مِنْ طینٍ. فَاذها سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی فَقَعُوا لَهُ ساجِدینَ.


ای رسول یاد كن هنگامی را كه خدا به فرشتگان گفت كه من بشری را از گل میآفرینم. پس آنگاه كه او را به خلقت كامل بیاراستم و از روح خود در او بدمیدم، بر او به سجده درافتید.


ـ وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الاِْنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَاً مَسْنُونٍ.


و همانا ما انسان را از گلِ خشكی از گلِ سیاه عمل آمده، آفریدیم.


تصریح به خلقت انسان از خاك، در آیات 2 از سوره انعام، 28 از سوره حجر، 14 از سوره الرّحمن، 37 از سوره كهف، 11 از سوره فاطر، 5 ازسوره حج و 67 از سوره غافر نیز به چشم میخورد.

گروه دوم. آیاتی از قرآن كریم كه به خلقت انسان از نطفه، تصریح دارند.این آیات از این قرارند:


ـ اِنّا خَلَقْنَا الاِْنْسانَ مِنْ نُطْفَهٍ اَمْشاجٍ نَبْتَلیهِ وَ جَعَلْناهُ سَمیعاً بَصیراً.


ما انسان را از نطفه آمیخته آفریدیم و برای آنكه او را آزمایش كنیم، قدرت شنوایی و بینایی به او دادیم.


ـ خَلَقَ الاِْنْسانَ مِنْ نُطْفَهٍ فَاِذا هُوَ خَصیمٌ مُبینٌ.

خدا انسان را از نطفه آفریده و او آشكارا سركشی میكند.


ـ اَوَ لَمْ یَرَ الاِْنْسانُ اِنّها خَلَقْناهُ مِنْ نُطْفَهٍ فَاِذا هُوَ خَصیمٌ مبینٌ.

آیا انسان ندیده است كه ما او را از نطفه آفریدیم كه آشكارا سركشی میكند.

ـ اَلَمْ یَكُ نُطْفَهً مِنْ مَنّیٍ یُمْنیه. ثُمَّ كهانَ عَلَقَهً فَخَلَقَ فَسَوّیه.


آیا انسان در ابتدا قطره آب نطفه نبود و سپس خون بسته و آنگاه آفریده وآراسته گردید.

ـ مِنْ نُطْفَهٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ.

خدا انسان را از نطفه بیقدری آفریده، سپس او را آراسته است.

ـ خَلَقَ الاِْنْسانَ مِنْ عَلَقٍ.


خدا انسان را از خون بسته آفرید.

آیات دیگری از قرآن كریم كه سخن از خلقت انسان از آب دارند نیز درهمین گروه قرار می گیرند.
گروه سوم. آیات دیگری از قرآن كریم كه به خلقت انسان از نفس واحده،تصریح نموده اند. تعدادی از این آیات بدین قرارند:

ـ هُوَ الَّذی خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِیَسْكُنَ اِلَیْها... .


اوست خدایی كه همه شما را از یك تن بیافرید و از او نیز جفتش را قرار دادتا به او انس و آرام گیرد.

ـ خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها....

خدا انسان را از نفس واحده آفرید و جفت او را از او قرار داد.

ـ یا اَیُّها النّاسُ اَتَّقُوا رَبَّكُمُ اَلَّذی خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَبَثَّ مِنْهُما رِجالاً كَثیراً وَ نِساءً....

ای مردم تقوای پروردگارتان را پیشه سازید، همان خدایی كه شما را از نفس واحدهآفرید و از او جفتش را آفرید و از آن دو مردان و زنان بسیاری پدید آورد.

ـ وَ هُوَ الَّذی اَنْشَاَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ فَمُسْتَقَرُّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلَنَا الاْیاتِ لِقُوْمٍ یَفْقَهُون.


اوست خدایی كه شما را از نفس واحده در آرامگاه (رَحِم) و ودیعت گاه(صلب) بیافرید. ما آیات خویش را برای اهل بصیرت مفصّل بیان نمودیم.

