انفاق با خرج کردن فرق دارد.
خرج کردن یعنی اینکه انسان یک پولی را خرج کند. انفاق خرج کردن است، اما نه هر خرج کردنی. انفاق آن خرج کردنی را میگویند که با آن، یک خلئی پر بشود، یک نیاز راستینی برآورده بشود.
کجایند آن کسانی که میلیون ها خرج می کنند، به ظاهر هم برای کارهای نیک خرج می کنند، تا از زبان قرآن به آنها بگوییم که بدبخت ترین مردمند، زیرا کارشان انفاق نیست.
" قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا / الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا "
این پول هایی که خرج میشود، این زر و زیورهایی که بر پیکر گرسنۀ یک عده مردم آویخته میشود، این پیرایه های زیادی و دروغین؛ اینها انفاق نیست، چرا؟ چون خلئی را پر نمی کند.