على بن محمد نوفلى می‌گوید:
شنیدم از امام جعفر صادق علیه‌السلام که فرمود: گاه مى‌شود که بنده‌اى براى نماز شب برمی‌خیزد
در حالی که خواب بر او غلبه مى‌کند و به سمت راست و چپ مایل می‌شود (و از خستگى و شدت خواب) چانه او به روى
سینه‌اش مى‌چسبد، در این حال خداوند متعال به درهای آسمان و زمین فرمان مى‌دهد و آنها برای او گشوده
می‌گردند. سپس به فرشتگان فرماید: به این بنده من نظر کنید که براى نزدیک شدن به من، چه سختى‌هایى را بر خود
روا مى‌دارد در حالى که من این عمل را بر او واجب نکرده‌ام. و او امیدوار به سه چیز از جانب من می‌باشد:
اول آنکه گناهانش را بیامرزم،
دوم آنکه توفیق توبه را به او ارزانى دارم،
سوم آنکه روزى او را فراوان کنم؛
اى فرشتگان! شاهد باشید که خواسته‌های او را برآورده کردم.
«ثواب‌الاعمال و عقاب الاعمال،صفحه 91»
شنیدم از امام جعفر صادق علیه‌السلام که فرمود: گاه مى‌شود که بنده‌اى براى نماز شب برمی‌خیزد
در حالی که خواب بر او غلبه مى‌کند و به سمت راست و چپ مایل می‌شود (و از خستگى و شدت خواب) چانه او به روى
سینه‌اش مى‌چسبد، در این حال خداوند متعال به درهای آسمان و زمین فرمان مى‌دهد و آنها برای او گشوده
می‌گردند. سپس به فرشتگان فرماید: به این بنده من نظر کنید که براى نزدیک شدن به من، چه سختى‌هایى را بر خود
روا مى‌دارد در حالى که من این عمل را بر او واجب نکرده‌ام. و او امیدوار به سه چیز از جانب من می‌باشد:
اول آنکه گناهانش را بیامرزم،
دوم آنکه توفیق توبه را به او ارزانى دارم،
سوم آنکه روزى او را فراوان کنم؛
اى فرشتگان! شاهد باشید که خواسته‌های او را برآورده کردم.
«ثواب‌الاعمال و عقاب الاعمال،صفحه 91»