آیات دیگری نیز در قرآن كریم در خصوص خلقت انسان آمده است كه میتوان آنها را به لحاظ مضمون، در ردیف یكی از گروههای سه گانه فوق قرار داد.
 

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : دیدگاه قرآن كریم درباره خلقت انسان و تکامل

2 . بررسی محتوایی آیات خلقت

گروه اوّل از آیات خلقت كه به آفرینش انسان از خاك تصریح نموده اند،دارای تعبیرهای مختلفی هستند. بعضی از این آیات، از خلقت از «تُرابْ»،بعضی دیگر از خلقت از «طین»، بعضی از خلقت از «أَرْضْ»، بعضی از خلقتاز «سُلالَهٍ مِنْ طینٍ» و جمعی نیز از خلقت از «صَلْصالٍ مِنْ حَمَأً مَسْنُونٍ» سخن گفته اند. از سوی دیگر در برخی آیات این گروه، به متعلَق خلقت، یعنی مخلوق، با لفظ «آدم»، در بعضی با لفظ «انسان»، در بعضی با لفظ «بشر» و درجمعی نیز با ضمیر خطابی «كُمْ»، اشاره شده است.

«تُرابْ» و «أَرْضْ»، در لغت به معنی خاك (به طور مطلق) و «طین»، به معنی خاك مخلوط شده با آب است. «سُلالَه» به معنی عصاره است و در نتیجه«سُلالَهٍ مِنْ طینٍ» به معنی قطعه ای از خاك خمیر شده با آب می باشد. «صَلْصالْ»به معنی گِل خشك شده، «حَمَأ» به معنی گِل سیاه و «مَسْنُونْ» به معنی عمل آمده، میباشد. در نتیجه، «صَلْصالٍ مِنْ حَمَاً مَسْنُونٍ»، به معنی گِل خشكی كه از گِل سیاه عمل آمده، به دست آمده است، می باشد.

تعبیرهای آدم، انسان و بشر تعبیرهای مترادفیاند، برای موجودی واحد،كه بیشتر با لفظ انسان از او یاد میشود و در پارهای از آیات، ضمیر خطابی«كُمْ یا شما» برای آن به كار رفته است.
برای رسیدن به معنی و مفهوم واقعی گروهی از آیات یا روایاتی كه درصدد بیان یك حقیقت هستند، قواعد اصولی ای وجود دارند. از كنار هم چیدن و در نظر گرفتن همه قیدهای ذكر شده، در تك تك آیات و روایات ومقیّد ساختن الفاظ مطلق در پاره ای از آیات، طبق همان اصول، میتوانیم به معنی كردن و تفسیر آیات بپردازیم. هرگونه قضاوتی فارغ از چنین جامع نگری ای در خصوص آیات قرآن و روایات، خطای محض خواهد بود.با توجّه به این اصل مهم و آنچه در معنی الفاظ آیات بیان شد، محتوای گروه اوّل از آیات خلقت چنین است: خلقت انسان از عُصاره گِل سیاهِ خشك شده ای كه در كارگاهی خاص، به عمل آمده، صورت گرفته است.

گروه دوم از آیات خلقت كه از آفرینش انسان از نطفه، سخن گفته اند نیزبه لحاظ محتوایی مشمول همان قاعده بالا خواهند بود، زیرا در پاره ای ازآیات، از آفرینش از «نُطْفَه»، در بعضی از «نُطْفَهٍ مِنْ مَنّیٍ یُمْنیه»، در بعضی از«نُطْفَهٍ اَمْشاجٍ» و در جمعی از آیات با ذكر مراحل گوناگون تكوین انسان، از«نُطْفَهٍ فی قَرارٍ مَكینٍ»، «عَلَقَه، مُضْغَه، عِظام و لَحْم» سخن به میان آمده است.

با توجّه به معنای لغات مذكور و قرار دادن همه آیاتِ این گروه در كنارهم، محتوای یكسانی به دست میآید كه عبارت است از خلقت انسان از نطفه ریخته شده و درهم آمیخته ای كه در جایگاه استواری قرار گرفته و سپس به صورت خونِ بسته و پس از آن به صورت تكه گوشتی در آمده است كه به استخوان تبدیل شده و گوشت بر آن رویانده شده است.
گروه سوم از آیات خلقت كه از آفرینش انسان از «نفس واحده» سخن گفته اند، همگی دارای مضمون واحدی هستند. محتوای این گروه از آیات عبارت از آن است كه خلقت همه انسانها از نفس واحدی صورت گرفته است.زوج انسان نیز از همان نفس واحده، آفریده شده است.
 

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : دیدگاه قرآن كریم درباره خلقت انسان و تکامل

3 . جمع بندی محتوایی آیات خلقت

برطبق آنچه در بخش پیشین به دست آمد، مطالعه آیات آفرینش انسان درقرآن كریم، ما را با سه معنا و محتوای به ظاهر متفاوت روبرو میسازد؛

أ. آفرینش از خاك
ب. آفرینش از نطفه
ج. آفرینش از نفس واحده

نظر به اینكه هر سه گروه از آیات قرآن كه دربردارنده سه محتوای فوق میباشند، درصدد بیان و رازگشایی حقیقتی از موضوع خلقت انسان هستند لذامی بایست كلّیه آیات یاد شده را در كنار هم قرار داد تا بتوان با توجّه به معنا ومفهوم آنها به محتوایی واحد درباره خلقت انسان، دست یافت. به نظرمیرسد فرآیند آفرینش از نطفه كه در بررسی محتوایی آیات گروه دوم از آن یاد شد، چیزی جز حقیقت تناسل و توالد كه طبیعتاً در میان افراد نوع انسان رواج دارد، نمیباشد. بنابراین، آیات گروه دوم، تنها در صدد بیان چگونگی تكوین و تولّد انسان، از پدر و مادر در دو فرآیند انعقاد نطفه و مراحل جنینی می باشند و هیچگونه ابهامی نسبت به محتوای این آیات وجود ندارد.
امّاآفرینش انسان از خاك (به همان بیانی كه در بررسی محتوایی آیات گروه اوّل ذكر گردید)، زمانی میتواند دارای معنا و مفهوم باشد كه اوّلاً، با محتوای آیات گروه دوم (خلقت از نطفه) كه برای نوع انسان واقعیتی ملموس است،منافات و برخورد نداشته باشد و ثانیاً، به تأویل های دور از ذهن و تحمیلی ازآیات قرآن نیانجامد. با رعایت دو نكته فوق، بهترین شیوهای كه میتوان به وسیله آن، به درك صحیح معنای آیات گروه اوّل (خلقت از خاك) دست یافت، این است كه كلّیه این آیات را منحصر به خلقت اوّلین انسان بدانیم. بااختصاص این آیات به خلقت اوّلیه انسان، مرتكب هیچگونه تأویل ناروایی نشده ایم، ضمن آنكه آیات گروه دوم نیز، كماكان بر محتوای ظاهری خود،یعنی خلقت انسان در فرآیند تولیدمثل، باقی هستند.

مطالعه آیات دیگری كه هم به خلقت انسان از خاك و هم به خلقت انسان از نطفه اشاره میكنند، ما را بر این رأی استوار میسازد. بعضی از اینگونه آیات به قرار زیر است:

ـ یا اَیَّها النّاسُ اِنْ كُنْتُمْ فی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَاِنّها خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَهٍ،ثُمَّ مِنْ عَلَقَهٍ، ثُمَّ مِنْ مُضْغَهٍ مُخَلَّقَهٍ وَ غَیْرِ مُخَلَّقَهٍ... .

ای مردم اگر در برپایی قیامت دچار شك هستید، ما شما را نخست از خاك آفریدیم، سپس از نطفه و پس از آن از خون بسته و آنگاه بسته از پاره گوشت تمام و غیرتمام... .

ـ وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الاِْنْسانَ مِنْ سُلالَهٍ مِنْ طینٍ. ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَهً فی قَرارٍ مَكینٍ. ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَهَ عَلَقَهً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَهَ مُضْغَهً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَهَ عِظاماً. فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ اَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَكَ اللّهُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ.

و همانا ما آدمی را از عصارهای از گِل آفریدیم. آن گاه او را نطفه گردانیدیم و در جای استوار قرار دادیم. سپس نطفه را به خون بسته و خون بسته را به تكه گوشت و آن گوشت را استخوان و سپس بر استخوانها، گوشت پوشانیدیم، آنگاه خلقتی دیگر انشا نمودیم، آفرین بر خداوندی که بهترین آفرینندگان است.

دو آیه زیر صریح تر از آیات بالا هستند:

ـ اَلَّذی اَحْسَنَ كُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأ خَلْقَ الاِْنْسانِ مِنْ طینٍ. ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَهٍ مِنْ ماءٍ مَهینٍ.

آن خدایی كه هر چیز را به نیكوترین وجه خلقت كرد و آدمیان را نخست ازخاك بیافرید، آن گاه خلقت نژاد نوع بشر را از آب بی قدر مقرّر گردانید.

كلّیه آیاتی كه به آفرینش انسان از خاك و نطفه به طور یك جا تصریح نموده اند، مؤید همین دیدگاه هستند.

با روشن شدن محتوای آیات گروه اوّل و دوم، محتوای آیات گروه سوم نیز به خوبی روشن میگردد؛ زیرا وقتی كه آیات گروه اوّل درصدد بیان آفرینش اوّلین انسان و آیات گروه دوم درصدد بیان آفرینش انسانهای بعدی میباشند، در این صورت آیات گروه سوم، خلقت نسل بشر را از اوّلین انسان بیان میكنند. به بیان دیگر پس از آنكه مشخص شد آفرینش از خاك كه دربرخی آیات قرآن كریم آمده است، مربوط به اوّلین فرد از نوع انسان است وآفرینش از نطفه كه محتوای جمع دیگری از آیات قرآن میباشد، مربوط به نژاد و نسل های متوالی انسان هاست، این سؤال به ذهن خطور میكند كه آیاارتباطی میان اوّلین فرد انسانی و انسانهای بعدی از نظر خلقت وجود دارد.

آیات گروه سوم كه از آفرینش همه انسانها از نفس واحده، سخن گفته اند،تنها در صدد بیان وجود ارتباط بین خلقت اوّلین انسان و انسانهای بعدی هستند؛ امّا كیفیت این ارتباط و چگونگی شكل گیری انسانهای بعدی و حتّی خلقت زوجی برای اوّلین انسان، مورد نظر و مقصود این آیات نبوده است.

مفسّر عالیقدر علاّمه طباطبایی1 در تفسیر آیات خلقت و جمع بندی محتوایی این گونه آیات، این دیدگاه را بر سایر دیدگاه ها، ترجیح داده و میگوید:

از ظاهر سیاق برمیآید كه مراد از «نفس واحده» آدم و مراد از «زوجها»حوا باشد كه پدر و مادر نسل انسان است كه ما نیز از آن نسل می باشیم وبه طوری كه از ظاهر قرآن كریم برمی آید همه افراد نوع انسان به این دو تنمنتهی میشود، همچنانكه از آیات زیر همین معنا برمی آید كه
«خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها»،
«یا بَنی آدَمَ لاه یَفْتِنَنَّكُمُ الْشَیْطانُ كَمآاَخْرَجَ اَبَوَیْكُمْ مِنَ الْجَنَّهِ»
و آیه زیر كه حكایت گفتار ابلیس است: «لَئِنْ اَخَّرتَنِ اِلهی یَوْمِ الْقِیامَهِ لاََحْتَنِكَنَّ ذُّرِیَّتَهُ اِلاّه قَلیلاً»
 
بالا